Alle inzendingen over Reis OR Hiernamaals OR Leven

In toekomst en hiernamaals zijn zij niet voor niets gestorven. In de doka van het absolute zijn leven zij voort over het versteende bruidsbed van Dresden heen. Naoorlogse antihelden met een missie, boodschappers van het gemene goed, die deels nu gestorven zijn.…

Dit leven is al veel (wanneer men 't wel betracht) Omdat men zeker hoopt en veiliglijk verwacht Wel levende alhier, hiernamaals 't eeuwig leven. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - niet - niets, niets waard…

Er zijn momenten, waarop ik dood wil Waarop ik niet eens kan denken aan wat nog komen gaat Verlangend naar het moment dat mijn gedachten eindelijk stil Zullen onderzoeken of het hiernamaals echt bestaat Op andere momenten wil ik leven Leven alsof er geen dag meer zal komen Dan zou ik alles geven Om te krijgen waar ik zo van kan dromen…

Je nam me mee op een reis waar je de bestemming niet van wist Een reis vol vreugde en vol liefde maar ook heel veel verdriet Zo gaat 't leven ineens scheidden onze wegen terwijl we de bestemming nog steeds niet weten…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik was nog niet geboren of ik was nog steeds in leven. --------------------------------- uit: 'Velerhande gedichten', 1997.…

- als wij hier in Zijn grote liefde mogen delen dan is 't hiernamaals niet langer een geheimenis.…

En als er na dit leven, dit oneerlijke leven, nog een eerlijker of ander leven op ons wacht: Tot daar. Tot dan.…

Een foto en mijn tranen Als de kist zich om je sluit De deur van het leven Gaat dicht Een lange reis in schemer Gaat voor jou beginnen Lieverd...zul je op mij wachten...?…

Ik ga op reis ik ga op reis Ik ga op reis en ik neem mee Een korrel zand voor de woestijn Een druppel water voor de zee Ik ga op reis ik ga op reis Ik ga op reis en ik laat gaan Mijn stukgeslagen wanen Mijn oud kleingeestige bestaan Ik ga op reis ik ga op reis Ik ga op reis en ik neem mee Wat zonlicht van de zomer Die wij leefden met…

Lang nadat mijn ziel langs de vingertoppen van het hiernamaals kroop, ontdek ik dat achter de kinderen van ons wakker bestaan bloed doorzet en onder ons vredig komt van ‘s morgen goud tot schaduw’s laat.…

Niet bezweken onder een religieuze wolkendeken verblijf ik hier op aarde en herken het eindeloze veld van licht en donker waaruit dit 'al' ontstaat een hiernamaals of juist zonder ik dien uiteindelijk het moment dat vind ik wel genoeg als wonder.…

Sami doen het samen door Arctische kou onder dwang Strijden tegen kille krachten, die heel vaak is heel wrang Gezichten doen sterven verweerd, maar heel sterk echt nooit bang…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

01-01-04 kaartje betaald Enkele reis van A naar Beter leven Niemand wilde mee Iedereen gebleven Aansluiting gehaald Geniet van de reis Denk: vorig jaar - zie A - ’t Was een hoge prijs.…

Handlangertje van de dood, de tijd, haast zich nooit, verlaat zich nooit, treft, geluidloos en rattig in zijn tred. Spoorslags ijlt vooruit al wat de wereld najaagt. De rust tijdens de vlucht. Ik drink wijnrode lippen van minnaressen met wangen hectisch nog van de tocht door de stad; ik brand me aan glazen warm al van blos en mondafdruk.…

Zo zien mijn arendsogen alles in vogelvlucht en dwaal ik door een tunnel van dramagolven zwevend over het berglandschap van dit nog onvoltooide perkament. Zo beklim ik de horizon en duik in een hemelstorm, spiralend beschrijf ik een ervaringsboog tot waar ik eindig en weer begin…

Nergens in dit helaal heb ik een vaste woonplaats Schreef hij op zijn hoed van cypressen. De dood nam zijn hoed af, Dat hoort zo. De zin is gebleven. Alleen in zijn gedichten kon hij wonen. Nog even en je ziet de kersenbloesem van Yoshino. Zet je sandalen maar onder de boom, leg je penselen te rusten. Berg je stok in je hoed, vervaardig het water…

Het enige waar de baas van 't station op let is de vraag wat we van de reis hebben geleerd.…

Uit een baaierd van licht, de oernevel van de geest dalen wij als een nietig vonkje naar de aarde af. Gewist wordt de herinnering aan al wat is geweest; als onbeschreven blad leren we van de wieg tot het graf. Deze wereld is niet meer dan een schakel in een eindeloze keten, een speelplaats, een toneel: speler en toeschouwer zijn wij tegelijk…

Boeken over mensen over hoe zij op hun zoektocht gingen rivieren waren onrustig en breed zeeën waren diep en wild woestijnen waren echt droog zelfs geen fata morgana verscheen daar voor hun ogen hun strijd om te overleven over deze mensen en hun reis verhaalden mijn boeken maar zij zaten op hun Ikea bankstel.…

Dus leer van de reis en denk na wat je doet. Verzamel herinneringen en geef door, want dat moet.…

in diepzee z'n tong in het oor van beëlzebub suist poseidon neptunus tríton danaë pluto de hades- en tartarusgod drievoudig nirvana hiernamaals in zee...…

Mijn laatste reis is zo begonnen ben alles verloren, heb niks gewonnen mijn laatste reis is nu gestart. mijn liefde voor de medemens kwam recht uit de grond van mijn hart. 'k wou alles voor de medemens geven. ja dat kostte zelfs menigmaal bijna mijn leven. mijn laatste reis is nu bijna voorbij.…

Het leek op later dan dit leven, of hoe je het ook noemen kan. Voor mij was dit een bericht van het hiernamaals even, En ben ik van de dood helemaal niet meer bang.…

een wonder Elke keer is weer een wonder Een kind dat in je groeit Een klein wondertje Op een dag in je armen Nog zo klein en pril Elke fase in z’n leven Even bijzonder Een onvergetelijk moment Die kromme beentjes die naar je toe stappen, nog wankel en onzeker Zijn eerste stappen, het begin van vele Het begin van zijn reis Een reis…

als een zomers paradijs Bloemen met hun bloemkelk ontvankelijk, open zonder enig voorbehoud Een reis -lijkt het me- zonder last zonder bagage -vakantie zonder uurwerk- Je blijkt beresterk je vliegt met vaart -kort elk oponthoud- want je missie: reis van je leven.…