Alle inzendingen over NAASTE OR LIEFDE OR VERNEDERING

fonkelniezen kwam over mij o wonder daar ging ik men zou van minder uit schamen gaan maar dit was mijn ziekte baarlijke liefde ---------------------------------------- uit: 'Onhandig bloesemend', 2004.…

Nooit voel ik me 'vrouw' Vernedering, afschuw, pijnlijk...waauw. Geborgenheid en ware liefde zijn mijn innige wens Ben jij een dier of een 'mens'? Eng als voorwerp te fungeren Zal ik dan nooit de waarheid leren? Leven en volop beminnen zoals het hoort Een enorm gemis, het is ongehoord.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik vang je signalen op, geween en wanhoop, valse trots en schijn, EENZAAMHEID vooral, ik ben je pispaal, je boksbal niet meer, straal eerst maar eens wat echte liefde door.…

Emoties liggen naast elkaar, haat en liefde maar: gevaarlijk en ook raar: van haat en liefde naar: berusting, geen interesse meer, is er ook geen haat en liefde meer! Dus van oplaaien is geen sprake meer!…

Voor mijn naaste In de kantlijn Van de samenleving De zelfkant van het bestaan Naasten die wegkijkend Oversteken om jou Niet te hoeven zien Leef jij van Hem En haar die juist Oversteken en die jou In liefde willen zien In liefde opgedragen aan de bezoekers van de Open Hof in de stad Groningen - zomer 2012.…

Angst die ons vernedert. En het gevecht geen lange heldenzang. Een dierenangst, sidderend en duizelend, een redeloos bijten in leven, hopeloos op de grens van het bestaande. Wij, voer voor de ruimte, ketting- reactie, kralensnoer van de zon, wij verbeelden ons niets meer, zien met onze ogen niets meer, horen onverstaanbaar geluid,…

De man werd door vernedering verteerd. De jaren bracht-ie in ellende door, maar Gods genade nam het voor 'm op. Ineens kreeg hij bij Hem een streepje voor. Ja, menig zieke zou de man benijden: hij kreeg de galg. Het was voor hem geen strop: euthanasie bracht Saddam uit z'n lijden.…

baksteen op mijn hart zwart hangt daar de smart ik voldoe niet ik ben te klein vernederd schaamte om er te zijn…

Alles wat je zegt, zegt mij niks. Slechts het tikken van de klok is wat ik hoor. Verloren tijd. Want de waarheid, bezoedeld door jouw leugens, kreeg vleugels en ging haar eigen weg, van hier. Houd je mond, want er bestond, er bestaat, een ander mens, waarvan ik wens dat ik weet, hoe jij deed, hoe jij denkt. Ik ben gekrenkt. Tot op het…

Zij huichlen: vernederend rusten voor kennis en wetensdorst, al heeft ook uw hoofd tot kussen de golvende vrouwenborst. Zij jubelen: leve de vrijheid, al vormen de band rond uw hals, twee poezele vrouwenarmen, twee armen blank en mals. 't Is waar, mijn liefde is oneindig, maar is het verwijt verdiend?…

Ik zag jou laatst versnellen in een wedstrijd waar ik vlak voor je liep, totdat je vlak naast me liep en verder ging waar ik bleef steken. Wat me overeind hield, was dat ik deze vernedering zou herhalen in slow motion, in een gedicht, waarin ik je de kans zou geven om mij dan wél in te halen.…

Elke dag is weer een nieuwe, een plots besef van ’t gaat voorbij maar ook van liefde leven wij. Elke dag is weer een nieuwe, zo bloeit een leven in de tijd en worden wij van veel bevrijd. Elke dag is weer een nieuwe dus prijs vandaag en leef maar blij; ik wens je nog veel jaren bij.…

Ik zou me in een geuren-dromenland wanen, met jou geurig als iemand maar kan zijn naast me naakt en gratis ---------------------------- uit: 'Men zegt liefde', 2003.…

Is het liefde als je elkaar graag ziet Is het liefde of is het dat juist niet? Is het gevoel van vlinders dan soms liefde Of is dat de voorbode van honger? Is liefde naast elkaar slapen, is dat liefde of is ’t dat juist niet? Is 't dan liefde,om te accepteren Is ’t dan liefde en blijf ik ervan leren?…

Vernedering is een subjectief begrip Is het devies van de ‘corpsballen’ Als er soms slachtoffers vallen Jammer van de publiciteit Slechts daarvan heeft men spijt.…

Voor het bloeden het elfde gebod Tot zijn eigen glorie En die van zijn redelijke schepselen Vitaal is een religie Is meetbaar Wie je vandaag ook bent Zo is het weinig voor woorden Voor de rauwe werkelijkheid Als drijfzand, alles wordt draagbaar We weten waar we op afstevenen De ergste vernedering in bekwame handen…

Rauwe randen aan het woord Zo geroepen Noch gehoord Verneder mij tenminste dan met enig passie Laat je woorden snijden In plaats van je daden steken met compassie Gestoken vol eerbied en venijn Vind de comfort in de pijn In wat je nu nog niet bent Maar wel had willen zijn…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

na jouw dood laat jij mij nog vervolgen de vernedering is groot wanneer de man in het blauw mij vraagt recht in de camera te kijken bizar hoe de gevolgde wordt vervolgd nog vreemder dat je dit voor elkaar krijgt zonder te leven de leugens moeten wel reusachtig zijn en jouw haat nog veel groter…

Dat mensen dieren zijn, klinkt zeer vernederend, maar is werkelijk waar. Steeds meer voel ik mij dichter. Dichter bij de werkelijkheid. Dichter bij het mysterie. Dichter bij elkaar.…

Voor velen zal ik branden in de hel en hoogstwaarschijnlijk ook nog in een homohel en telkenmale worden wedergeboren om dan weer fel en vurig te verbranden dan neigt dat beetje lijden, pesten vernederen, uitsluiten in het leven naar een homohemel waarin wel telkenmale met frisse zin mijn zijn zal worden blijven afgebrand…

door vochtige muren van rusteloos huis gorgelgiert de wind geraaskal voorbij om en om en om terwijl vernederingen door kieren striemen kruipt zij in foetus onder drie dekens en een loden jas woest jaagt wind golven naar de kust smijt ze uiteen en brrrult geen weerwoord wordt gedulden…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Zoals de kat met haar slachtoffer speelt, Zoals haaien doldraaien bij de geur van bloed, Zo vindt ook de grote vleesetende aap, De kroon van de schepping, Genoegen in sadisme en vernedering, Gevoed door haat of verbittering. De sleutelwoorden zijn religie, racisme of eigenheid, Maar het roofdier verliest nooit zijn geaardheid.…

als ik naast je lig zo stil naast je lig in ’t vroege ochtendlicht de geur van liefde nog rond je heen de eerste vogel het dak aanraakt een vroege auto de straat opzoekt weet ik dat het goed is en dat ik je gevonden heb op de plek die ik vergeten was zo heel dicht bij maar soms zo ver zo vergeten ver als ik naast je lig jouw haren…

een jaar in liefde en vertrouwen naast strubbelingen om dingen die nergens over gingen mag ik nog van je houden komend jaar…

In alle werkelijkheid sliep je zacht naast mij. In de vooravond, waren we intiem en hadden oog voor elkaar. De liefde, die wij hebben, is superieur. Het blijft een uitdaging, om telkens de liefde in woord en in kunst met je te mogen beleven. De liefde…

ik vernieuw liever het oude ouder wordende herinneringen ze omringen mijn hart liefde in memoriam ik hou nog steeds van jou…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…