Alle inzendingen over Herinnering OR Nostalgie OR Jeugd

We dwalen zomaar wat in de tijd bladeren vergeelde bladzijden tot een oud en stoffig boek de kleur van haren vlammen mij tegemoet mompel "das wahr einmal" zelfs in sepia ziet het nu bleek we lachen om de lengte van de rokken mijn hemel wat zagen we er uit hotpants en lange rok Afro-kapsel, sluik en lang dan weer een blonde korte…

ooit draaide ik hem in mijn jonge jaren op een oude pick-up volledig stuk verslond de liedjes die hij zong vol sobere klanken en gelaten akkoorden tot ik hem vandaag weer hoorde zijn stem als vanouds bezwerend door de kamer klonk en ik -net als toen- vol weemoed meezong: dance me to the end of love, dance me to the end of love…

De schoenpoets en de zemen lap voor schoenen lang versleten een fotoboek van iemands jeugd vol mensen lang vergeten. En dan het kerkboek met het slot al heel lang stijf gesloten, omdat geen mens er meer in las; men had dit boek verstoten.…

Herinneringen zonder beweging dof en grijs uren die blijven staan in ritme van seconden dagen zonder keer. Datum aan de muur op een prentkaart staat aangegeven waar wij elkaar vonden. Kamer hol en leeg. Klokslag, als een donder.…

Elke slok door mijn keel raakt mijn ziel van nostalgie mijn tranen beleven het verleden voor mijn toekomst door een tunnelvisie van een transparante galerie. Mijn oogkleppen delen onze openheid langs een reis van een starheid wat te veel fictie bevat op mijn pad jouw elegante bewegingen verdienen de hoogste prijs.…

Van Hollandsche Spoor naar haven en strand een reis van binnen- naar de buitenkant De trambestuurder maakt zijn eerste rit hij, nog jong begint de dag met veel pit Hij rijdt als de autocoureur Stirling Moss trekt op, remt af, trekt op, rinkelt erop los Links slaat een paard met wagen op hol dat vindt hij leuk, hij is zo van het leven vol…

geordend buiten Haags paradijs van toen Adam & Eva verheven op pilaren zomers domein van een zwaan kleef aan op wielen die vast allang verloren is gegaan…

het onbeschrijflijke aan het papier toevertrouwen 't is eigenlijk te zot voor woorden want het gaat me niet lukken het blijft hooguit bij een poging als bij benadering 't uitzicht beschrijven als een opsomming van wat ik werkelijk zie en voel... de zon aait het aardewerk van waaruit de bloemen gretig bloeien de collines in gindse verte…

ik was weer op m'n eiland mijn mooie hoekse waard op het zware kleiland ze hadden het bewaard ik mocht er even binnen zijn in m’n oud geboortehuis ik voelde vreugdevolle pijn het was niet meer m’n thuis we speelden hier hadden plezier met fiets en step en zand en schep ’t was geen bedrog het was er nog het houten hek, granieten…

zelf koester ik de herinnering aan ijssalon Florencia waar mijn zoetste dromen ooit zijn uitgekomen nooit trof ik later nog het genot van destijds als daar bij het eten van een ijsje in de Torenstraat…

Geluid in klaslokalen: meesters smeten bordenwissers klapten in hun handen als dat nodig was en lazen aan de klaterende wanden voor: zo gingen zij beiden te samen uit de Bijbel van W. van der Hulst Ik herinner mij iets van er weinig oren naar. Ik herinner mij iets van bewuste doofheid. Het was mijn jeugd.…

als ik wandel door de straten van mijn jeugd komen de herinneringen terug helder als water ik ben weer een kind tussen de grote mensen onbevangen vrij en blij loop en spring ik door het gras dat groener lijkt dan het ooit was mijn gedachten worden wreed verstoord door het geluid van teveel verkeer ik loop door de straten van mijn jeugd…

Met warme nostalgie starend naar de fotolijst voelt de dierendag met dierbaar geluk op schoot als luxueus souvenir.…

Het oude huis wordt gesloopt De grondvesten van vervlogen tijd In dit huis heeft mijn jeugd gewoond Herinneringen raak ik niet meer kwijt Eens was dit huis een bruisend hart Dat een schuilplaats bood voor iedereen Nu zullen de stenen voorgoed zwijgen De geluiden verstommen in het sereen Het oude huis wordt gesloopt De muren zullen in stof…

laten de boel herinneringen vallen samen als in een warme vertrouwde plaats.…

Schaduw tekent nog altijd je ogen al is je jeugd reeds lang voorbij elk gevoel wordt nog gekoesterd gisteren is nog steeds zo dichtbij. Laat wat eens is geweest een mooie herinnering zijn, ontplooi je gevoel durf weer te dromen in een toekomst van nu en morgen.…

Kan ik mijn jeugd nog eens over doen? Neen, je leeft nu En toen is toen Kan ik mijn herinneringen vergeten? Neen, je mag ze verwerken Of juist welkom heten Kan ik gelukkig zijn? Niet zonder onheil Niet zonder pijn Eeuwige blijdschap bestaat nu eenmaal niet Leven is leven mét en zonder verdriet…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

jaren wordt nu snel geslecht nieuwbouw op de plek maar onze diepgewortelde herinneringen blijven echt…

de jaren weten dat de jonge wijnstok meer druiven draagt en betere als hij ouder wordt dat jeugd roes is zonder wijn en ouderdom wijn zonder roes de jaren weten dat ouderen jeugd kenden maar jeugd geen ouderdom dat zorg om prille blik slechts nieuwe rimpels geeft de jaren weten dat je zo jong bent als jij je voelt dat je eerst oud bent…

Uitgesloten van dit hemels gebeuren Snuift de steppewolf aan ongeordende herinneringen, Een vergeten onthoudput die alsmaar drumt tegen deuren van het bewuste, gedwongen slotnoteringen. Zal hij zich laten verscheuren door nostalgie, lome tijdspasseringen?…

Delfts blauw nostalgie in Hollands polder verpakt stralen weer ogen bij het geven van de reep en koester de tinteling.…

Herinneringen die me overspoelden mooie en verdrietige momenten die ik voelde. Beelden uit mijn jeugd kwam ik er tegen. waarom heb ik ze toch zolang vermeden?…

10... Dat zijn je kinderjaren. 20... Ga je aan het sparen. 30... Ben je wel getrouwd. 40... Ben je daarvoor te oud. 50... Ga je aan het zakken. 60... Krijg je ongemakken. 70... Heb je 't niet meer zo druk. 80... Loop je misschien wel met een kruk. 90... Ben je niet meer zo kras. 100.. Draag je waarschijnlijk een houten jas!…

Moeder was kruidenierster in die tijd een zware job de waren werden afgewogen gort, meel, groene zeep en drop erwten, stroop en koffiebonen suiker, zout en cichorei snoepjes in glazen stolpen stonden op de toonbank in de rij. Ging, om haar te helpen op de fiets door weer en wind bij klanten hun bestelling halen en als ik dan te horen kreeg…

Goudgeel de zon over het koren waarvan de halmen wiegen in de wind aan de horizon de spitse toren van het kerkje, waar het dorpje zich bevindt. Het is een heel mooi plekje verborgen in de natuur de huisjes zijn wit-groen met een hekje en je vriend dat is je buur. Het is er heel goed toeven in dat dorpje ver van hier de mensen doen rustig…

volume zacht met onze voeten schuifelend rond zijn wij ogen handen, mond en kloppend hart met al mijn krachten draag ik jou naar waar jij wist dat ‘t eindigen zou vanaf de start met al mijn liefde geef ik jou al datgene waar ik van hou en nog veel meer met geest en lichaam in evenwicht streel ik zachtjes jouw gezicht en herinner…

Zo goed meisje? Hij straalt met Vochtige plekken Zwarte handen Wat vind je ervan? Hartstikke mooi! We trekken ons terug in Nieuwe schaduw Openen een fles wijn Van de moeder van Gerard Reve De Avond duurt nog lang.…