Alle inzendingen over Gedachte OR emotie OR vriendschap

het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand die naast je staat En op een speciaal plekje in jou woont Huil dan even lekker uit Totdat er geen tranen meer zijn Maak dan geen geluid En vergeet dan even alle pijn Het was niet de moed dat ontbrak Maar je verlegt je grens Want huilen is niet zwak Maar de emotie…

het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand die naast je staat En op een speciaal plekje in jou woont Huil dan even lekker uit Totdat er geen tranen meer zijn Maak dan geen geluid En vergeet dan even alle pijn Het was niet de moed dat ontbrak Maar je verlegt je grens Want huilen is niet zwak Maar de emotie…

Wanneer liefde in haat overgaat, voert liefde nog steeds de boventoon, immers: wordt haat gevoed, door de wortels van liefde. Echter: als liefde en haat, overgaan in desinteresse, kun je stellen dat: je het met beiden wel hebt gehad!…

het is waar kippenvel langs benen gaat tot in haren laat ontwaren dat emotie levend is zelfs al mis je meer dan tastbaar voelen, zoals een hand langs je gelaat of strelend zachte armen in een warm gebaar het is het ooghoekmoment de tonen van een melodie, de lach van pasgeborenen een leven, dat herinnerd wordt door hart en hoofd…

Toen ik je net leerde kennen Ging ik met gedachtes rennen Toen we beiden 22 waren speelde ik met je haren en jij met de mijne precies dat fijne Ik mis je nog elke dag hoe vaak ik dat ook zeggen mag…

Vriendschap zo mooi zo puur zo rotsvast, gelijk een stenen muur terugvallen, jawel op jou domweg omdat het hoort, vriendschap, zo mooi zo puur als chocolade zo intens zoet toch heb ik nou nog nooit een witte- chocolade-vriend ontmoet!…

Hoe simpel is emotie in tranen te "vangen" door een simpel verhaal of domweg verlangen? Er liep een traan door tot in mijn nek, misschien verklaar je me nu voor gek, maar ik schaam me niet!…

Die lach van uithuilen Depressie op het gezicht Dikke lip en een brok Kam glijdt door haren Stille gedachtes ongedeeld Ontkent het onvergetelijke Als in een droom Van verdrongen werkelijkheid Open armen ontvangen Stilzwijgend het verdriet Want ze omarmen Tegelijk hun verlies Tijd het verleden Niets komt terug Zoals het was In ander…

Vriendschap in je doen en laten. Vriendschap in je manier van praten. Vriendschap in het kijken naar schoonheid. Vriendschap in de doelen waar jij naar strijdt. Vriendschap in de ruzies die je maakt. Vriendschap in de dingen die je afkraakt. Vriendschap in het gevecht. Vriendschap in de nare dingen die je zegt.…

Vrienden zo speciaal Dat je ze eigenlijk vergeet En als je ze dan kwijt bent Dan merk je dat niet eens…

door de wind geleid loopt de wandelaar eenzaam niet alleen langs groene paden met broedende berm die vol verwachting in eieren genesteld die nieuw leven dragen door zon verwarmd loopt de wandelaar door groene weiden waar lentegras pril de liefde omarmt die sterren fonkelen in ogen die branden vol verlangende lust in vallende duisternis…

In de nachten Van al dat wachten Gaan gedachten Dwalen Ze gaan tekeer Triest naar weleer Emoties zoveel meer Blij Erbij Dichterbij Dichter je moet wel bij Het dichten blijven -Ja, Ik ben weer bij- In de stilte van de vroege ochtend Maken ze me erop attent Waar is je dichttalent Gaan ze snel weer leven Om zeven het is maar om…

Ongelukkige gedachten die niet permanent verwarmd zijn flarden en herinneringen die hopeloos verarmd zijn. Een lege wezenloze blik daar waar eerder stralen was een afgronddiep zwijgen broos en teer als breekbaar glas. Met geduldiger liefde, warmte en een starre achtergrond wacht het anders zo kostbare gedachtegoed in zich angstig af.…

pak mezelf bij kop en kont en smijt me tegen eigen stellingen sommige wankelen andere donderen om een enkele blijft staan na wat gekwab tussen de oren adem ik nieuwe gedachten in de nieuw ontstane ruimte…

vrije wereld in de mens emotieloos achterlatend versteend door gedachten zonder rijm vriend of vriendin wie bepaalt het verschil de beweging danst voort de gedachte de emotie een uitgang een uiting uit…

De leegte die er was ontstaan werd gevuld Door deze vriendschap, zo puur in deze natuur Hoe kon ik op iemand bouwen die mijn vriend Niet wilde zijn, want die gedachte in het verleden Speelde telkens in mijn hoofd het zelfde liedje af.…

Golven overspoelen het warme zand woest en wild het stille strand Duinen uit de wind halmen waaien als zachtgeel lint De zee neemt de zee geeft elke schelp heeft haar eigen verhaal Mijn gedachten als hoge golven woest en wild gebroken door emotie ...…

Poëzie Gestolde emotie Speldenprikken van tijd in een eeuwigheid Ik toon me naakt Wordt aangeraakt Aangestaard Wat is het waard? Niets om het lijf elk moment dat ik schrijf is de gedachte al geschiedenis Een vlaag die voorbij is Ik ben alweer een ander Zie hoe ik verander per woord, per zin De eeuwigheid haalt me altijd in.…

Want vriendschap is niet alleen Koffie, logeren en leuke dingen Nee, dat is ook: samen oplossingen verzinnen En dat allemaal omdat een hond de perfecte huis vriend is en: Vriendschap centraal!…

Vriendschap is geven zonder nemen Vriendschap is helpen als het kan Vriendschap is meer dan woorden zeggen Vriendschap is een beetje houden van…

goed De vogels die nog fluiten Fluiten zacht en monotoom Je leeft als in een nevel Je vloeit samen met de stroom Maar plots breekt er een straaltje Door de wolken heen Een straaltje dat zacht glinstert Je bent niet meer alleen Dat straaltje wordt een bundel Die je diep, heel diep verwarmt De wolken worden wolkjes Je wordt door echte vriendschap…

Ik geef je mijn liefde jij deelt jouw doel Ik geef je mijn leven Jij deelt jouw gevoel Ik geef je mijn woorden Jij deelt jouw gedachten Ik geef je mijn kussen Jij deelt jouw nachten Ik geef je mijn warmte Jij deelt jouw smart Ik geef je mijn ziel Jij deelt jouw mooie hart…

Het zal me veel pijn gaan doen, en is dat de vriendschap waard? Want elke keer als ik aan je denk wordt mijn gemoed verzwaard. Je spookt in mijn gedachten het laat me maar niet met rust. Het is nu zo dubbel allemaal maar het gevoel is niet geblust. Ik ben compleet van slag het maalt maar door mijn kop.…

Je kwam als een droom uit het verleden Onverwacht en zo lief Teder vol van verlangen Je kuste me En de jaren vielen weg Zag je mooie blauwe ogen En droomde er op weg Weg van het heden Terug naar het verleden Met nog steeds de zelfde passie Nog met even veel aan vuur Ik was weer 18 en het leek van lange duur De tijd dreef ons uit…

Mooie liefdevolle kamers te huur, niet te groot en zeker niet te duur. De kamers zijn warm en heel knus ingericht en er schijnt een heerlijk rust gevend licht. De kamers geven je een heel veilig gevoel, en je mag er denken "laat de boel, de boel". In de kamers kun je heerlijk jezelf zijn, gewoon vrolijk, verdrietig of met innerlijke pijn…

kietel je even tussen neus en lippen door het zit nog wel snor…

Door het lint, in woede, weg: scheldend op de slangen in mijn leven zwerend tegen ongeluk en pech, bezwerend, bewogen en bedreven vloekend om onwetendheid, desinteresse en egoïsme ik wil meer dan tranen kwijt: aanschouw vervagend optimisme Roep ik alleen in de woestijn? 't Zand verstikt, ik kan niet praten alleen aan afgrond van ravijn…

Mijn tranen dropen binnen Mijn gedachten kwamen boven Mijn hart zat vol emoties Wat begon met een ontmoeting Begon te vallen als een bloem, Want de vriendschap was voorbij Korte mooie dagen Veranderden in regenachtige maanden, Want jouw leven was bij ons weggerukt En tijden veranderden snel Maar het gemis niet En gedachten bleven…

Ik schreef het ene blaadje na het andere, wikte en woog er mijn gedachten. Het ene na het andere blad verdween in de prullenbak vol met geschreven woorden die weer werden herschreven. Ik wilde gaan verwoorden, emotie, warmte en verlangen.…

Jaren worden gebonden door het delen van stiltes in woorden door het doorkruisen van gedachten. In gesprekken worden banden geschapen door eenzelfde ontdekken van een verwonderd begrijpen en betrachten. Onze vriendschap wordt een houden van, een beleven, een ontmoeten van een mens, een verrijking van mijn leven.…