Alle inzendingen over Kroost

Het aantal was nul en ze zocht naar een knul die d'r charme met kroost wou belonen. Ze dacht aan een seksclub in Laren om spoedig wat kind'ren te baren, want daar vond ze vast een vrijwillige gast om onvoorbehoed met 'r te paren. Op een links stond ze zich te vervelen, verlangend naar edele delen.…

Maar elke school voor het lieve kroost geeft de bezorgde ouders een schrale troost De uiteindelijke Cito-score blijkt grotendeels aangeboren…

Begrijpen ja, dat doen alleen hun moeders, die snappen wat hun kroost bedoelt. Als ze bepaalde kreten slaken, hebben ze honger, pret of willen gewoon aandacht. Tot ze met hun snoet 't asfalt raken, dan hoef je geen moeder meer te zijn. Dan is er sprake van maar één ding, 't kleintje, dat heeft pijn!…

Ik zag hoe moeders met hun kroost de straten blij bekeken en hoe ze met hun pril geluk haast weer verliefd geleken. Maar moeders zijn altijd op weg, vervuld van vrees of zorgen, van dromen, van een nieuwe dag van 't licht, van nu en morgen.…

je voelt het komen intenser en dichtbij verfletst de kleur van dromen ooit waren we vrij zorgeloos en onbevangen met een warm welkom blij totdat het vlekje kwam het verkeerde plekje dat snel groter werd een tsunami van angst overspoelde de wereld onderdrukte het eigen gevoel met de hemel als troost leren mensen hun kroost te leven…

De een zegt, je moet streng zijn voor je kroost, de ander zegt, je moet ze laten, maar waar je het beste op kunt verlaten is op je eigen intuïtie, vaar niet blind op het advies van een ander vaar je eigen koers, want hoe je het ook doet of laat, de keuzes zijn aan jouw bepaald verder niemand!…

't Was zo warm, da'k verstek liet gaan, mijn / onze gezondheid kon het niet aan mee te kijken bij het kroost! Als een goed oma doet, maak ik dit meteen weer goed, door vanaf mijn eigen troon toch nog te zeggen, heel gewoon; Lieve Jasmijn van harte met C-diploma en lieve Justin van harte met À-diploma…

het kleine vogeltje altijd zingend weer zwarte kop met witte wangen het lijfje groen en geel huisde jaar na jaar in ons tuintje zijn gezin zo - acrobatisch toerend graag gezien als gast struinend door heg en gras nijver hoedend voor gevaar vloog hij kroost voedend met zijn vrouwtje af en aan zo kleurde hij de dagen ongestoord en…

zacht gleed vlak de wereld mij voorbij rust en stilte brachten in de lichte lentewind het ultiem geluksgevoel steeds dichterbij een reiger wiekte traag en zelfs de meerkoeten hadden nu geen haast poetsten veren terwijl wat eenden hun kroost de mooiste plekjes leerden een bankje lonkte met een warm uitzicht op de plas…

de pijler was gedoopt met bloed dat stolde tegen grijs beton bruinde in de zon voordat hij drager werd bloemen aan zijn voet de knuffels en de beren heren met hun kroost en vrouw, stille auto's in het ademloos passeren hij droeg de weg pas later over andere wegen verbond gescheiden zijn ontbond het leven uit het lijf in ziel…

Kikkers kwaken een heus orkest bijeen prachtig wat een kabaal kroos nog niet in de sloot behalve dan het èchte kroost van de kikkers en de waterhoentjes zal vast gaan ontploffen als de warmte doorzet een heus voetbalveld zachtjes deinend op het water wat je doet geloven over water te kunnen lopen waterlelies geëxplodeerd vol knoppen…

Zij geeft ze als talenten uit om winst te maken: rijkdom, roem, kroost - krenten in de korst van haar liefde. Nee, zij bijt ze niet dood, maar knibbelt en kaagt aan hun adem, snibt in hun taal, roert haar tong in de heimelijkheid tussen hun lakens.…

vergeten Dus heeft ze lange tijd kleding beheerd Van de Dauphine, dat heeft haar bezeerd Dus bracht men van haar eigen landgoed eten We zijn in stilte met elkaar getrouwd Nadat mijn koningin was overleden De keuze hof of haard heeft haar verteerd Ik had wel een clausule ingebouwd Dat mijn bezittingen er niet toe deden Voor haar, noch enig kroost…

opruiende takken onheus besneden naar gelijkvormigheid in het heden jij die zo mooi je kroon had gespreid in balans met storm en regen nieuwe loten had gekregen weer ben je helaas een van de zovelen maar diep onderhuids voel jij je anders dan hen ook vogels weten jouw uitloop maximaal te benutten in beschutte nesten voor eieren en kroost…

Het regent, maar zij blijft gezond, gezond zoals een moeder moet - een trage, weldoorvoede kloek, voorgoed begraven in haar kroost. Zo leert zij leven van recepten en van remedies tegen zeer dat, eer het komt, genezen wordt. En eeuwigheid is kinderspel. ------------------------------------ uit: 'Bandeloze gedichten', 1996…

Mama, je mag rustig inslapen 'k Beloof je over je kroost te waken.…

japonnen Nee, dat zou eeuwig zonde zijn geweest Ze had geen geld, familie, was verweesd Ik heb me op een oplossing bezonnen Ik, kreupele, heb haar voor mij gewonnen Ik nam haar mee naar elk gegeven feest Ze heeft Madame de Monteban ontmoet Ik stierf na acht jaar samenzijn met haar Mijn hogere kringen vingen haar goed op Ze hield het kroost…

Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn klauwen een levende prooi vliegt hij terug naar zijn boom met warm nest waar schreeuwende kroost…

In het begin zal zij haar kroost veel liefde willen geven, maar eens zullen zij voor zichzelf moeten zorgen. Het is een hele zorg om ze groot te krijgen. In de natuur kan het dierenleed heel hard zijn. Hopend op een prachtig nieuw leven, zal zij met liefde er alles aan doen om ze groot te brengen. Foto Dick…

Ja, sporten is de ware eau de vie in dit geval het oosterscheldewater met westenwinden hengstend op je tater een knollenland van fietserspoëzie Zeeuws meisje werd uniek przewalskipaard: parmantig, onbeteugeld, stevig frame met pegazussen als de kroost van Heem in rengalop op ’t stalen ros Beyaert (maar díe legende redde het toch niet…

Omdat zijn vrouw en kroost er dagelijks van aten, bleef hij zijn hele leven lang recidivist. En elke keer als hij weer uit de bajes kwam dan zat ie strijk en zet toujours bij de penoze en sprak dan af met Dove Daan of Manke Bram, om zich een nachtje in een bankkluis te verpozen.…

zonnelicht dat ze wakker kust zo zacht, dat het goudgeel stralend rust op de blad’ren die van knop nu scheuren aan de waterkant, in dromen gesust terwijl ze stil het spiegelzicht keuren hangen de wilgen twijgend te treuren zich van hun eigen schoonheid onbewust in ‘t groene boord van het weidemeer zit ‘n eendenma zwanger te broeden op haar kroost…

ik wandel door het park ontmoet hier mijn wereld reis zo door jou en mij naar ver en diep van eindig en onbekend over dwaalwegen en uitzicht het heelal wordt hier verkend een zwaan drijft voort ogend naar haar kroost overziet dat wat moet omdat het zo hoort ik heb weet van verre landen zie daar de mens ontmoet hem in zijn tuin vraag…

Verweer dat bij de open kist verstomt, aan die mij na staan en mij zijn ontheven, het kroost incluis tezamen uitverkoren. En ik van vraag naar vraag opnieuw verloren: waarvoor het is dat wij ons leven leven, hoe het gekomen is, wat ervan komt - -------------------------------- uit: 'Vrouwenwerk', 2013/1014.…

Verweer dat bij de open kist verstomt, aan die mij na staan en mij zijn ontheven, het kroost incluis tezamen uitverkoren. En ik van vraag naar vraag opnieuw verloren: waarvoor het is dat wij ons leven leven, hoe het gekomen is, wat ervan komt - ---------------------------------------------- uit: 'Een heuveltje van lauwwarm zand', 2013.…

Haar kader is haar kroost: de randen en de bressen. Ze leeft in lichte vegen, toetst stippen bij elkaar. Hoeken van mensen. Met zachte hand een vaste lijn. Maar berg haar niet in een museum. Laat haar lelie op het water zijn, klaproos op het veld. Roos met doornen, duizend- schoon.…

Moeder II Te leven voor haar kroost, kun jij het nog wel horen druk jij je kind aan het hart als zuigeling uitverkoren. of is denkkracht hier vervlogen zonder enig mededogen. Het is als een heilig pand dat ik onder mijn hart blijf dragen als weer een dag hun pad ook het mijne blijven schragen.…

zij was als een klokhen dag en nacht bezorgd niet alleen voor haar eigen kroost haar optimisme en goedheid haalden veel moedelozen terug over de brug. mijn moeder was iemand uit de duizend. zij kon en bleef moed inspreken.…

Neen, toon hem in de Taal, die uit zijn boezem breekt, Door de oudren in hun kroost met d' adem opgekweekt, 't Ontvloeisel van zijn ziel, door 't lichaam uitgedreven. Daar schuilt zijn mensheid in, zijn zelfgevoel en leven.…

wees met mijn gade en kroost; 't Bloempje kleedt Gij op de weiden: 't Musje spijst Ge op dorre heiden: Geef hun zegen, brood en troost! Geef hun .... doch wat vraag ik meer? Gij alleen weet, wat die droeven, Als ik de ogen luik, behoeven; Dat Uw Wil geschiede, ô Heer!…