10031 resultaten.
Loslaten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 124 we hebben u
naar uw graf
gedragen
moeder vader
de touwtjes
zijn losgelaten
elk gaat nu
zijn weegs
want u
moeder vader
waren onze
verbinding
de nu ontwarde
Gordiaanse knoop
maar wie weet
misschien wordt
hij ooit weer gelegd
een stille hoop?…
Schommel in de wind
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.117 Schommel in de wind
ogen sluiten
in herinnering 'n kind
smoezelige handjes
schaterlach en schommelend
touw om planken
wiebelend
zo licht
kleine voetjes in de wind
kinderzolen die de hemel raken
losgelaten wieg
dag kind…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…
Verdriet, groot verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen
meer plaats in beslag, maar dat is omdat:
je niet eerder zoveel verdriet zag!
Dan is er het enorme verdriet,
denkend: dat overkomt een mens niet,
is fout gedacht want echt:
Het overkomt iedereen, goed of slecht.…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Wat zaait het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.
De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen…
De tijd van loslaten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.878 herinneringen zweven
zonder volgorde
door onze geest
sommigen dragen
de geur van zouthout
waarvan de kleuren vervagen
anderen ruiken naar het strand
waarop de eerste kus
onze lippen raakte
of zijn gehuld
in de nevelen van spijt
losgelaten in de tijd…
Dat het op zou houden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 468 Jarenlang door mijn
Tranen heen gesmeekt
Dat het op zou houden
Het bleef erbij -
Noodzaak die voor jou
Kennelijk ontbrak
Hopend, alleen maar hopend,
Niet verwachtend dat het
Op zou houden
Maar nu ik je losgelaten heb
Is zo maar het wonder geschied
Werd mijn gebed verhoord
Dat het op zou houden -
Het hield op -
Het is opgehouden…
dieptepunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 ik heb gezien dat leven vallen is
de één wordt hoger losgelaten
dan de ander
we leunen en we steunen wat
klampen en verkrampen wat
raken en verzaken wat
beloven en geloven wat
even wint de zwaartekracht
en raken we de grond
dan draaien we weer om…
Wassend water
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 126 de God Neptunus
die het water
als 'n hellehond
heeft losgelaten.…
voor anker zonder anker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 474 langzaam losgelaten
door de van gisteren
moe-gewaaide wind
en nog niet gegrepen
door de maalstroom
van een nieuwe
leef-je-leven dag
drijf ik
slechts omringd
door nog te dromen
dromen
reik ik
rechtstreeks
door de spiegel
van de hemel
onbevangen
naar de bodem
van mijn eigen ziel
en ga voor anker
zonder anker…
Jij weet nou eenmaal beter
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.370 Jij hebt mij al losgelaten
maar ik heb jou nog vast
Jij weet nu eenmaal beter
en ik ben slechts een fantast.…
Jij
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.177 Zelfs je beeld niet losgelaten.…
Eindelijk eindeloos...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 429 Ik heb je losgelaten
zodat je eindelijk
eindeloos kunt stralen
Maar in mijn hart
houd ik je vast
voor eeuwig en altijd
En met mijn ogen dicht
is het weer even zoals toen
geniet ik in stilte van je
en houd ik je vast
in m'n armen
zoals toen
Dank je wel
dat je in m'n leven was…
Luchtballon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 208 Ik ben een luchtballon
losgelaten – ik zweef
ben o zo kwetsbaar
maar vrij en leef
De wind het toeval
bepaalt mijn lot
een boom een tak
een vogel let niet op
Ik bid tot God
ik eer z’n werk
toch kost het m’n kop
ik barst me kapot
aan het kruis op de toren
van zijn kerk…
Haar verdriet is mijn verdriet
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.176 Haar hoofd zo vol van zorgen
en het hart zo vol verdriet
ik kan alleen haar tranen drogen
maar problemen oplossen niet
Het is me echt zo zwaar te moede
wanneer ik haar verdrietig zie
een arm om haar schouders leggen
haar hoofd huilend op mijn knie
En mét haar huil ook ik mijn tranen
heb net als zij slapeloze nachten
'k heb nog steeds…
verdrietig verdriet
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 573 het gebeurde zomaar
het leven in gesleurd
op de wereld gepleurd
en daar sta je dan
met vraagtekens,
waarom ben ik hier
je verdedigt jezelf
met woorden
gehoord worden,
zou mooi zijn, mooi gaan
ik ben mijn ouders dankbaar
en ik haat ze…
Wat mag nog komen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Hoe lang de week, de maand het tijdloze
verdagen kan, ik heb geen weet.
Geen weet of zelfs de lupine bloei
doornen van rozen wellicht gehaald worden.
Nu schort er even niets, niets meer of minder
er is een serene rust zonder rare hinder.
De jaren en maanden hebben al vele schaduwen
talrijke vogelvluchten en blauwe luchten
in ons en onze…
Hoe sterk ben je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Hoe sterk ben je
wanneer
je niet meer rouwt
maar kunt vieren
dat jouw dierbare
geleefd heeft
en voor altijd
aanwezig is
in jouw hart…
Mag ook ik even
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Mag ik je schouder om even op uit te huilen,
wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren,
ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen
nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…
Nu de dood spurt zeg ik het je weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 Liefde kan niet sterven
de stilte zal het je doen ervaren,
ervaren wat te koesteren
wat bewaren is en mag zijn,
al zal het onmeetbare leed
ook altijd voelbaar zijn.
Maar weet liefde,
liefde kan niet sterven,
zelfs als ook het zout van tranen
de herinneringen als wijn
zoals je zelf ook gaat ervaren
uiteindelijk nooit op zullen zijn…
verbintenis
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 548 losgelaten,
niet meer
verbonden in verbintenis
hou me vast,
pak mijn hand,
maak ons,
verbonden in verbintenis…
"Voor een vriend..."
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.063 Je veerman houdt zich in
en nog steeds de wacht,
heeft het meertouw nog
niet losgelaten, gelaten
lopen in het laatste spoor
op het jaagpad van de nacht,
wat reeds z'n oude glans verloor
en een milde dood je wacht, al
vertrouwd met de tocht, misschien
wacht mij hetzelde veer, om
je aan de overkant weer
in de ogen te kunnen zien.…
Eenzaam vertrek
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.380 Als vergeten staan de koffiekopjes
Op een verlaten tafel
De stoelen schuin weggeschoven
Een half uitgedrukte sigaret kringelt
De stoet is halverwege
Linten verwaaien verward
Zojuist gedolven graf omkranst
Met losgelaten bloemen, bedolven
Witte kist, voor altijd gemist
Een lege kamer borrelt na…
Nee, mijn hart
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.011 Nee mijn hart, huil niet
Ze is weg, ze komt niet
Nee mijn hart, schreeuw niet
Ze heeft je hand losgelaten
ze heeft het niet gered
Nee mijn hart, bloed niet
ze zit op een mooiere plek
Nee mijn hart, breek niet
draag haar in je hart
Kijk omhoog en adem diep
Bedenk een reden waarom alles zo verliep..…
Het gezicht van de Aarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 591 Het verleden verzonnen
behuild, geproefd en geslikt
De vergissing losgelaten……
een golf en een gedachte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 699 alles laten wij achter
het spreken, het luisteren, het lichaam
ongenezen
een vleugelslag, losgelaten
in het zonlicht
dubbel zo lief
nu jij nog een keer
langs onze wangen streelde
zonder bezit
*
'bidden is onderdak zoeken'
vertelt een stem
wij wonen voortaan
in jouw schaterlach
.
voor C.…
Moeder die de dochter spreekt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 299 Zo innig aan elkaar verknocht
Toch stadig aan elkaar losgelaten,
Zoals dat hoort in een kinderleven
Dat ongemerkt uitgroeit tot volwassenheid -
Veranderende klankkleur,
Die de volgende fase aangeeft
In een natuurlijk ontwikkelingsproces:
Moeder die haar dochter
Als gelijke aanspreekt nu,
En die in haar ogen
De volwassen vrouw herkent…
lentejazz
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 bij de eerste warmte geurt het bos zanderig en zoet
zijn ontdooide kleuren in het palet dun aangezet
er schuilt een thuiskomst in dit fluwelen bruidsbed
van pas losgelaten oogweelde en dromerige gloed
dan ziet iemand een zwaluw bij volle maan
en lijkt ‘t alsof de zon nooit is ondergegaan…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…