Alle inzendingen over Dood OR Sterven OR Zelfdoding

Dood is stilte Je kan het horen De klok van de toren De klok slaat elk uur vanzelf Tussen elke slag is het de dood zelf Aan het eind van de slagen klinkt het als eeuwige dood Echter het is het leven waar sterven wordt vergroot…

nog eenmaal klinkt een klank van verlangen gemeenschap doet het kind sterven eens beleefd, gaat de dichter dood…

Er ligt een staat te sterven, Was nooit geheel gezond, Hij liet een volk verderven, Ging zelf daaraan ten grond. Er ligt een staat te sterven, Die ogen hebben zien 't - Heeft menig menig werven Een goede dood verdiend. Er ligt een staat te sterven, Heel zachtjes, zonder pijn. Twee volkeren zullen erven. Ik zal op de uitvaart zijn.…

Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de doden die sterven mochten om de levenden te laten leven Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de kinderen die leven mogen om de doden te laten leven…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Echo van je geest Door mij in stand gehouden Sterft met mijn dood; Met vervagen van m'n bewustzijn Sterf jij voor de tweede keer In m'n sterven Zal ik mij bij je voegen Zijn we gelijken; Tijdloze dood kent geen standen Er is geen dood, doder, doodst…

Paul Witteman is vooral de man van de witte toetsen voor die zwarte is hij als de dood Van sterven wil hij niets weten als het komt, moet, dan een snelle dood: sterven in het harnas van de journalist Hij laat een enorme leegte na maar ook een godsvermogen en dat als VARA-socialist Er wordt een salon afgehuurd zijn dochter Sylvia spreekt…

struikelend over de restanten van leven zie ik gedaantes die geen stem meer hebben onherkenbaar zonder kracht op sterven na dood zie hoe dodelijk het leven is………

aan die ene boom vastklampend met alle kracht tot het niet meer lukt verkleurt op sterven na dood de wind zingt luider dan ooit:…

Babeltaal in Nederland ikke niet verstaan wij leef in die Lui lek land geest is sterve na de dood…

Wanneer de dood ons omarmt, maakt hij aan ons leed een einde. Eenzaam en alleen blijft hij achter. Zo krijgt de dood ons leven lief. Zonder liefde kan hij niet bestaan. Wanneer we de dood omarmen, kan vrede worden geboren. Kunnen onze angsten sterven gaan.…

Ik bevind me tussen leven en dood tussen waken en sterven het is waar ik heers waar ik mijn gemoed, mijn stemming en de woorden beheers.…

geboren worden is verlossing sterven een werkwoord en loslaten de opdracht dood wordt gegaan snel of traag ongewild of graag het is gewoon gedaan…

Toen de dood mijn vriend werd bedreigde niet de dood maar het leven mij Ik kon geen adem meer krijgen ik kon geen woord meer uitbrengen ik kon niet meer functioneren Niet de dood is de bedreiging maar het leven toen de dood mijn vriend werd!!…

Doden zijn er levend en levenden gaan er dood, gewoon. Voor hen die vrezen in angstige dromen te worden gekwetst en verlaten. Immers, de doden kwetsen niet de doden verlaten niet de doden sterven niet. De doden leven niet en de levenden doden niet. Ofschoon alleen voorbij de demarcatielijn van verloren woorden.…

Je was geobsedeerd door de dood en je reisde bijna voortdurend, het lijden was je dagelijks brood, stiekem naar de hemel glurend. In een hotel aan de rue Dauphine in Parijs heb je zelfdoding gepleegd, op je 38-ste weg van de leedmachine, in één keer alle rommel geleegd.…

Doodgaan doet ieder mens wel een paar keer op een dag, sterven is doodgaan bij het gevoel en stilstaan bij het liefdesverdriet wat je hebt, overgaan doet elk mens maar één keer bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…

Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite. Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet. De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…

Je mag, maar 't hart klopt je kunt, bent 't zo moe je moet, maar wacht op hem je wilt, dan zie je hem, een zucht, een lach een traan eindelijk, eindelijk mag je gaan. Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

Dokter dood haar kermen in de nacht de dienstdoend arts die liever maft het klagen klinkt steeds luider totdat de dood een wiegeliedje zingt…

Ze willen vast geen publiek monument voor het voltooide leven nu uitzwaaien genaderd uren afsluit wat jij niet ziet als jij alleen papier leest. Dus schrijf ik over hun gedachtes en dat we met te veel zijn op aarde om alle prachtige kleuren te beschrijven ook over wandelingen in het park. Ze vonden het wel grappig kenden mij niet eens van…

Haar wangen droegen al dagen vele tekens, naast kraaienpootjes rondom haar ogen intens blikken als bijeengebonden schoven, vers op het land die prachtige vergezichten. En altijd is er weer die zee aan golven, naast de kleinere stappen op de paden door de duinen dwars door de weilanden langs die grotere eiken en sparren dat ene. Op die…

De dood is zondermeer de dood die aanklopt, die sneeuw was en is sowieso puur dat witte kleed dat bestaanbare en het nu weer wachten op de lente. Soms heeft leven een punt om er achter te zetten komma's , gewoon leed, rappe dagen van leven en welzijn liefde en hartstocht en noodzaak je hart en ziel te koesteren.…

Ontwortelen. Langzaam naar het einde Al wat je was afpellen Een lange strijd voeren Naar iets wat je niet wil Er is geen ontkomen aan Wanneer alles is gedaan Vergevend berustend Naar de kern van zijn Overgegeven , los van wat was De schoonheid , de intensiteit van leven Openbaart zich Je wordt mooi, steeds mooier Dan je ooit daarvoor was…

Ceasar: Lafaards sterven vele doden voor hun dood. De dappere heeft niets met de dood, behalve 1 keer. Van alles wat ik me afvraag over wat ik zoal hoor tot nu toe, lijkt het vreemdste wat mij betreft dat mannen bang zouden moeten zijn, als je eenmaal inziet dat de dood, een noodzakelijk einde, zal komen wanneer hij komt.…

jou, die heb ik in te halen geen tijd om te sterven want morgen kan ik dood zijn…

In het boek der doden speelt weer die jongen die voor zijn sterven de zon toelachte in het dodenboek waar een vlinder droomt over levenloze nachten zonder bezoek van dagen die de dood verzachten met het blonde, lieve meisje dat na hem ging naar de wolken in een eenzaam dood vertolken in het boek tekent stilte het droevig einde…

sterven zal je in dode letters in flarden van poëzie neerstromen afsterven in verstikkende schaduw neergeschreven in het graf van de muze heengaan in verplettering van tirannie en grauw zijn ze geworden inktvlekken resten ook de betekenis ben ik vergeten…

knijp schaduw tot duistere figuren laat ze sterven op muren in tegenlicht van zon als leuze in schreeuwende kleuren doen ze de waarheid geweld aan schrijf ze maar dood…