279 resultaten.
Het verlangen
gedicht
3.0 met 35 stemmen 19.983 medicijn
of van een steen
in de branding
die wacht op de zee
of de naam van de man die
de steen in zijn hand houdt
en streelt
en wacht
op
het water
het brood
het bevel
het schot
die wacht
op de vrouw
de vrede
de dood
of gewoon op de branding
die de steen betast
en glad maakt
-------------------------------------------
Uit: 'Genadeloos…
Hier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 466 hemelblauw
over uitgestrekte velden
lijkend alsof hier
niemand eerder was
zo ongeschonden haast
als niets of
niemand kan zijn
mijn voorheen gebroken
lichaam heelt zich
duister wordt slechts
een vage herinnering
tot hij verdwijnt
je was er niet
toen genadeloos de kilte
mijn land betrad
maar het is hier
waar ik je vind
en ik begrijp…
Vriendendienst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 288 Genadeloos fileert
het 'vriendenmes'
verstand mijn
innerlijke wereld
haar in segmenten verdeeld
op sterk water zettend
samen iets opbouwen....
een veilig gevoel...?…
stapel koppen voor de weg omhoog
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 2.534 stapel koppen
voor de weg omhoog
zet voeten in
oogkassen zonder zicht
kaken grijnzen
onder het gewicht
schreeuw en vloek
hoek genadeloos
graai botten bij elkaar
beklim het paradijs
versterf de dood
met oud en grijs
schop en trap
om uit de rotzooi in
de hemel aan te komen
dromend daar alleen
te zijn, de beste op het
hoogste stapeltje…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.469 Zo ongemerkt of oneindig lang
tergend langzaam als je wacht
maar kijk je even achterom
toch veel sneller dan je dacht
Geduldig, maar ook genadeloos
zeker, stellig, gewis
steeds sneller, voelend als een flits
als het je laatste seconde is
Het volgend moment, haast schreeuwend stil
volslagen rust op je gezicht
naar waar je was, voor je ontstaan…
Scène
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 782 De beul snel, doch genadeloos,
leven vloeit uit haar weg,
op haar graf : één klaproos,
haar ziel is reeds onderweg.…
paniek onderbelicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 De trein waarin jij zat reed
genadeloos voorbij.
Maar geen spoor van jou.-…
ALLOCHTONEN
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.216 Ze zijn alleen achtergebleven
berooid van alles
verstoken van huis en haard
weg van het geschonden land
opgenomen in een andere wereld
kunnen zij niet gedijen
losgelaten in het eindeloze
staren ze alleen nog in het niets
en wij maar roepen
en opdrachten geven
wij zijn de gunstengevers
genadeloos in onze uitspraken
het gelijk zullen…
Zonder schroom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 176 kom schuilen
onder het bladerdak
loop met mij het schaduw pad
weg van het helle licht
dat genadeloos
je zorg en pijn beschijnt
een kleine pauze
op een omgevallen boom
samen praten zonder schroom
in delen vallen
lasten van je schouders
die doodmoe van het dragen zijn
met een gestrekte rug
weer terug in het licht
waar de zon schijnt…
Mooie herfst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 280 Zomer sluit haar hemelsblauw
Herfst opent met wolken grijs en grauw
Toch staat ze nog even in de wacht
Om straks genadeloos toe te slaan
Met regen en stormenkracht
Bomen verkleuren
En worden langzaam kaal
De herfst, ze doet het allemaal
Met haar schoonheid en onstuimigheid
Raakt ze bij velen gevoelige snaren
Maar... er komt een dag
Dat ze…
verscheurd
netgedicht
3.0 met 189 stemmen 22.310 De pijn is groter dan de dagen
die ik steeds weer beleven moet
genadeloos verplicht te dragen
wat ongevraagd de leegte voedt
Geluiden uit een stil verleden
schreeuwen om een tweede kans
verlopen vlekken op het heden
geven illusie nog meer glans
Geheelde wonden scheurden open
toen mijn allerengste dromen
gehuld in schijn naar binnen slopen…
de horizonner
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 488 zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door duizenden
mulle indrukken
die gewatergolfd wegspoelen
naar de vergetelheid
van ongeschreven regels
de vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
De horizonner
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 298 zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door duizenden mulle
indrukken die gewatergolfd
wegspoelen naar de vergetelheid
van ongeschonden regels
die vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
De horizonner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 313 Zijn zilte geheugen
geblakerd in de luwte
ploetert zich voort
door ontelbare mulle
indrukken die gewatergolfd
wegspoelen naar de vergetelheid
van ongeschonden regels
die vloedlijnen achterlaten
aan de moede voeten
van de horizonner
die in het ondergaande
bloedrood zijn geboorte
tracht te herbeleven
ziet hij het tij
genadeloos keren
en…
dal
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 922 raak me aan
sla me er door
geen kans
geen gehoor
de vlam zwakt af
slaap door de dag
niemand weet waar heen
niemand geeft
laat het maar met rust
genadeloos is de kus
kus van eenzaamheid
niet op voorbereid
bergen verzetten
de geesten gezelschap
geven
geef me een berg
om af te dalen
dalen naar het dal
het dal van eenzaam
verval…
Gerechtigheid
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 725 Nemesis, Maät, Portia
Godinnen van gerechtigheid
Met zwaarden zilver en zuiver
Trekken zij ten strijd'
Zij doorboren ieder onrecht
Totdat ieder recht is gedaan
En wie hen op hun weg komt
Kijken zij genadeloos aan
Hun zwaarden treffen het duister
En het licht breekt er doorheen
Voor wie de weg ooit kwijt was:
Dat licht, daar gaan we heen…
Bruuskerend met ontrouw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 het wortelde diep
maar was nooit opgeschoten
in de weelderig bloeiende tuin
pas toen zon en warmte
het genadeloos lieten afweten
ging het onderaardse leven schuin
vuurrood knalde zonde
door regenstorm en kou
hemelsblauw bruuskerend met ontrouw
toen het hellevuur de eigen pijn
verbrandde en doelloos strandde
doken de wortels weer…
HERFSTTUIN
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 352 de bomen kaal,
de tuin gehuld in mist
de vissen dobberen lui en loom
op het trage ritme van hun kieuwen
de tuin verteert het dode blad
en gaat zichzelf vernieuwen
ik vertrappel onachtzaam
in het gras een late dwergbovist
zo tikt de klok gestaag
de seizoenen genadeloos vooruit
ik oogst de laatste vruchten,
ik wied het laatste…
Bombardement Dresden en wederopbouw!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 375 Duits Dresden’s binnenstad: ´de altstad´
kreeg in 1944 ´n koekje van eigen deeg
het centrum werd genadeloos gebombardeerd
Maar na "het brand meester" bleken ze na
de Duitse vereniging met meesterlijk vakwerk
de ´altstad´ weer zo op te (her)bouwen dat ik
als Rotterdams post-oorlogs kind alleen maar diep respect
kan hebben voor zoveel architectonisch…
Pijn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 175 Op de top van de pijn
valt hij genadeloos
subtiel erkend aan.…
plegen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 366 op het moment dat het ongeluk even
om de hoek woont om uit te rusten
of misschien naar een ander werelddeel
vertrokken is om genadeloos toe te slaan
besluiten wij het schamele geluk eerlijk
te delen, samen op te stijgen naar
het eenzaam niemandsland, eerzaam
in vertrouwen en zonder spijt
te vliegen met een brevet van onvermogen
in de hand…
Zet ik het mes
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 392 penseel stilte
zonder veel contouren
met grove kwast
verwijder ik rumoeren
als kleuren zachtjes
vloeken met elkaar
soms zet ik het mes
met veel misbaar
in de pigmenten als
zij elkaar niet wensen
en denken ieder weer de
eigen gang te kunnen gaan
dan schuif ik de
lijnen genadeloos
terzijde dek met
maagdelijk wit het zicht
en ga…
Midnacht gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Ze spreken doodse stilte
maar klinken tumultueus
hun woorden zijn haatdragend
Ze kijken kritiek
met felle, observerende ogen
niks dat hun ontgaat
Ze proeven van mijn verdriet
ze leven van mijn angsten
en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid
Ze zijn genadeloos
ze kleineren me en beangstigen me
tot ik alleen maar kan verlangen…
Het Mannetje
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 148 eens gaan
een klein mannetje
een heel klein
miezerig mannetje
een heel klein
miezerig bang mannetje
een heel klein
miezerig bang onooglijk mannetje *
maar ga hem niet op z’n tenen staan
want in dat hele kleine bange
miezerige onooglijke mannetje
woedt een levensgevaarlijk gemakkelijk
ontvlambaar oplaaiend vlammetje
waarmee hij genadeloos…
Kerkklokken
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 339 Kerkklokken klonken ademloos genadeloos passioneel.
Zoals ik mijn zonde zag terwijl het eb werd op het strand.…
DE KONING VAN HISPANJE ---- Deluxe versie
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 398 In juni zetten wij zijn inquisitie
Genadeloos in buitenspelpositie
*** *** *** *** ***
BONUS: Filips II (Ollekebolleke)
Matige majesteit
Hoge belastingdruk
Eiste geleidelijk
Meer en meer geld
Met zijn lafhartige
Inquisiteurskliekje
Kon-ie de pot op
Zo werd hem gemeld…
vrouwelijk
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.176 doorstroomt mijn lijfelijk ik
gestut door ziele gewelven
meegesleurd in onaantastbare krachten
doet zij mij vaak verscheuren
zo sterk in mij en in gedachten
het geeft mij haast onmogelijke kleuren
geaard in dit wezen, met gedreven passie
zoek ik mijn weg waar bandeloosheid regeert
ik ben genageld in deze stoffelijke versie
waar chaos mij genadeloos…
Het valse spel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 97 spelen vertedert
maar onbevangenheid en rust
garanderen geen geluk
het kind zet alles in
om zijn talenten
de buitenwereld in te prenten
het lacht en kraait
om grenzen die wij stellen
negeert de toeters trekt aan bellen
evolutie speelt genadeloos
het valse spel van beter best
de rest kan het wel schudden
wij doen ons best
maar onze…
oosterwind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Nauwelijks ontwaakt laat de wijdte zich genadeloos geselelen door een striemende ooster, en laat zich gedwee bestuiven door wit bevroren water dat poriën vult en alle details doet vervagen.…
oostenwind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 250 Nauwelijks ontwaakt
laat de wijdte zich genadeloos
geselen door een striemende ooster,
en laat zich gedwee
bestuiven door wit bevroren water
dat poriën vult
en alle details doet vervagen.…