1010 resultaten.
Aandacht
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.704 ik beschrijf je
met mijn lippen
verhaal je schoonheid
met mijn stem
groei maar groei maar
ik teken je kleur
met mijn ogen
en noem je mooi
groei maar groei maar
vorm je leven
ik dek je toe
met aarde, met gevoel
op de vensterbank
in het licht
ik geef je aandacht
een gezicht…
guldenroede (2)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 432 de guldenroede
herinnert sterk aan vroeger
weemoed geel van kleur…
ONRUST
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.226 Ik ben geen plant: ik wil geen rust
'k Ben jong en - van mijn tijd,
Brenge ieder uur mij leed en lust
En telkens nieuwe strijd!…
Stuifmeelkorrel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 609 tot scherp gekant
Van kussens tot ondiepe schalen
Het oppervlak toont een moeilijk patroon
Een lijn die kronkelt zonder regelmaat
Cirkels in motieven verdeeld
Als een iris, een vingerafdruk
Daaromheen de schil
Tegen verderf bestand
Leidt hem honderd eeuwen verder
Tot de vorser hem vindt
-Verzonken in een turflaag-
De levensloop van de plant…
wilg
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 597 neem nu een boom, een heel gewone
geen eik, beuk of lork, maar doodnormale
wilg met treurig lange, harkerige takken
aan een verre, mistige waterkant
even later een glanzende vrouw
aantrekkelijk gezicht en mager lijf
en grote, hele grote kanovoeten
zij wacht op jouw oor tegen haar bast
zij kraakt, wiegt en perst sappen
van worteldiep naar…
Klokhuis
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 959 klokhuis maakt appelvlees
daaromheen spant de schil
rond, noemt “Elstar”
laat zich eten hapsgewijs
slurpt, geurt rijk
verwachtingsvol
want bomen groeien door
in de buik, laten zich dragen
van heinde ver en terug
een naam verandert in avondfruit
de kern is een huis
door pitten bewoond
op de zuidelijke helling
van de hoge berg Jinjan…
grondig getest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 469 de natuur dan wel verkracht
ligt er als verdoofd bij toch
is ze nog springlevend en
experimenteert ze er op los
ik doe dan maar de test
plant een stok in de grond
en wacht gespannen af
wat er zal gebeuren
de stok wordt geen boom
nee, dat niet, maar wel
klimt een plantje omhoog
vinden vogels een rustplekje
en houterige wormen bij de vleet…
vlinderstruik
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 1.649 in onze tuin
staat een oude vlinderstruik
prachtig te bloeien
deze vlinderstruik
stond eerst in de tuin
van mijn schoonouders
iedere zomer verspreiden
deze paarse bloemen een
intens vertrouwde geur
als een vlinder
op een bloem neerstrijkt
raken zij me even aan
een tedere begroeting
van hen die zo troostend
voelbaar aanwezig zijn…
De vegetariërs!
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.482 Vegetariërs zijn mensen,
die de mensen anders wensen,
daarom eten zij slechts planten,
net als grote olifanten;
Zij zijn bang van dooie koeien,
want die kunnen niet meer loeien.
Beesten doden om te eten,
noemen ze van God vergeten.
't Is zo deftig en zo fijn
vegetariër te zijn!…
Anthurium
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 538 Zielig sta je daar te staan
eenzaam starend uit mijn raam
Dit is veel te kort
dit hoort niet zo te gaan
In de stralen van de maan
en van schone schijn ontdaan
word je een schim
van je schamele bestaan
Met je laatste restje kracht
diepgeworteld, onverwacht
beloof je mij
dat je nimmer zal vergaan
Maar je geel wordt nooit meer groen…
- Duizendschoon -
netgedicht
3.0 met 54 stemmen 528 Ooit was jij de eerste,
tweejarige schoonheid
oogverblindend scherm,
bestaande uit kleine bloemen.
Waar kom je te wonen?
Duizendschoon,
jij was even mooi,
als bekende snijbloemen,
jij bleef jarenlang.
Zomerboeket, randbeplanting
in de rotstuin
trouw in mijn tuin...
en je deelde.
Toen ik voor je koos,
heb ik een stukje
van mijn…
- Nietszeggend -
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 144 Groeiend omringt regen
duizenden verschillende planten.
Liefde groeit
met prachtig gevormde bladeren,
als diepe bloemen in alle kleuren,
voelt spiritueel overleven..
nietszeggend en stil falend
warm en vochtig
wild als dieren, onwennig aangepast
aan het langzaam stervende bladerdak.…
Slapende moordenaar
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 347 Dan rest nog een plant
die trilt
als een kind dat net haar moeder zag vermoorden.
Haar adem ingehouden, zo haar woorden.
Een zout vat dat
de rode vlekken snel verhullen moet.
Tussen doek en lint
kijkt een vrouw,
die bestaat omdat ze sluiert
en sluiert omdat het geschreven staat.…
klimop
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 143 bodembedekkend
wortels hechtend richting blauw
immer groenblijvend…
- De Waterhyacint -
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 386 Was ze maar een waterhyacint,
waarop een prachtige bloem stond
drijvend op het waterland
enigszins in bedwang gehouden,
wilde ze niet verschrikt reageren
en het wateroppervlak overwoekeren
was er maar een snelle vermenigvuldiging
die haar vormde
tot een tropische omvangrijke plant..
drijvend, maar niet vergeten aan de oevers.…
Tuinpraat
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 264 In 1990 plant ik
een bosje lelietjes-van-dalen in,
meiklokjes zeggen wij.
Hoe giftig ze ook zijn,
altijd een zwak gehad
voor de klokjes en de geur.
Sjonge, sjonge.
Nooit zo’n agressief ding meegemaakt.
Een permanente verkrachting
van mijn maagdenpalm.
Een woekering die geen grenzen kent.…
- De vermaarde rozentuin -
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 318 De vermaarde beroemde rozen
wensen niet te wijken,
ondanks hun doornen niet
rozenvariëteiten
schitteren voorbehouden vol betekenis
in het avondlicht der zon
de koele frisse avondlucht, begon
zwijgend als een bries
met wereldallures,
de vele kleine webben van spinnen te tonen
de bijhorende kleine cirkeltjes
een voor een krachtige…
- Bloemenhart -
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 565 Ooh bloemig hart,
waar bloeien ze,
de tinten van complimentjes,
van roos en kamperfoelie,
de verwachtingen van adembenemende geur?
Draag je een bloemenhart toe
vol poëzie, al deed het zeer
de zachte geurige noot als betovering,
de tweedimensionale schets van het leven.
Het bloemenhart, het opent zich, ingekleurd
het persoonlijk wikkeldeken…
in de plomp
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 153 vetgele knoppen
breken gesteeld tussen blad
de waterspiegel…
Door flora's bladeren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 202 I
Wat voor gewas is dit?
Wat zegt Jac. P. ervan?
Het is geen schimmel, want
Dat is een paard.
Dan zou ik denken een
Onbedektbladige.
Echter zijn oortjes zijn
Heel licht behaard.
II
Nu even doorzetten.
Heukels en Oosterom.
Hoofdpijnverwekkend maar
Wel wijd vermaard.
Ik breng hem thuis bij de
Twintigzaadlobbigen…
Tuinfeest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 274 De planten betoonden hun lof
op één na: die vond het een sof!
Zo 'n rotdovenetel
deed uiterst vermetel.
Hij hoorde ook niet in de hof.
Hoe schoon hadden klokjes gebeld.
Op een hofnarcis was men gesteld
deze grapjas viel op
door een dijk van een mop,
want door hem werd een bloembak verteld.
't Was een schot in de roos!…
De Natuur
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 312 De natuur, zo mooi,
Als een vogel zo vrij.
Ik kom in de natuur
En word gelijk weer blij.
Ik zie de Flora, ik zie de Fauna,
Zo mooi in de natuur.
Ik ben verwijderd van de drukte
Door een grote plantenmuur.
Er hangt bloesem in de bomen,
Er hopt een haasje vrolijk rond.
‘’Ik wil hier nooit meer weg!’’
Komt er uit mijn mond.…
IJzel en brem
gedicht
3.0 met 12 stemmen 5.504 In de hoekjes van de ogen huilt het
Zienderogen werd de winter een keel
Het is de keel van de winter die krast
De brem op de akkerrand lijkt bevroren
De brem op de akkerrand leek geelzwart
Winter hurkte als een kraai op het dak
Zwart en geel en kraste uitzinnig
Toen ijzel op de straatweg tokkelde
IJzel tokkelde op de straatwegen toen
De…
Februarie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 296 We zullen kabbelen op de stroom
in de hunkering van ieders droom
Planten en bloemen zullen ontluiken
en de bomen en de struiken
'n Verdwaald lieveheerstbeestje had moed
maar werd door nachtvorst niet behoed
Vroege merels laten zich zien
Ze verorberen rode besjes voor tien
Olijke kopjes kijken naar binnen
blij om de dag te gaan beginnen…
Viooltjes
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.135 Staan ze daar niet als kindren, de gezichtjes
Hoog op in 't vrolijke zonlicht; zelve lichtjes
Van kleur, gevlamd, gebruind? Heel blij verluidt
Hun warme levenswil door 't kleuren-klateren...
- Straks gaan de mondjes open. 't Lachenschateren
Schittert al boven 't groene-aandachtige uit!…
Weer thuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 Ik heb een tuin om fijn in weg te dromen,
Want werken in die tuin doe ik niet graag.
Na mijn vakantie is altijd de vraag:
Hoe is de tuin die weken doorgekomen?
Het antwoord op die vraag stemt mij niet blij:
Fantastisch staat het onkruid er weer bij !!…
HORTENSIA
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 216 De broze jurk heeft ze aan de kant geknald,
over haar oude ondergoed is iets nieuws
getrokken met groene stippen: 3D motief
dat het net lijkt of ze binnen handbereik
en perspectief iets groter tonen
over een maand of wat koopt ze iets moois
op het hoofd, blauw is haar lievelingskleur
dan haalt ze de roestige haarpinnen weg
die ze in het bruine…
Leefruimte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 87 Alles dat leeft en groeit sterft zichzelf
als er geen lucht meer ontstaat
rondom het ingedamd bestaan
het wordt aandoenlijk zichtbaar
als ik naar mijn rotstuin zie
waar keien tegen de wortels drukken
dan moeten ze worden verplaatst
waardoor er wat meer ruimte ontstaat
zodat planten kunnen ademen
en uitdijen om zich te willen vermeerderen…
Aarden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 Kronkelende wortels in de aarde
zoeken naar dat wat vruchtbaar is
Veranderen in diverse soorten grond
dat wat zichtbaar is doet onecht aan
Buigzaam zijn de wortels in de bovenste laag grond.
Los zand voldoet slechts
wanneer de zon van boven voedt,
de dauw het zichtbare aait en stralend licht voor een glinstering zorgt.
Schemer vervaagt…
Riet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 179 Het riet
wuift...
wuivend riet
Je neemt het
waar
riet, dat wuift
halmen taai....
Door een wind
die,in de loop van dag
aanwakkert
tot windkracht-7
Het brengt
leven....
over het water
aan oever en wal
Wij wandelen
naar
het later
'n schijnbaar niemendal
De wind eerst
tegen
dan in de rug
naar ons thuis, terug.…