Alle inzendingen over Licht OR hoop

Omarm de nacht in Langgerekt vertrouwen Houd in het duister Vast aan hopen op Het vroege licht Dat in wanhoop Uitzicht biedt…

al oplossingen ondernomen om onderdoken hopen op te poken. nieuw licht ingeprikt.…

Licht van Pasen, teder schijnsel dat de morgenstond doorbreekt, dat doorheen de lijdenskieren toch zijn weg vindt naar ons hart. Licht van Pasen, licht verrijzend uit de nacht van haat en vrees, dat doorheen de koude ochtend ruimte schept voor hoop en moed.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Ik geloof niet wat ik denk dat ik geloof Fantasie spreekt tot mij in de ware gedachten Verduisterd door een realiteit Niet van mij Ik geloof niet wat ik steeds maar hoop De toekomstzon gaat onder Voorlopig aan mijn zicht onttrokken Hoop vervliegt Maar de zon zal herrijzen Om geluk en liefde te stralen En licht te schijnen op het leven…

Als je hebt besloten Je leven op hoop te moeten bouwen Kun je concluderen Jezelf eigenlijk niet te vertrouwen. Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er geen eer te behalen.…

Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Geen ster hoog aan de hemel, terwijl de lach verzinkt in weemoedige klanken. De aarde fragiel als een vlinder... Mensen beven tussen grauwe wolken en dor gras. In het park geen rode rozen, alleen dode gele. En in vele ogen tranen zichtbaar of verborgen in een tijd van wanhoop en zorgen.…

Bezinksel op de bodem Van de aarde Zijn wij Een Onopgelost mysterie In de aarde Ben ik Ben jij Terwijl we op de orbis lopen Zonder denken Zonder hopen Vanzelf Zoals de zon bezinkt Met het licht In het water Mag ik denken Mag ik hopen Dat ik ooit zwicht Met het ontkennen van later…

Prachtige kleuren, die je een gevoel van hoop geven. Het is alsof er een pad loopt langs de horizon en terwijl mijn voeten automatisch over dat pad gaan, het pad van hoop, dat naar het volle licht voert, is mijn hoofd nog in de donkerte van de nacht. Maar ik blijf voortgaan en meer en meer maakt de nacht plaats voor de dag.…

zoals jij woorden uitkiest ze een zin geeft om te wonen een hoop geeft voor wie er geen kent schaduw licht doet dagen want in donker valt niet licht te leven als jij woorden uitkiest kiemt er weer zin…

Ruim tweeduizend jaar geleden scheen een ster die de weg wees naar het Goddelijk kind een tijd van hoop verwachting naar anders nu ruim tweeduizend jaar later leeft nog steeds die hoop en de verwachting dat alles anders word maar hoe kan dit als mensen nog altijd aan zichzelf denken het licht niet uitdragen van die ster zo lang…

ben toch gezwicht: heb net gedicht 't is licht ontwricht maar 't ligt op zicht als netgedicht nu hoop ik maar dat mij hierin wat dicht-inzicht wordt toegedicht…

ik switch geen schakelaars meer naar licht of duister geef mij de schemering waarin ik mezelf kan zien geef mij de aarzeling van het omdwalen geef me de hoop van het niet vergeten zijn…

Iedere morgen na het nachtelijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

Gelderse rozen met hun koele Ballen lichten de hemel toe. Seringen waaien paarse zoele Geurige schaduwen, gril en moe. Aan tengre boompjes, haast nog schuil, De witte zuiverheid der rozen; Midden in hun half open tuil Besluiten zij hun schuchter blozen.…

Als onweerswolken Vol donder en bliksem, Dreigend zwart getooid met Verraderlijk zilveren rand, Jagen oncontroleerbare Gedachten door mijn brein - Ze gaan er met mijzelf vandoor, Zonder dat ik ook maar een moment Boven mezelf word uitgetild - Gedachten jagen, Gedachten jagen, En laten mij dingen doen Die ik van mijn leven…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

de ster is een licht het licht voor donkernis in een mens de mens die duizend dingen dacht zou willen droomreizen in een wakende nacht het hemellichaam geeft geen valse schijn wijst naar een kindje klein dwalende groeit er de kracht niet meer alleen het licht verzacht zal dagen van hoop, liefde en vrede dragen…

Ik sta op de plek van jou en mij maar ik ben nu alleen ondertussen rook ik mijn sigaret om daar mee maar samen te zijn Deze plek, het was van ons maar jij bent er niet, ik voel je niet ik blaas mijn rook uit die vervliegt met de wind Het had nooit gekund maar toch had ik de hoop dat ik je toch maar even zou zien de gedachten…

Searching for a life of perfection, was there any hope? Searching for a solution, how was it to cope? Then the trees just started talking. The gutter cried out loud. Needed understanding, how to find out. What was wrong, where did it go? What was the solution? How was it to cope? The path was turning darker.…

Ga nooit de hoop opgeven geef de hoop niet op Er is een beter leven, je komt er bovenop! Verlies jezelf niet in verdriet Maar trek je schouders op en geef jezelf, want ja dat mag, een flinke schouderklop... Hoop doet leven dat zegt het spreekwoord toch? Zonder hoop is er geen leven... Je weet het wel, maar 'k zeg het je alsnog...…

Hoop is 't gevederd ding hoog in de ziel gezeten dat zingt een woordloos lied; 't wil van geen zwijgen weten, en in de storm gehoord ken 'k zoeter klanken niet.…

zie ze daar staren naar nergens staren naar hoop hoop op een morgen een morgen die beter zal zijn tranen voor afscheid tranen van verdriet vervallen huizen, zieke kinderen. brandende zon op hun rug vragende ogen ogen voor vrede dromen van vrolijke vogels, dansende kinderen. laat dit waarheid worden waarheid voor altijd…

In het duister Brengen Zijn woorden Hoop en moed En ik geloof Hem Als Hij zegt Alles Komt goed…

Geloof, Hoop, Liefde, Trouw en Gerechtigheid, deze vijf zijn in slaap geleid. List,Twist,Woeker, Gierigheid en Bedrog, deze vijf leven nog. Hadden de eerste vijf het slapen gedaan! Dan zou het in de wereld veel beter gaan.…

kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik geloof er is altijd hoop…

HOOP…

In de hoop op een leven zij aan zij, ik bij haar en zij bij mij. Nog nooit deed hoop zo leven, als voor de vrouw voor wie ik mijn leven zou geven.…

Flirtte jij ook met mij Stelt niet zoveel voor Ik weet het Maar ergens van binnen Bouwen ze ook een feestje Met een reden Jouw gezicht Jouw handen Jouw lach Later fiets je weg Met je vriendin Het donker in En ik Loop de andere kant op Dubbele gevoelens En met een vage glimlach Een koestering Van een moment En als altijd Die verdomde hoop…