Alle inzendingen over Dood OR oud OR ziekenhuis

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Elke keer weer die vraag en die horen we niet graag Waar blijven de kinderen wat kan jullie nu hinderen Nou het gaat gewoon niet dat doet ons veel verdriet We zijn al 2 jaar bezig niet een beetje, maar hevig Ziekenhuis in, ziekenhuis uit maar het helpt geen fluit Wij zijn beide in goede staat maar waarom het dan niet goed gaat is onze grote…

Voor het eigen bestwil naar het ziekenhuis. Voor een behandelen omwille van de amandelen. Of door een acuut alarm vanwege de blindedarm. Het steekt een kind zijn huis te moeten verlaten; door een operatie iets uit zijn lichaam in het ziekenhuis te moeten achterlaten.…

'halsje wilde biertjes achteroverslaan zoveel dat 't z'n neus uitkwam en z'n oren hij belandde in 't ziekenhuis waar hij helaas overleed.…

En op de andere hoek weerklinkt nog altijd de galop van het paard, zijn box in een steeg, oude stad. Het hakken, het maken van wat erin zit heeft zijn eigen hoek, en hoek nummer vier was de plek van het ziekenhuis waar jij ter wereld kwam Ik woon in het hart van een cirkel, ik leef op de plek waar ik hoor.…

al voorvoeld er is iets echt niet pluis Meer kan ik nu niet zeggen hier maar mijn verdriet is groot Oh lieve God bewaar haar nog ik wil haar nog niet geven aan de dood…

ons ongemerkt Op de weg terug naar huis, Snelweg die voor het Eerst in mijn leven Leeg lijkt te zijn RK Ziekenhuis Groningen, 25 juli 1990.…

Elk ziekenhuis is een kinderziekenhuis, want wanneer een groot mens ziek wordt, lijdt ook het kleine kind dat in hem woont. Dat voelt zich eenzaam en angstig, en verlangt naar moeder, maar houdt zich groot. Morgen wacht de operatiekamer. Het huivert, want in ziekenhuizen, wachten ook pijn en soms de dood.…

Hun godgeklaagde situatie heb ik - zonder overdrijving, maar wel met enige dichterlijke vrijheid - als een hel beschouwd waar iedere (kogel- bom- of raket-) inslag kan zorgen voor een "bijna-dood ervaring"...…

Elke rimpel zo verdiend Op uw hoofd en op uw handen Minuten o zo traag Vroeger veel te snel De oorlog en uw man Ik hoor het voor de tiende keer Alles beter dan nu U geen spat veranderd De dood ligt op de loer Je weet dat het zo stopt Iedere wijsheid al gebruikt Ja ik doe weer voorzichtig Ik ben van u gaan houden Ook al ken ik u niet…

Heel diep van binnen hoort hij haar stem, ze pakt zijn hand en streelt zijn wang, dat doet ze al een leven lang, dan kust ze teder de oude mond, die zo vaak de hare vond. Hij sluit zijn ogen en droomt heel zoet, totdat hij zacht de dood ontmoet. Die heeft hem nog diezelfde nacht bij haar, die hij zo mist, gebracht.…

Het is nog licht als de oude man zijn dag verlaat en zij voorbij de dood in sluimerend beeld ontwaakt Daar in de geur van zilte avond slaat het grote missen toe kan hij weemoed slechts herhalen in het ritme van doodmoe en leest hij toekomst in ‘t program van morgen waar hereniging in dageraad geschreven staat…

Ik ben dood Je laat me met pas gebroken ogen achter terwijl mijn warmste gedachten net zijn uitgestorven het ultiemste niets vervoegen Ik ben dood toen mijn ogen nog ogen waren Zag ik je langzaam verdwijnen Jouw vrome gesloten ogen om dit alles te bewaren? Hoe lang?…

je ogen pakken ons niet meer en dat doet zeer jij die vroeger meester was in spreken zonder woorden schouders iets naar voren gebogen is je rug je wilt nog gaan maar je onzekerheid geeft geen bereik jouw wereld is een eiland in de drukte van bestaan hoe lang kun jij de oversteek naar ons nog aan wil melker 10/10/2010…

elke dag ik voel me verlost en gevangen ik zit nu in het buurthuis ik en zovele 65 plussers ik en zij, zij en ik ik ga dat spul bestellen ik ga er mee stoppen ik ga lekker overlijden ik heb tenminste dat lef ik had het leven lief, maar ik heb dit leven niet lief ik heb dan ook de keuze ik en niemand anders ik ga aangenaam dood…

ik zag je handen in je schoot het wit van strak gespannen spieren jij gaf jezelf zo bloot je heerste met je woord in tegenspel maar de reacties waren jou weer veel te snel je suste en minimaliseerde deed alsof je leerde van de woorden die een ander zei sloeg toe in de rust die je creëerde ik zag je handen gaan bijl en doodslag…

iedereen is maart eenentwintig maart alles wordt nieuw geboorte en dood zijn niet nieuw maar mensenlang nieuw ervaren opnieuw geboren opnieuw de dood opnieuw het leven geboren uit de dood de dood wuift ons toe een schuifelend levenspartner fluisterend in het oor maart eenentwintig maart een vriend maar niet nieuw soms zien wij de doden…

het leven loos de dood gewoon en al het oude als vanouds de schijn schijnt tegen ons te zijn…

Het ziekenhuis Weet inmiddels wie ik ben Het ziekenhuis dat kent mij en ik weet, ondanks mijn handicap de artsen te vinden Zij weet meer dan zij prijsgeeft de poli zie Demi à Vera Zij kennen gelaagdheid van bestaan Zeker die van mij is voor hen Zeer beslist zeker geen kunst En zonder twijfel een raadsel evenmin Ongebreideld een teveel aan bloed echt…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Meneer Ali, ik heb het op een rijtje foto wijst op iets als een tumoortje wippen we er wel even uit, 'n eitje! We praten na over de gebeurtenis en geven het een plek ik geef een seintje als er plaats is. Ali heeft z'n vrouw uitgelegd dat de arts ze op een rijtje heeft en op de foto heeft gezet. Hij denkt dat jouw klacht ontstaat door 'n…

'als het eenmaal is gebeurd ja dan' 'maar als het stroef gaat',' 'je weet het niet' 'het zal toch wel goed gaan, goed komen?' zei opa, 'maar je weet nooit hoe het gaat en dan...' hij kuchte even zag ook wat bleek hoe kan zo'n broze man nu zo'n zware operatie ondergaan? Ah, daar komt de chirurg en legt uit wat de bedoeling is, 'mooi…

U wordt verzocht zoveel het kan te roken. En barbecue uw steaks bij voorkeur zwart. Rij voortaan op de snelweg extra hard (en wissel onverwacht tussen de stroken). Steek vuurwerk af en vul met drank uw dagen. Het zal de aandeelhouders zeer behagen.…

Problemen in het ziekenhuis in Leiden, Want mannen lopen er oprecht gevaar. Patiënten haalt men zo maar door elkaar, Een man moet daar de urologen mijden. Hun ingreep kent niet steeds een 'happy end', Men maakt je daar compleet impotinent.…

En moeder die ogenblikkelijk toeschiet met een kussen Om haar kind te ondersteunen Kreunend op het asfalt Ligt hij met gebroken been Verbouwereert voor de auto En de verschrikt ogende chauffeur Door een mensendrom bekeken Wij gestald bij de vrouw Kooi Nadat de ambulance sireneschallend Ze per brancard heeft afgevoerd Naar het Pius-ziekenhuis…

Ze moest naar het ziekenhuis. Dat was haar gezegd. Haar koffer stond klaar in de gang. Alles zat erin, net of ze met vakantie vertrok. Het kan plotseling heel weinig zijn als een mens naar het ziekenhuis moet. Ze nam die koffer altijd mee op vakantie. Hij deed haar daaraan denken. Zomer, vrijheid, lange dagen.…

Hij was teleurgesteld, dat kon je horen, Omdat hij merkte, toen hij was geboren, Dat in het ziekenhuis geen Wi-Fi was. Nog op dezelfde dag heb ik gebeld, En hem bij de Steve Jobs-school aangemeld.…

Twee dagjes ziekenhuis zijn omgevlogen, De operatie is meer dan geslaagd. Ambachtelijk is weer in mij gezaagd, Verheupt ben ik door knappe heupologen. Het resultaat, dat mij ook niet verwondert: Ik lig al weer op schema voor de honderd.…

vanaf een grote hoogte kijk ik het leven aan, de dood van de oude dame is slechts een wond die sluit haar gezicht lijkt vertrapt maar is slechts een bladzijde uit een oud geschrift, geen doctorale betekenissen of een afdruk van de grijns die haar heeft verstikt de dood maakt hindernissen en spreekt van binnen uit bemoeienissen die streelden…