Alle inzendingen over Klaas OR Dijkhoff OR Slimste

Ik zie je liggen in je hok zo klein, alleen en koud. voel mijn lip trillen door jouw dood ik weet, ik zat fout ik had niet mogen raken mogen slaan met een spaan jij verdiende te leven en niet voor even was mijn handen onder de kraan..…

Het parcours was nat het regende lichtjes, ik stierde op een zwarte schim zichtbaar in verloren lichtjes. M'n benen stappen argeloos door voeten benen droogjes mee water streelt m'n hoofd 't gutst in het riool. Zo'n zee van rust.…

Waarom schiet hij zich niet een kogel door het hoofd als hij dan toch gelooft dat men zo 't einde ziet?…

armen steken uit jonge bomen al stellig eeuwig verbonden…

ekster al baltsend staart omhoog over het gras zeker geen groentje…

Ik zwoer maar bij zwart want wat wist ik over wit? Een ekster veracht.…

Jij zag me zoals ik niet wou zijn, vloekend, ik leek wel bezeten. Vluchtend voor een zwaar geweten, verlichtte ik kansloos de pijn. Wat wogen mijn woorden toch licht. Het waren pluimen van een gier die schijnbaar krijsend van plezier zijn geest in een duikvlucht ontwricht. De waanzin gold als een despoot die 't goede inruilde voor 't kwaad…

Jij, zon zonder angst haar liefde te verliezen, dooft haar wel eerder.…

Staand op de rand kijkt hij omlaag. Een zwarte zee met bruine kraag. De diepte omhult zijn naaktheid. Bitterheid verzwelgt de doorn in zijn oog.…

sneeuwlandschap, warme kilte yin en yang in evenwicht liggend onder de stilte van vleugels in het zonlicht isoleert jouw silhouet alle schaduw uit 't portret…

Een paarse maan vol hemels hels gevoel brengt grijze jaren later kleurenpracht in veren zonder trots, lang ná de nacht van wakend slapen zonder zichtbaar doel. Helaas blijkt uit het laatste nieuwsbericht de maan op 't tweede zicht een noorderlicht. - Jaren na zijn dood krijgt zanger Nick Drake erkenning -…

virtuele min sluit werkelijk aan op een fantastisch contact…

Er was eens een zwaantje uit Dolen zo vrij in de open riolen Toen d' ekster paaide en 't zwaantje zwaaide werd 't vrije viooltje gestolen…

eenzaam vals zijn hoofd: tijd zonder belang lijdzaam als pijn dooft: 't schreit onder 't behang…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

losgelaten leed ontwatert het tranendal een weldaad welt op…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

bedje dipsaus kruidt vleesgeworden apathie psychologenvoer…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

Het lied van Marnix van Sint Aldegonde Dient weer een plek te krijgen in de klas, Misschien wel net zoals het vroeger was Toen ik heel vaak de klas werd uitgezonden; Dan moest ik, als ik later na moest blijven, Voor straf ons volkslied tienmaal overschrijven.…

Wanneer Klaas net is geweest, ik de slaap voel komen, denkend dat ik snel in dromenland zal komen, hoor ik geluid van veraf komen. Klaas was er en verdween, net als de slaap en zo zit ik weer een nacht gebroken en wel te wachten tot het ochtend wordt. --- GAAP---…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

voor de eerste keer in die troosteloze klas werd ik overspoeld door een groot geluk de letters werden woorden ik zag wat er stond ik kon echt lezen een fundament werd gelegd een diepe liefde voor de ontsluiting van boeken en verhalen het geheim onthuld plotseling inzicht in die troosteloze klas in mij scheen de zon…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

hij daalt af van de berg maar ook in het klasse- ment, jammer, Lance, ach..…

er was altijd wel iemand die niet paste onder de paraplu in de klas kon je hoofden met natte haren tellen.…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

Het brengt iets op, de slimste worden rijk; ja goochelaars ontvangen minder gage. U voelt wel over wie ik het nu heb: Juist, handopleggers en meer van die klanten, gebedsgenezers en dat soort trawanten, door God begiftigd met de gave ~NEP~.…

woorden vissen uit de letterzee met de kleinste mazen visten snelle bazen vlug het water leeg woorden in de uitverkoop de aanvoer was te groot een zak clichés voor nog geen piek maar het publiek dat hapte niet heer criticus de slimste baas weet raad kiest een mand met woorden uit voorziet die van repliek de rest als bagger in de schuit…