22288 resultaten.
JE BEGRIJPT NIET MEER
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.149 Maar ach, je weet niet meer wat hulp is
en kijkt me dan zo wazig aan
je haalt je schouders op en
wilt je eigen weg weer gaan.
Een weg wat niet echt een weg is
maar één die je eenzaam doorloopt
die ik zover mogelijk met je mee ga
en nooit meer wordt zoals ik had gehoopt.…
Het bevreesde leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 435 leer mij ook hoe jij met je
vingers door de bladeren van een boek
schuifelt en als een stille sopraan
het belezende temt in jouw eigen sfeer
terwijl de koffie dampend jouw silhouet
verheerlijkt in mijn droom
ik kan geen nacht meer in jou bespeuren
terwijl mijn ogen nog kleven aan de schepping
waar ik nog drijvende was in een alsmaar zinkende…
GEMIJMER
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.281 Schoon de dag nog marre
Schittert door 't azuur
Vast der avondstarre
Rozenkwistend vuur:
Hoe zij liefdes wassen,
In 't ontwaakt gemoed,
Ons door haar verrassen
Laai aanschouwen doet!
Treffend toch gelijken,
Zusterlijk, ze elkaar
In 't wedijv'rend prijken
Met een glans zo klaar:
Dat tot zegepralen
Beider gloor volstond,
't Minnen…
OUDE VERTELLING KOMT WEER
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 240 Tijdens de vroege levensjaren
zijn bekende geliefde sprookjes
een verre nachtelijke stad
stil in 't einderduister verzonken
die haar plaats alleen aanduidt
met een zwakke hemelgloed
waar slopend werk en drukke pret
samen bescheiden rossig glanzen
Assepoester Sneeuwwitje Duimpje
bestaan voor rijpe mensen
als vertrouwde wijze dwaalsterren…
VERDER GAAN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Telkens genieten
van hoge spookgestalten:
bomen in de mist.…
HAND AARZELT
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 Het vergrootglas knikt:
kleuren zwellen en krimpen:
een zoekende bloem.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Natuurlijk schilderij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Een zachte rode avond streep
boven de wazig blauwe bergen
is ‘t eerste wat je ziet
wanneer je binnen komt.
Iets verderop een groot en zwaarder beeld:
De somber zwarte bomen steken
als verticalen recht omhoog.
Diezelfde zachte rode avond streep
fluistert er nog net door heen,
en volgt die wazig blauwe bergen.…
druppel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 940 Wazig...
het ontspringt,
rolt, schuift.
Het streelt je huid.
Subtiel.
Met bevende vingertoppen,
alsof het je troosten wil.
Het valt, het druppelt.
Je laat het los,
maar je huilt.…
windvlaag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 636 als een windvlaag
gleed het langs
me heen
die middag in het
open veld
toen ik achter een
wazige horizon
iets van oorsprong
en bestemming
voelde
als een vaag besef
van eeuwigheid…
Enkel de liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 276 Wazige slierten
Herinneringen
Van toen ebben weg
Zoute tranen
Van nu
Wellen op
Ik ril
Van de pijn
Vanbinnen
Alles vervaagt
Alles vergaat
Enkel de liefde
blijft over…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
jij
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.459 je ogen kijken me wazig en teder aan
je armen omsluiten mijn lichaam
en ik vlei me extra tegen jou aan
dat geeft me zo’n onbeschrijfelijk gevoel
ik hou van jou is wat ik bedoel…
Werelden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 526 Regen in mijn ogen
mijn keel slaat dicht
overuren maakt mijn hart
ik zoek mijn ik
Regen in mijn ogen
wazig wordt mijn blik
had mijn hart maar
ruitenwissers
misschien vond ik dan mijn
ik…
herfstwandeling
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 735 louter mist en stilte
rond wazige bomen
het water oeverloos
ruisend
slechts de geur van
grond en dwarrelend
blad
van lichte weemoed
en vergankelijkheid…
Rode kimono
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 717 omgeven door een wazig kleurbeeld
wordt haar verlangen zichtbaar
zacht gedragen door het licht.…
Codetaal
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 60 Hier kom ik weer met een verhaal
Over hoe mensen spreken in codetaal
Ze noemen het ‘de tijd’ (1)
En dit is het beleid:
Er mag niet over worden gesproken (2)
Toch lopen mensen elkaar op te stoken
Ze doen alsof ze het over een ander hebben, maar het gaat over jou
Zo werkt dat nou!
Ze zeggen dingen die ze normaliter niet kunnen weten…
Het besef
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Vlinders
Vleugelen
Voort
Zwanen
Zwaaien
Zuiver
Wolken
Waaien
Wazig
Herfst
Hangt
Hoog
Zomer
Zakt
Zichtbaar
Dagen
Dromen
Droog…
Het standbeeld
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 364 Het standbeeld stond
gemarmerd leeg
met stalen trekken
genageld
aan de grond
voorzien van sokkel
geheel gekleurd
door grauwe vlekken
te kijken met een blik
van wazig steen
niet naar mij
maar door me heen…
Illumineren
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.181 Het ongepast Illumineren
Als de mens zich kweet aan overvloed
aangereikt in glazen uit westerse trog
profileren zij een niets ontziend vertoon
aangelengd met het opgedrongen wazige
Waarom kunnen wij niet het ene
van het andere onderscheiden…
De traan die mijn oog nimmer verliet
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 3.241 Gerard, mijn beste vriend,
Ik weet, dat lees je graag,
Maar nog liever hoor je mij dat zeggen
Ik beloof je,
Al is het het laatste wat je van mij verneemt,
Ik zal spreken
Wazig, het zicht benomen
Verdriet om wie wij zijn,
Tranen, die toch komen.…
Dwalende lichten
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.064 Het wazige land lijkt aan de einder
op te lossen in de avondschemering
het aanstormend licht slaat sterren
tegen de muur van gebroken kristallen
wij bevinden ons daar tussen
dwalende lichten met als einddoel elkaar…
winterbeeld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 596 ijzige mist belaagt
een kale bomenrij
en op de wazige dijk
staan schapen roerloos
in het witte gras
zo lijken tijd en beeld
hier in stilte bevroren
mijn blik wat meer
naar binnen gekeerd…
thuisland
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.675 in het donkere huis leek niemand
meer te wonen alsof hij voorgoed
vertrokken was
doch aan de wazige einder werd
onverhoeds het licht ontstoken
alsof hij was aangekomen
daar waar zijn reis ooit begon
(aan A)…
HET AQUAREL
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 339 Met het fijnste penseel
de kleuren neergelegd
ragdun, wazig
de ogen toegeknepen
sterk geconcentreerd
afgevoerd de klanken
de echo heinde ver
weerkaatsend op de berg
teruggekeerd om stil te staan…
Over de grens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 345 Ik zag je lopen
In mijn droom
Je werd wazig
Mijn antenne uitgestoken
Maar je was te ver weg
Geen bereik
Ik zocht verbinding
Bij de mast van verlangen
Drie balkjes, twee balkjes
Verbinding verbroken
Je was al
Over de grens…
ik kuste je hand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 262 de angst was voelbaar
liefde onafwendbaar
iets met hormonen
wazige feromonen
jij stond in de keuken
ik kuste je op de mond
met mijn hand op je kont
ik kuste je hand
kruidig wilde ik je
rijmend nemen…
Referendum farce
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 219 Een vage vraag, een wazige verwachting…
dat duidt niet op respect maar op verachting.…
judaskus
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 172 terwijl hij haar drapeerde
in wazige beloften
de zachte judaskus
nog op lippen brandde
legde hij de leiband
losjes om haar nek
en maakte zich op voor
een volgende encounter
en daarna nog een
en nog een
en langs andere wegen
nog meer.. het kon hem
nooit genoeg…
De natuur en de wereld.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 270 Het is een schoonheid
Waar ik alle dagen naar mag kijken
Naar de wonderen van dit heelal
Ik zie en ben verbaasd---
Wat zich allemaal laat zien aan mij---
En aan alle mensen.
Met wat zich allemaal voordoet---
In de wereld
De zon hoog aan de horizon
De maan die stilaan tevoorschijn komt
De sterren die zich laten zien
De vogels hoog in de bomen…