Alle inzendingen over Het Beeld

Of is het heimwee naar het Beeld, in hout of steen, Of naar het decor van het Wereldtoneel waar gespeeld Wordt om achter de Waarheid te komen? Toneel waarin je de Beelden verglijden laat in De waarheid, die zoals altijd Universeel blijkt te zijn.…

ik heb de tonen op palet maar het geluid schildert geen beeld wat ijle kleuren zonder horizon verwijlen in een flard muziek er is geen melodie die in pastel nog vorm kan geven aan mijn vluchtig leven een dwaze muzikant die schilderen wil in tonen op het doek klinken beelden uit zijn hart en hand…

Beeld en geluid gaan voortaan maar apart: Het beeld op 'aan' en het geluid op 'zwart'.…

haar broze ogen snakken naar beelden die haar wegdrijven van vluchtwegen verstilde beelden die in het voorbijgaan zonder kloppen haar voorgaan in het huis het is voorbij echt ze weet het een klop op de deur: goedemiddag mevrouw het is tijd bent u klaar voor de bingo? het is tijd om uw geluk te beproeven…

Fragmenten, mensen even aan het woord, in beeld -- hun verlegenheid.…

Combinaties met Stukken beelden de puzzel Vergeten tangram…

de loep vergroot naast het beeld m'n oog ook.…

opstijgende mistflarden duwen mijn zicht buiten beeld…

Oh, zegt een beeld meer dan zeven lettergrepen? Ik kan het in vijf!…

winterse beelden inééngedoken reigers trotseren de kou…

Het beeld dat ik zie en vast hou met verdeelde emoties. Het herbekijken van deze herinneringen voelt behaaglijk aan. Had gezien wat nodig was om rust te hebben, over vragen, die nooit gesteld waren. Nu de code gekregen voor aangename ontdekkingen. Mijn leven lang kan ik dat nu bewaren, wat vroeger onbeantwoorde vragen waren.…

Ook als alle licht Uit mijn ogen verdwenen is, Alleen mijn vingers Nog kunnen lezen wat Het leven om me heen Mij te bieden heeft, Mijn oren me vertellen Hoe dik het gordijn is Dat de wanden van Deze gang bekleedt, Heb ik nog een beeld van jou, Weet ik hoe je naar me kijkt, Hoor ik de muziek in mijn oren Die mij vertelt: ik…

en ik die dacht: dat ik je nooit meer moest derven ineens is dat beeld... ik weet niet waar naar toe gegaan?…

Niet de persoon die achterblijft op het doek van een schilderij een oneffenheid, een vage vlek maar het gewas, het veld en de lucht die naar verse lijnolie ruikt De geuren die verbanden leggen momenten onvolledig herscheppen een film gekunsteld in kleur beeld voor beeld op een rij Ik bouw jou op uit mij…

Ik heb hem bekeken en beelden vastgelegd om te overleven de ultieme branding hoe licht is de nasleep van luttele uren er gebeurde iets dat het sneeuwde lucht die haar onschuld bewees de vraag van verwonden bezweek het binnenlijf verlangde naar het blijven van onderdompelen in dichtbij vergingen beelden als verlaten schrijven…

beelden flitsen voorbij een gezicht op de voorgrond kijkt naar zich zelf en lacht de ogen worden gesloten even om het beeld vast te houden en koesteren het blije gevoel uit langvervlogen tijden ik kijk weer naar buiten alles gaat door in grote snelheid en onverschilligheid maar ik ik lach nog steeds…

Dat ene beeld. zal nooit vervagen. Die jongen die niet op kwam dagen...…

soms wil mijn denken niet passen in de spiegel van andermans beeld senryu…

Naar het plafond lig ik te staren, met in mijn hoofd de beelden, ‘k wilde maar dat er andere beelden waren dan deze, want dit geef je niemand gaarne mee. Rust zacht!…

dubbelportret mijn secundaire aard belet mij onmiddellijk ervaren van gezien, gehoord, gevoeld pas later kom ik bij hoe of wat is binnengekomen je beelden gaan er niet meer uit dus dat zit wel goed ik poog te zeggen dat ik van beelden van mensen hou die ze tonen zoals ze zijn die zijn zoals ze zijn dat ik van uitvergrote perfectie…

't En is van u hiernederwaart, geschilderd of geschreven, mij, moederke, geen beeltenis, geen beeld van u gebleven. Geen tekening, geen lichtdrukmaal, geen beitelwerk van stene, 't en zij dat beeld in mij, dat gij gelaten hebt, allene.…

nog is er het beeld de foto’s en plaats in je leven maar de knop is om nieuwe structuren zijn even niet aan te geven alles zal slijten een andere rangorde krijgen met liefde en warmte gevuld samen gaat kleuren onder verschillende namen in meerdere thuizen maar het beeld en de foto’s blijven getuigen van het eerste bestaan…

"Als eerste kunnen wij u presenteren, Ik denk dat u uw ogen niet gelooft, Khadaffi met een kogel in zijn hoofd De foto's zullen u wellicht shockeren Maar wacht, we kunnen live en daarin beelden Van hoe zijn lijk aan stukken wordt gesneden.' De media lijken niet genoeg te krijgen van de beelden van een verminkte Khadaffi.…

Stemmen horen Die nergens klinken Dan in de diepte Van dit brein Beelden zien Die niemand ziet Maar er wel degelijk zijn Tussen de lijnen van Het beeldend werk, Ik zie een trein Die zich langzaam In beweging zet Hij rijdt voort, Levert beelden aan Die ervoor zorgen Dat ik er toch Durf te zijn…

beelden ontvoeren en tuinkabouters stelen we blijven bezig…

op haar eigen beeld drijft de zwaan in de stroming die haar zacht meevoert…

gedachten sluimeren in beeld van lach het onderstreept schoonheid in beroering…

heldere beelden liefdevol uitgekozen versterken elk woord…

Twee beren turen naar de heldere Poolster die hun beeld beschermt…

gedachten sluimeren in beeld van lach het onderstreept schoonheid in beroering…