Alle inzendingen over Mystiek OR Dichterschap OR Ziekte

Als je wordt gevraagd ze voor te lezen op een festival is dat wat het al of niet dichterschap erkennen zal? Nee zoals van Gogh eerst niet werd erkend en hij zelf zeer beslist wist weet ook jij diep in je hart wel degelijk of je wel of niet een dichter bent wij voelen en weten wij zijn immers dichters…

De ziekte die jij had, was vreselijk. De pijn die jij had, was ondragelijk. Het gevoel dat ik heb, is vreselijk. Het verdriet dat ik heb, is ondragelijk. De grote tumor die jij had, was onmogelijk. De ziekte die jij had, was kanker.…

I Letters vormen het woord tot een dysharmonisch slotakkoord II De dichter in het boetekleed de woorden tot een bom gekneed III Door dichters op het internet wordt zelfs de taalpurist besmet IV…

Ik verspreid een zuiver licht om me heen en ik ben me ervan bewust dat ik dat kan, nu dat het gaat om liefhebben en houden van.…

De pen, die ik oppak, opnieuw en nieuw... die pen vlekt haar inkt niet. Ze strijkt heel duidelijk strepen, die niet liegen, niet zomaar over levens rondvliegen. Mijn blauwe inkt, -geen zwart-, maakt dat donkere wolken, in het hoofd, verdwijnen, overtrekken. Mijn inkt, zo giftig als kan zijn, is niet te drinken, maar slechts, juist: tot…

Als ik een bijzonder gedicht zou willen schrijven één met warm, teder licht om te laten blijven in elk hart dan zou het gaan over mijn stemming die zal blijven bestaan zonder remming positief elke morgen en elke avond heel hartelijk en lief wat ik zou willen laten zien aan ieder misschien om elke honger naar liefde te…

Als je soms dacht, dat ik hoogmoedig over mezelf ben, dan zal ik je teleurstellen want ik ben niet meer dan je verwacht. Als je soms meende, meer in mij te zien dan ik al ben, dan zet ik je met beide benen op de grond totdat je ziet wie ik werkelijk voorstelde.…

Ik ben toch niet mislukt omdat ik Vondel niet overtref of omdat ik in de boombasten mijn roemloze klachten kras? Mijn verpauperde dromen kermen van de pijn. Het geharrewar en de huichelarij gaan door, mijn dichtersziel schreeuwt uit alle gaten, een gierzwaluw die door miljoenen gifpijlen wordt belaagd. Zo ga ik door, met misschien nog…

Het rappend dichtersvolkje heeft gesproken Het volkje raffelt maar wat af en aan Ziet korte kolder voor een dichtwerk aan Ik ben uit voorzorg vast ondergedoken En neem een dwarsdoorsnede uit mijn volk De vrienden die mij dagelijks omringen, Mijn geest verruimen en altoos doen zingen Al dragen sommigen een mes of dolk Heeft het nog zin…

mystieke scheppingsdrang…

bij ontsluiering van je verborgen gezicht ontdek ik jouw mystiek in bescheiden schaduwlicht door tinteling van ogen…

Die ziekte die haar nu getroffen heeft… Onmogelijk kan zij daarvan herstellen. De toekomst laat zich makkelijk voorspellen, Zij moet het ermee doen zolang zij leeft. De ziekte is, zo zegt men, progressief, Waarom, godsamme, treft dat nu mijn lief?…

heb niet met magie gespeeld tover nooit uit dozen ben ooit een goochelaar geweest blijf in mystiek geloven alle sprookjes kwamen boven van goede fee tot boze geest samen hebben we genoten aan de rand van het bos de oude vos is er nog steeds steelt in plots bewegen de magie van het ogenblik helaas onze mystiek wordt niet gegeten…

Ik heb de ziekte van rosseel dus kun je mij geen flikker maken als ik mijn gal bij je kom braken je overstelp met foetermail ik ben je viswijf virtueel en zal het stalken enkel staken tussen mijn slapen en ontwaken ik heb de ziekte van rosseel hier staat het zwartwit officieel zo blèr ik lukraak van de daken met jou ben ik nog lang niet…

Ik hoop dat het nog lang zal duren lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word. Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren maar met woorden van troost schiet ik nu te kort. Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin, ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…

Serie: ziekte…

Mama leefde in haar eigen wereld, een vreemd landschap, waar lucht verwisseld is met grond. Woorden worden afgekapte letters, letters ineengekronkeld tot verwarring. Ze keek niet, maar staarde naar de diepte die haar opzoog. Ze vertikte het haar hand uit te steken, zodat ik haar kon helpen. Haar tengere vingers klampten zich rond haar hopeloos…

Categorie: ziekte & liefde…

Hoe een huis overeind kan blijven nu die akelige ziekte ook daar wil beklijven, haar geest nu wellicht ook een ster wil zijn rest hier opnieuw al weer intens zielenpijn.…

die rot ziekte keihard toeslaat ik wil niet dat je pijn gaat lijden en de dood je uiteindelijk moet bevrijden lieve pap, ik wil je nog lang niet missen maar deze ziekte valt niet uit te wissen altijd heb je voor ons klaar gestaan ik ben er nu papa, voor de weg die je nog hebt te gaan...…

Hoogstens ben ik ziek en schrijf ik om de ziekte naam te geven. Hoe hopeloos dit is, het brengt je niet terug naar mij. Wat blijft is de ziekte, de ziekte die heet jij. ---------------------------------- uit: 'De ziekte van jij', 1988.…

Al is de man die Pim heeft omgebracht Natuurlijk psychisch allerminst in orde, Zijn ziekte moet nog uitgevonden worden En ook moet daarvoor nog een naam bedacht. Misschien deelt dus uw arts u ooit nog mee Dat u de ziekte hebt van Van der G.…

niets is voor niets in alle mystiek om ons heen waarin wij broeien groeien en bloeien in de kunst des levens…

O ALLAH uit alle ziektes koos U deze ziekte voor mij. Diep bedroefd, gekweld maar toch blij. U gaf mij ziekte maar ook enorme kracht. Ik besef nu wat U van mij verwacht. Als u zo mijn zondes uitwist Weet ik dat U het goede voor mij heeft beslist.…

net als ik de zoon van een dominee en beiden verslaafden aan het dichtwerk, dat omhoog voert tot in de hemelzee, via wijze vrouwen, niet de kerk die dood maakt wat zij claimt te doen, niet de wereld die in onmin leeft, maar via hun ogen, Mathilde toen en anderen nu, wordt de ziel doorleefd van wat het ware dichterschap toch is: een grote…

in getuigenissen zweemt de mystiek van hun bestaan zonder repliek…

het vlees voelt in haar geheime mystieke bewegingen ademstoot, na ademstoot innig en intiem in omhelzing.…

Je kunt je ziekte niet ontlopen dus, moet je straight doorlopen ontsnap je die ziekte...maybe blijven staan is geen optie je vraag...toch niet onterecht een kans in de tijd, die voor je ligt blik vooruit, vertrouw, en zie ja doorgaan is je enige optie!…

Je dichterschap heeft veel teweeggebracht: van zalen vol die voor jouw dichtkunst zwichtten tot ‘kenners’ die hun pijlen op jou richtten en jou (uit jaloezie?) hebben veracht. Voor deze zelfbenoemde zwaargewichten is rijmkunst minderwaardig en verdacht.…

aan kale bomen als vangnet voor de stemmen in de nacht die drijvend op de wind worden gebracht door sluimernevels van ontslapen dromen en morgen zullen hun verhalen zacht over die oude jas zijn neergekomen om aangedaan in het gevoel te stromen als muze waar ze lang op heeft gewacht maar blijkbaar heeft zij zich daarin vergist kan ze het dichterschap…