Alle inzendingen over EMOTIES OR PIJN OR MENS

Uit geluid van taalgebruik is in een onbestemd verleden uit liefde voor Moeder Aarde de behoefte om te zwijgen ontstaan in de stilte die daarna is blijven hangen deed de mens zijn kleren uit uit liefde voor Moeder Aarde en ging voortaan naakt door het leven onder het helderblauwe hemelfront allemaal tegelijk in blote kont.…

Vandaag ben ik weer teleurgesteld, voel me onbehagelijk. En als men vraagt, hoe dat komt, dan zeg ik ; Kijk maar om je heen. Er is nogal wat aan de hand op deze aarde ; hongersnood, oorlog, rampen en armoede. Die zich tot ieders woede verspreiden. Zo krijg je een wereld waarin vrede en vrijheid nog ver weg is. En er nog velen zijn die…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

dromen ingekleurd als ware het verlangen ik neem de geuren over waarin ik nu al zweef niets wordt overtroffen door de emoties die ik voel passend bij de liefde vol van pijn en in vlindering gevlogen dromen in kleur ik bid als vanzelfsprekend om het verlangen waar te maken.…

Een waterval emoties, gaan er dagelijks om in mij, Alles zien , alles voelend, zonder dat geen dag voorbij. Denken wat geen ander denkt, voelen wat geen ander voelt, Niet uitlegbaar, niet te vertellen, wat je eigenlijk bedoeld. Toch wil ik niet ruilen, met geen enkel ander mens, Want door die grote kracht in mij, leef ik zo intens...…

bloempje opeens laat opbloeien hij laat een mens soms weer iets meer mens zijn…

maak m'n wonden open vul ze met je liefdestast de pijn zal wel blijven maar je hebt me verrast ik kan weer blij zijn ik kan weer lachen ik toon weer mijn emoties maar doe voorzichtig het ligt nog zo teer ik ken ze nog niet precies…

Het is stil donker en levenloos machteloos maar dan ook een verontrustbare gevoel onweersmacht...krachtvol Streesloos... gerustelende gevoel onvergetelijke herrineren onmisbare emoties pijnelijke gevoel Levende geest met ondraagbare pijn die je nooit vergeten kan reist met je mee!…

het patroon dat zich herhaalt door emoties wordt bepaald in stand gehouden heel bewust telkens weer door pijn gekust je koestert je laat anders inmmers voelt het als verraad onvoltooide rouw al is het maar voor even daarna kun je weer verder met je leven…

Mijn zonnevlecht schreeuwt het uit Onbestemd verdriet wil naar buiten Tussen de eerste bomen kom ik thuis Het koude water blust de pijn Ik betreed oude jeugdherinneringen Plak vandaag eroverheen Over de dijken, langs het hoge water Metafoor voor mijn emoties…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

Wees open jij mens Geef jezelf helemaal Levend vol emoties Spreek je eigen taal Wees open jij mens En je zal ontvangen Liefde en genegenheid Blosjes op je wangen Wees open jij mens Glimlach wees eerlijk Deel je verlangend hart Een gevoel zo heerlijk Wees open jij mens Ver zal je dan komen Koester je warme ziel Leef je mooiste dromen…

het patina van deuren lijsten stijlen knoppen en vensterbanken maakten als eersten contact met de mens in voorzichtig tasten naar verstaanbaarheid met een dieper voelen in emoties en een scherper beschouwende blik dan normaal het raken van de wereld rondom ervaarde de mens in vreemdheid bedreigend toen inhoud onze communicatie…

Het ik gevoelloos Zo lang, te lang, Emoties die zich Niet meer lieten Kennen - Afgevlakt gevoel In een mens die zichzelf Verliest aan een wereld Verloren in schuld Asgrauwe hemel overdag Ondoordringbare nacht Een lange tunnel Zonder vluchtstrook Onbewust biddend Dat er aan het eind Van de tunnel weer Licht mag zijn…

shaken door emoties in het van de wereld zijn alleen zijn creditcard voelt echte pijn…

krakend lossen schotsen in de warme onderstroom die opwelt uit de diepte van je hart scherp snijdend jaagt gedachtenwind het kruiend ijs weer vast nog wakken de emoties hun open donkere pijn laat je niet bevriezen juist in barre tijden moet je open zijn…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Pijn van het alleen zijn Laat het respect bloeien voor het samen zijn Pijn diep geworteld Groeit hogere toppen van geluk Pijn van onmacht Maakt macht zo miniem Pijn gehate vriend Met jouw vriendschap, wordt ik een beter mens…

O meisje, meisje zo klein en teer je hart vol van lijden en verdriet een lijdensweg dat was je leven en leven doet zo`n pijn emoties overheersten je leven en meisje, mijn respect voor jou eindelijk, uiteindelijk de keuze voor jezelf het einde van je leven dat bepaalde jij zelf voor altijd en voor eeuwig maar jij had geen keuze slechts…

Ik zing in mijn hart een stille noot, van mijn emoties geraak ik soms in ademnood. Geen mens die zonder een lied kan leven, het zijn de woorden die warmte geven. Stiltes die je bereikt op de klanken van muziek, trillende snaren beroeren je verdriet.…

Een glimlach verstrengeld met pijn…

heerlijk als je ogen weer lachen de taal spreken van humor en kracht warmte straalt van je af in koesterend ontvangen emoties raken geladen de zachte pijn van vele scherpe kantjes in het samenzijn helend is je kus die in liefde gemanteld alles toedekt en sust…

zij wist als geen ander met haar blik dromen te kleuren hoewel zij al met liefde zijn toegedekt en de pijn snel vermindert waar woorden tekort hebben geschoten om voorzichtig emoties aan de oppervlakte te brengen en om ze het daglicht te laten zien omdat zij al zo lang in het donker verkeerden zonder mogelijkheden om voorzichtig…

Noodzaak is geen groteske fantasie als de mens in de man noopt tot wenen omdat alles eenvoudig weg tegenzit een mensenziel op drift en er zijn ook geen vrouwen die beweren dat tranen oprecht zijn zoals een rivier van emoties alleen op weg naar de woordenzee waar alle zinnen in melancholie verdrinken omdat de dichter een fijngevoelig mens…

We begrijpen steeds meer van de schepping het ontstaan van leven en onze plaats erin voelen emoties die sturen vanuit dierlijk verleden terwijl we denken over vrije wil te beschikken kijkend naar de mens die zich belangrijk vindt z'n rol niet kent wordt de drang groot in lachen uit te barsten…