Alle inzendingen over Heel even.

heel even willen kijken, en zien hoe het in de hemel is. Want er staat over geschreven, er is daar geen rouw, geen droefenis en een ieder die in Hem gelooft, mag daar heerlijk eeuwig leven. Ik zou zo graag... 'k weet dat het onmogelijk is, toch... heel even willen kijken. Daar waar degenen die ik liefhad nu zijn.…

mijn hand weerspiegelt mijn ziel en raakt heel even die mens de blik in haar ogen laat mij zien: ja, dit was mijn laatste wens…

.' Heel even weer terug in de tijd; De werkelijkheid weer droom. Hoe zou het zijn..?…

waren zij door onstuimigheid heel even het noorden kwijt bij klare maan zullen zij in zacht vergaan hun koers verder varen…

Een milde nevel daar komen langs de wegrand nog heel even flarden goud tot leven daar komt nog is er aarzeling een winterzon…

Stel er was eens een moment Dat ik voor even vrij was Dat heel de wereld Voor even van mij was Een mooi moment, Heel even maar Al je zorgen Voorbij En dat daarna Het uit is met het feest Je alles weer vergeet Maar misschien, wie weet Is dat moment dan wel zojuist Geweest…

ik zag je lopen in de stad laarsjes hooggehakt korte rok en broek een snoet die ondeugd spiegelde in ruiten speels bepakt met tal van tasjes flaneerde je met korte pasjes met de zon warm schijnend in je haar negeerde jij bewonderaars toch lachte je naar mij het was heel even hemel toen ging het paradijs voorbij…

de politiek was even stil (jawel) corona greep ons allen naar de strot hij maakte ziek en ook heel veel kapot kortom: het leek heel even op de hel maar in het liefdeslicht van Valentijn is ook dat virus eigenlijk maar klein…

Toekomstmuziek, geduldig zijn dus, maar even, heel even ben ik verdrietig. Gewoon omdat ik niet zonder je kan en je wil zeggen, hoeveel ik om je geef!…

gedaan Toch dacht ik heel even dat zijn mond vertrok in een kleine grimas van verdriet Maar nee..ik zal me wel vergist hebben, zich laten gaan doet hij niet.…

Laatst liep ik voor heel even Langs het landschap van mijn leven Die ik goed had opgeborgen Achter heuvels had verborgen Tot ik laatst achter die heuvels keek Het landschap daar te liggen bleek Ik was heel even in de schrik Toen keek ik om me heen en ik Zag hetzelfde landschap weer Rook het voor de tweede keer Hoorde klanken van verleden…

Heel even maar Dat ene moment De stilte om ons heen Zonder woorden Dat ene moment Dan weet ik meer dan woorden ooit zullen zeggen...…

Gesnoerd is de mond Die sprak Durft U nog Na Theo van Gogh Ik brak Héél even Nu Sta ik weer recht Vecht Voor het leven…

leed en pijn van zich af geschreven slik, -stilte- mag ik, heel even.…

Ik kijk door het raam naar buiten Daar buiten is het leven Ik wil het ook proeven Aanraken en voelen Al is het maar heel even Maar liever voor altijd Ik ben het al veels te lang kwijt…

alles zit me tegen mijn vrienden het staat me tegen alles zit me tegen mijn werk het staat me tegen alles zit me tegen mijn hele leven het staat me tegen alles zit me tegen als ik bij jou ben dan toch heel even is het of mijn bestaan toch nog zin heeft, daarentegen…

Ik heb zo veel van je gehouden En dat doe ik eigenlijk nog steeds Ik heb zoveel van je gehouden Van jou het allermeest En als een vlinder kom ik bij je terug Heel even maar, het voelt zo goed Maar daarna moet ik weg, heel vlug Niet omdat ik het wil, maar omdat het moet.…

zij veegt bladeren van haar ogen en aanschouwt het ochtendlicht niet dat zij daar altijd al lag, nee dat niet het kleine meisje geborgen in moeders schoot voor even kruipt ze nog dichter voor heel even maar tot dat het haar tijd is…

ik heb mijn geschiedenis weten te wissen oude liefdes , met vergane vriendschappen heb ik versnippert alsof zij nimmer zijn geweest de doden bewaar ik even heb ik naar ze gekeken heel even en sloot ze voor altijd in mijn hart…

even mogen zijn…

Hol klinken mijn voetstappen door de nacht Geen mens die op mij wacht Niemand bij mij aan mijn zij die het monotone ritme kan doorbreken Geen stem die mij begeleidt door de tijd, heel even...…

In dat hele even leven in het korte daglicht zien heb ik beseft en goed begrepen dat je heel veel van me houdt ik word nooit jouw grote vent wat is het erg je moeder missen maar vergeten zal ik niet dat het korte daglicht zien in mijn hele even leven mij voor eeuwig jouw liefde heeft gegeven ook Pappa zal ik nooit vergeten laat hem mijn…

Even later ligt de kat van de buren een meter hoger in de zon. En heel even, heel even lijkt het net alsof ook zij niks weet van mezen en hun nesten. En ondertussen, op de grond, door dit alles ongestoord, de rups, zijn weg, zijn spoor.…

de zon springt van tak naar tak als ik slenterend op afstand de bomen zie op een rij zij aan zij en flitst dan op haar gemak keer op keer ik denk dan heel even zij knipoogt naar mij toch een hele eer…

Vandaag heel even onenigheid, je had me niét begrepen.. wijt het aan je jeugdigheid, en onzekerheid inbegrepen.... Je bent niet goed, voor maar heel even, en wil met jou dus echt geen strijd, ik wil je vriendschap voor het leven, dus dat is nog een lange tijd...…

Een gloed die mij verwarmt Een arm die mij omarmt Dan een gezicht Een warme blik op mij gericht Heel even maar Dan lost weer alles op Naar waar?…

plots kwam hij op met een kracht die ik niet voor mogelijk had gehouden de broekspijpen fladderden rond mijn kuiten heel even maar alleen de lucht bleef wat langer hangen…

Zij heeft haar ogen gesloten niet voor heel even maar voor altijd ik had je nog zoveel willen zeggen willen vragen ook je een goede reis toewensen onverwacht was het ineens jouw tijd…

Zwemmend in de pijn van mijn verdriet Het maakt niets uit waar je bent Want er is toch niemand die je ziet Die pijn zit zo diep van binnen Eten heel mij troost mij laat het genot mij troosten Opdat het voor heel even van mijn verdriet mag winnen…

En zo stort voor dat moment Heel even je wereld in elkaar Na een bericht Dat je liever niet had willen horen. Je weet immers niet van tevoren Wat je even later zult horen.…