Alle inzendingen over Lente OR Dementen OR Terras

De lente dan, was eindelijk gekomen tegelijk met de vrouw van mijn dromen en ik geloofde alles wat ze zei op die eerste heerlijke dag in mei.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De holbewoners die zo nu en dan Wat vage scènes kalkten in hun grotten Het leek of hun beschaving niet wou vlotten Maar ze waren zo dement als het maar kan Wij knijpen anno nu een oogje dicht En geven aan het licht een zwaar gewicht…

Ronald bleef steeds haar beminde vent al stierf hij eenzaam en zwaar dement. Toch stuurt ze haar lof naar 't Obama-hof. 't Heelal maakte haar hierop attent.…

als we samen oud zijn en het leven zat zijn dan kussen we elkaar en springen voor de trein - en als we dan dement zijn? dan nemen we de stoptrein jij mag bij het raampje zitten…

Eerst denk je nog is ieder hier dement, Maar Esten hebben heel goed in de smiezen Dat iets wat warm is nimmer kan bevriezen, Vandaar dus een verwarmingselement. De Estse regenpijp zit volgens mij Er in de winter lekker warmpjes bij.…

Je bent te oud, het hoeft niet meer van haar, je liefdeleven is al heel lang knudde, je kunt ’t na de wilde jaren schudden, al ben je niet dement, vergeet ’t maar ! Het enige dat je voortaan nog kunt: de boom in, voor een laatste hoogtepunt.…

Ben je Italiaan en half dement Dan kan je, zoals in je engste dromen Soms zomaar Berlusconi tegenkomen, Die je van krantenfoto ’s dan herkent. Met grijns en washand komt hij op je af, Wie van die twee krijgt hier de meeste straf?…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

binnengeknald misschien, voor een moment een leven vergald misschien ben ik dement ik heb een liedje in mijn hoofd tralala, hersens gestoofd het gaat er maar niet uit klok het leven in geluid en, voordat ik sterf zet ik morgen mijn dag in de grondverf…

Ik ben waarschijnlijk al een tijd dement. De oorzaak ? Nee, ik zou het echt niet weten, althans, ik ben het telkens weer vergeten dus wordt het door de dokter niet herkend. Want hoe ik schijnbaar ’s nachts ook snurken kan, daar weet ik ’s morgens vroeg echt niets meer van.…

Mijn bloeddruk is niet wat je noemt patent, Mijn lijstje met diploma ’s is vrij mager, Nu moet ook mijn cholesterol nog lager, Misschien ben ik wel virtueel dement. De ziekte komt steeds dichter bij mijn bed, Maar als niet-roker red ik het nog net.…

Mijn beide ouders stierven zwaar dement Dat stemde mij verdrietig, vanzelfsprekend En wat het voor míj́n oude dag betekent? Het is vaak erfelijk, dat is bekend Dit feit heeft mij een tijdlang dwarsgezeten De laatste tijd lijk ik het toch vergeten…

ik zag hoe lente je haar al lichtjes high light kleurde na maanden lang het winters blond ik proefde de eerste prille tonen als voorjaars melodie uit het zilt blauw golvenlied joyeus rokten kort nog op de gok hun lichte benen terras genietend onder warme zon een tikje fris windje uit de nog koude zee dolde in de grote bos…

Groen was mijn gras Jong en smakelijk Bont kleurde ik de bloemen in de lente Ik was zo ongelooflijk aanrakelijk Heet de zomer, in de stad Frivoleerde ik het terras De zon die ik aanbad Ik wist dat ik er was Zelfs vallende bladeren Konden mij niet verkalkend veraderen Mijn leven, een en al kleur De herfst sublimeerde mijn geur Uiteindelijk…

Het is een warme dag en geen plaats vrij op mijn favoriet terras Ik bel neefje Windy die terrasgasten verrast met zijn meurende geuren Vuisten balt tegen zijn zelf verzonnen bron 'een mest uitrijdende boer' Hij waait het terras leeg rent als de ‘onschuld’ met vluchtende gasten mee Dan zit deze egoist al op z’n terras…

Is die hij was en doet zoals hij deed Hij is dement Hij is het, die het niet weet…

Als ik de kassa schuifelend benader Dan kijk ik zielig en lijk wat verward Zo steel ik menig kassajuffrouws hart En val perfect binnen hun zorgtaakkader Ik hou me licht dement en dring wat voor Mijn jaszak vol...en dan er snel vandoor…

In de doorwaakte nachten was de liefdeloze leegte schrijnender dan ooit geamputeerd van mijn demente maatje huilde in stilte mijn gewonde hart de innerlijke kracht die ik eens bezat werd mijn grote kwetsbaarheid want in de schuchtere ochtend voelde mijn kussen nat…

Gisteren om twaalf uur was het overal droog Behalve op mijn terras Ik dacht zo: met de zwakke hoge drukwig boven onze streken neem ik maar eens de hogedrukreiniger en spuit het terras schoon Het was een opklaring in zuidoostelijke richting…

voor het verkeersplan voor de singel een terras en meer wachttorens…

Met zijn tot op de draad versleten tas Vol met vergeelde leerboeken en schriften Betrad de half demente en geschifte Docent met frisse moed opnieuw de klas En vroeg de schooljeugd na een jaar of zeven: “Jongens, waar was ik ook al weer gebleven?”…

Zeg oma, schoffel wel een beetje door Dit schiet niet op, zo wordt het honger lijden Laat nou eens die rollator lekker rijden En tril niet zo, dat kan nu echt niet hoor Je bent dement? Dan kun je het vergeten Dus snel naar bed, natuurlijk zonder eten…

De barbecue op mijn terras Is nog niet voor morgen. Ik leef in hoop!…

alles doe ik om dat te door breken maar helaas nog niet bezweken geef toe het is geen lente maar bijna wèèr winter doch niet aldente kastanjes gaan bijna al vallen terwijl wij vrolijk nu horen te lallen op een terras of in de kroeg van s`avonds laat tot smorgens vroeg en luidkeels horen te zingen op stoelen en tafels springen dansen tot…

Spreeuwen kwetteren dat het lente is de tuinmeubelen tevoorschijn gehaald en in de zon gaan zitten kijken naar de mieren die een autostrada aanleggen op ons terras Later, binnen, het strijklicht over de anemonen rose en paars gloeiend in de lenteavond ik dacht: God is een natuurkundige formule die het licht over de bloemen breken laat Nog…

We hebben een demente kat Hij woont nog bij ons thuis Wij moeten constant op hem letten Want er is geen katten verzorgingshuis. Hij weet niet goed meer wat hij doet En loopt wezenloos in het rond Miauwt niet meer hij jankt Slaapt zelfs in z’n eigen stront.…

De bal is niet rond zelfs niet ovaal we missen een stuk is er tussenuit of heeft er nooit gezeten het is zo unfair dat niets meer weten het is zo oneerlijk als iemand die altijd zo heeft geleerd nu zo ontiegelijk dementeert. Dat alles vergeten niet eens meer wat je vanmorgen hebt gegeten. Nee, de bal is niet rond ook niet ovaal maar…