Alle inzendingen over RUIMHEID OR VRAGEN OR VOLDAAN

Ik vraag mijn dochter: help jij me even, kleindochter komt nieuwsgierig naderbij, wat doet Mamma bij jou? Die is me aan het pellen, let maar eens op, zeg ik het kind. Als alles van mijn armen is ontdaan, staat het kind te staren en roept heel voldaan: OMAAAA, je hebt tatoos...…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Lust verliefdheid liefde houden van Grenzen vervagen vragen rijzen antwoorden blijven uit Is verliefdheid lust of houden van 1 ding is zeker ‘t is liefde en lust en verlangen……

Ik wil later thuiskomen, ik wil op mezelf wonen, ik wil zelf bepalen wat of ik doe, ik wil, ik wil geen vragen maar eisen en dan, wonen ze op zichzelf en komen de vragen, mag ik bij jou eten, wil je me helpen, kun je voor me oppassen, wil je de hond uitlaten, hoe moet ik dat schoonmaken, volwassen vragen maar dan… hoe heet jij, wie ben jij,…

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.…

Voor Bram dreigde een hele kale kerst De flatscreen, de buffetkast, ook z'n sokkel Gestript tot aan de allerlaatste wokkel En niemand kon nog worden afgeperst Maar daar verscheen een ster, een engelenkoor Een kribbe vol met cash van 't kindje Goor.…

Waar kom ik toch vandaan, waar ga ik heen? Is er een God, bestaat de hemel echt? Zit daar Simonis in, is dat terecht? Waarom toch klaagt de mensheid steen en been? Krijg ik straks koorts en krampen in mijn buik? Wie wint vandaag Luik-Bastenaken-Luik?…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

opgeteld kom je tot compromissen omdat een ego niet gauw voldaan is doortast haar toekomstige disputen positiever gerekend tussen de verhoudingen…

De snelheidsgoden zorgen voor doden en klinken voldaan op ’t volgend jaar.…

De snelheidsgoden zorgen voor doden en klinken voldaan op ’t volgend jaar.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Was 't loon naar werk voor 't schrijven van zeer vele gedichten Rechtstreeks uit de kamers van een bloedend hart? Was 't slechts lust voor dat moment? Toen? Opgestuwd. Begerig Geilvocht van opgebouwde jaren en/of Was 't waarschijnlijk toch echt' liefde Opgebouwd in jaren Een opgewonden liefde niet slechts een gunst Was 't…

streven naar meer geeft minder meer kleuren, meer verblind meer tonen, meer verdoofd de behoefte als grenzeloos verlangen aan de behoefte is snel voldaan eenvoud als basis…

Dagdromend kijkend in de verte Overpeinzend al die jaren Boos om wat niet lukte terwijl Dat toch zoveel dingen niet waren Glunderend en voldaan, kan ik Wederom de hele wereld aan!…

Het voorspelde stormweer kwam eraan Ciara met Ierse meisjesnaam als een boze geest blies hij om ter meest op wat hij loskreeg en ging voldaan.…

in 't wazige zilver daar schuilen vele vragen glimmen dankbaar verheugd want ze blijven zichzelf zullen nooit antwoord zijn.…

laten we de jaren laten zo ze waren de dagen tellen die we samen zijn speciaal de ogenblikken van elkaar verstaan ze opslaan als te korte uren maar hoe dan ook onder "voldaan"…

Het leven dat geheimvol is, dat telkens weer ons is gegeven; wij zijn de gasten aan de dis en proeven de verrukking even, maar nooit zijn wij voorgoed voldaan; en 't antwoord op de laatste vragen het is zo ver van ons vandaan; we gaan als blinden door de dagen.…

Ziet, de voldane zon schildert het Westen om hoop en liefde eeuwig te vertalen.…

Met je arm om mijn lichaam, ik ben slaperig en voldaan. Ik draai me op m'n rug, en bekijk je uitgebreid. Dus met deze lieve kanjer, heb ik net gevrijd.…

Het einde van de tunnel lijkt nabij, Wat grijs werd zal voorzichtig weer gaan kleuren. Er staan weer leuke dingen te gebeuren, Met mitsen en met maren en tenzij. Op voorhand wil ik niemands vreugde doven, Maar het is wel éérst zien en dan geloven.…

Het leven is een vraagstuk Alleen de antwoorden vind ik niet En als ik dan de vraag kan stellen Kan ik mijn woorden niet eens spellen Iedere keer ik de kans krijg Raak ik de draad kwijt Stokken de woorden in mijn mond En ga ik maar door ‘verwond’ Maar om jou te sparen Droog ik nu mijn tranen.…

waarom zou ik meteen springen, en jij eeuwig peinzen waarom zou ik diep nadenken, en jij enkel grijnzen waarom zou ik hopen, terwijl jij het antwoord al weet waarom zal ik eeuwig onthouden, wat jij allang niet meer weet…

In de keuken, de holle stemmen gekibbel over de sloppenwijken, vliegen in lege ogen. Ik giet jolige tonen in de maag, bubbelwater. Wij weigeren nog te begrijpen. Ma roert in de dampende soep. Twijfels snijden… Met een schijnwerper speur ik de zeebodem af Koralen met gevaarlijke nappen nodigen mij uit naar de diepte. Zij op het dek verbijt…

De vraag verwisselt van gedaante Zou ze genoeg van zichzelf hebben om hem uit zijn gedachten te redden, zou haar aandacht die troost zijn voor droge tranen zonder verdriet zou haar geduld blijven wachten tot ze nogmaals komen, en nogmaals Zou ze met haar nuchterheid nooit een droom een klap verkopen zou ze het kwaad weghouden van paden…

Zonder een verlangen vraag ik mijzelf waarom ik alleen mijn eenzaamheid niet wil verlaten en wacht op dagen die zwijgen en woorden die volgen wanneer ik mijzelf weer zichtbaar maak.…

wat heb ik u te zeggen dat u mij steeds weer leest is het mij uit te leggen wat het nu is geweest dat u zo hoog waardeerde ik vraag het mij echt af dat u mij zo "verteerde" mooie reacties gaf wat vindt u in mijn gedichten dat u mij lezen wil ... lezers zonder gezichten ik sta even bij u stil…

De dag waarop ik stop met vragen Is de dag waarop ik sterf Want ik wil het weten De gedachten in mijn hoofd kan ik niet meer verdragen Je vraagt me waarom Waarom ik het antwoord niet weet En dan geef ik je een kus op je voorhoofd Je lacht me dan uit en laat me verbaasd achter wederom Ik vraag het je elke dag Dan draai jij je om Maar dan…