Alle inzendingen over Door OR smeltwater OR gepolijst

diepgravend vonden we de steen ruw gebolsterd met geduld en vlijt is facet voor facet nauwgezet geslepen gepolijst om licht van zon te weerkaatsen onze liefde zichtbaar te maken het kleinood fonkelt leven weet in setting van vertrouwen ons haar twinkelende energie te geven…

stap naast vertrapte paden met voeten in zompige aarde proef naakt het malse gras snuif de geur van ziltzoete liefde in een zwoel ontsluierde nacht raap kiezelstenen zuiver wit gepolijst door bruisend water laat ze glijden door je hand en voel de stroom van eigen zijn…

ja ik was van glas zo doorzichtig dat transparantie niets wist van mijn leven en gezicht ik ben gaan slijpen kleine stukjes stralen weer kleur kaatsen terug wie ik wil zijn de hoekige lijn is gepolijst scherpe kanten zijn weg met compromis en overleg jij kunt mij strelen zonder de pijn van het snijden eindelijk intimiteit…

hij had ze zelf gegoten geschuurd en gepolijst beschilderen kwam later pas gezichten met een blik van ijs de neuzen naar een kant met wapens in de hand op het slagveld van zijn jeugd speelde hij de strijd van klein en groot hij kleurde rood met het succes zijn wereld was het best toch is zijn tin nooit goud geworden hij was…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

het bos richt zich groen en fris op de onttovering na de winter tot groei en bloei te komen uit de versplintering van sneeuw en vorst en ijzel wederom herboren het laatste smeltwater zoekt haar heil met de gevoeligheid van een moederhand over het babyvel van haar laatst geborene en glijdt onafwendbaar haar weg naar het korstmos op de bodem…

jij was het bijna verleerd had te lang in de grijswitte wereld van winter verkeerd die nu overliep van dooiend ijs smeltwater met modderig contrast toch zag ik de eerst gekleurde stip in het wittig pluis het is daar waar lente al heerst en jij met warme adem en lach de ontdekking uitpakt een pril rozetje van het nieuwe lentegroen…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Rijzende nocturnes flitsen honend contouren van verachte flora uit hun losse pols Gekegeld op gepolijste kasseien druppelen zij bebloed de versmade grond in en smeken onnodig om herkansing Dan puft de maneschijn in 't holst van 'r nacht en gelukkig beklimt 'n schim de berg van hoogmoed en vergankelijke kracht…

het zuivere water weerspiegelt niet het tegenbeeld blijft zichzelf, soms vertroebeld bij het vreemde waaien van een bekende wind ik neem de kiezel op in mezelf, ik word gepolijst van binnen en houd mijn adem in geen zuchtje verstoort nog het uitdeinen aan de rand een meerwezen noch minder noch meer ik ben rust een steen met een…

schelpenhand het gaat boven verstand te zijn wie je bent het lust en laten in kuststrook verlaten vallen er gaten in het aangespoelde gepolijste schijn niet zo in mijn gezicht zon ik dicht mezelf een ruimte maanling over de dag ademt in en uiting het raast rust voorbij de vloed in kust geboren zeearm met het schelpen verzandde strand…

Door herhaling Herhaling van het leed met verfraaide beelden of gepolijste zinnen Door herhaling Door herhaling Mijn gedicht verkoopt zichzelf Door herhaling Daar wordt het fraaier van Net als reclame neem ik je in de maling door herhaling van het leed Zomaar een vrouw die zegt dat het haar speet?…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Nu begrijp ik Waarom gebergten Zelfs de woeste Onbegaanbare Zijn voorbestemd Langzaam aan Te verglijden Tot rondvormige Gepolijste Beeldhouwwerken Nu begrijp ik Waarom stenen Hard en hoekig Eens een keer Zullen splijten Uiteenvallen Tot lichte wolken Van zandkorrels Die sprankelend Neer zullen vallen In de holte Van mijn handpalm…

een levenlang heb ik de scherpe randen van glas gepolijst vormen in alle kleuren onder handen gehad pijn gevoeld als er iets brak geen scherven gelijmd met een barst zijn de ideale lijnen verbroken eerst mat toen transparant gegoten of geblazen van glazen tot schitterende vazen heb vaak de hemel gezien maar in het reiken naar…

De vlokken vallen laag na laag Een tapijt van kristallen Aan de bodem tot ijs verdicht Het schuift over een ruw bed Steen verpulvert in zijn stroom Zand, leem en keien -Die krassen in zijn flanken- Stapelt hij voor zich uit Smeltwater mengt zich door kruimels rots Hij rolt zijn tong van melk uit (Traag…Eén meter per dag is genoeg) Zo…

Smeltwater dat van de berg stort, zo woest. Maar stom is hij, woestijn en zeebodem. Hoe het begon? De vonken spatten uit een steen drijven de schade op, luid, luider geknetter. Een teder oog, een streling is voor de ander bestemd. Ik hoor iets, de aanzet van een woord. Laat maar Deze rebel is stom.…

Winter is halverwege, smeltwater mengt met miezerige regen, de nieuwe dag brengt kille tegenwind. Het zou in één keer zomer moeten zijn, vol van geloof in helderlichte dagen die stomme tegenspoed zullen verjagen, mogen beschermen tegen hoon en pijn.…

geef mij de stenen die je vindt wil de gedachten zien van generaties lang hun zicht in het weerkaatsend licht heeft ze gerond door water wind en ijs zijn ze schitterend gepolijst zo kwamen de lagen bloot van hun vloeibare dromen samen zijn we ooit ontstaan maar alles is een eigen weg gegaan nog scherpt de rots en…

ik kan geen zoete liefde vangen om gepolijst te bewaren in al haar comfort schoonheid van zuivere geneugten gelukzalig nee, ik moet de inhoud subtiel voelen meer dierbaar, meer in de buurt en heel echt in het heden zonder vragen op je hart van het leven dan glimlacht m’n gezicht plezierig stijgen warme gedachten op door alle aderen…

verworpen zijn de jaren die mij heben verlaten, al zijn de seizoenen nog bij vrucht der kennis bruinrood van het verdorvene en het blauw van het zeer dat nu uitgestorven blijkt, al liggen er duizenden zomers te koelen aldaar waar het smeltwater de hemelen deed treuren niets ontzeggende redeneringen dansten als zijde glansende klanken…

jij weet de stenen kent hun kracht in de lijnen van tijd en macht waar kleur en karaat de waarde bepalen kwaliteit door een mooie setting wordt begeleid pas als het juweel gekloofd en geslepen is na een volle nacht rust kust het eerste licht kleur gepolijst met de ervaring van heden beziet zij de wereld uit haar eigen verleden…

och, was ik maar als was kneedbaar in elke vorm gedragen in jouw handen verscholen in het donker waarin ik als een sculptuur uit jouw verleden word gekneed gepolijst, gestreeld, bemind en kon zijn zoals jij graag zag och, was ik maar als oude wijn gekelderd met vreugde die in de late avondschemer dagelijks de lust verhelderd zodat…

met beroerende baren brengt herinnering telkens weer dezelfde stenen boven roterend in de reproductie slijten scherpe kanten af het verzachten van beelden uit het rudimentaire verleden bevestigt een tendens naar afronding in de mens verstrooid en gepolijst valt elke heugenis uiteindelijk als gewassen grind op zijn plaats in een laatste…

Haar gepolijste gezicht verhoogde de tastbaarheid van het mystieke moment. De liefdesengel werd belicht met voldoening van haar plicht. Het was de Goddelijkheid van een liefdesgebeuren, die langs haar goudkleurige vleugels stroomde. Engel jij kwam uit een oneindige ruimte, zo onvoorspelbaar, net als de ware liefde.…

Hij kijkt me aan met pretogen achter het glas van een fotolijst… Zijn naam in mijn hart gepolijst omdat hij weet dat ik nu nét zo ben als toen hij jong was. Door diepe dalen en over bergen ging hij; vaak onder zorgen gebukt maar net als hem is het mij eindelijk ook gelukt.…

Hij zingt een liefdes melodie maar er is geen adres hoort in zijn eigen stem woorden die vals klinken op een kromme notenbalk eenzame tranen glinsteren met de zuiverheid van diamanten maar te ruw om mooi te zijn er moet geslepen worden gepolijst gepoetst dan kan ik je helder zien jij je geheimen voor altijd prijsgeven door te leren…

Stenen droom of gepolijst marmer geschuurd in elke hoek van de liefde Ben je Lucifer of een filmster? of een armoede in luxe? "Waarom' hebben we niet nodig of liepen we overdag Op een pad zo ijzig een juiste of een verkeerde afslag? Marcel 18 mei 2012…

als een rots bood ik weerstand tegen de zuigende branding op de rand van de leegte die je in me liet tot ik kantelde en in dit dieptepunt roerloos als een rolkei in een kuil traagzaam gepolijst wordt door de tijdloze rivier verweerd door winterse vrieskou geblakerd door zomerzon seizoen na seizoen na seizoen tot ooit misschien een spelend…

Mijn leven is een reeks details van aankleden en praatjes maken willen weglopen of omhelzen en moe zijn aan het eind van de dag zonder een rode lijn, geen spel van dubbele tong, taaltrucs of beeldspraak, niet eens een virtuele werkelijkheid van bloedeloze liefde en gepolijste pijn in losgezongen gedichten die duwen voorbij het bekende…