Alle inzendingen over Schorseneren OR Lof OR Prei

avondzon bloost zacht bomen vol lome dromen van hun loof beroofd…

het bos is vol zon; uit dicht loof valt een druppel: verlate regen.…

Bosanemoontjes hangen dof neer; boven hen glanst het nieuwe loof.…

De groenten in mijn tuin, de uien en de preien, staan netjes bij elkaar in bedden of in rijen. De groenten in mijn tuin, de sla en de tomaten, hoor ik dan ook zelden met andere soorten praten. Belandt er in mijn tuin vroeg of laat een zaadje op ’t verkeerde plekje dan slaat dat daar een praatje.…

En teken op Jouw tekenvel Een met gaas Omgeven cel Met daarbuiten In V-vorm ontelbaar Vele meeuwen die Voor mij de vrijheid Verbeelden - jij Denkt buiten de box En uit mijn cel teken jij Een getraliede winkelkar Met daarachter mij, De mens die de winkelwagen Duwt, mijn kar vol Met etenswaar, wijn En een uitstekende prei…

Een sterrenrestaurant in Leidsenhage Exquise als in Herman Kochs Diner Bood voor de goedgevulde portemonnee Een zalm, speciaal voor reikhalzende magen Te elfder ure arriveert een gans In zwart gehulde tafelheer bij mij Met bord waarop, verscholen achter prei Een mootje zalm, daar leek het op althans Enfin, protesten mochten niet meer…

onder donker loof weidt schaduw uit over rust en stilte woorden lossen op in verwaaid geluid van een verre kerkklok over het trillend land komen de boerinnen manden aan de hand kleden zijn gelegd het maal bereid na danken voor de spijs zo biedt de boer de lange zomerdag het hoofd eten en siësta onder donker loof…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

. ________________________________ DOPE Is haar humor zwart, negativistisch En is haar Lof der Zotheid defaitistisch Zij grenst aan niets, haar flirt is nihilistisch Miskent wat actueel is fatalistisch Zij kent geen tweespalt tussen goed en kwaad Voor haar is Lof der Onzin nooit te laat!…

Het ruige herfstbos, vol dooreengeweven loof, heeft kunstig aanzien van oude, gerimpelde, maar smakelijke appels.…

Zonder gedonder verborgen boven wolken bliksemt er onweer een zeer dwingende stilte als een slang onder het loof…

o Vriend, wat schaadt of baat het ons der mensen lof- en laakgegons, die klederdracht, die spreekmanier, die raad en daad bespotten hier, van vreemden, die zo snel voorbij- en weggaan; of, wat konnen zij? Wij voeren immers vreemde taal en andere zeden altemaal als zij, die, langs de wereldbaan, hun eigen blijde wandel gaan.…

Indien ik waar Jupijn*, ik zou mijn vrouw verklaren Voor* Juno mijn godin; indien ik had geweld* Als koning van de zee, mijn vrouw zou zijn gesteld Als Thetis koningin, bedwingster van de baren. Viel ’t aardrijk mij ten deel, ik zou mij met u paren, U maken keizerin van ’s wereld weeldig veld, Gij, door uw vlechten blond, zoudt voor godin geteld…

Het loof bloost diep in de nerven zwerft argeloos dromend omlaag naar aarde waar roemloos vergaan de glorie van dood zal verwerven bomen strekken zich kreunend uit bedreigen met naakthouten staken de storm die hun botten deed kraken en het wortelgestel pijnlijk trekken nevel versluiert als illusionist de realiteit van het zicht waar niemand…

Vandaag aan jou alle lof!…

Wat hij oogst is geen lof, maar een regen van rotte tomaten.…

Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk voor vakantie en vertier. Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen en ik ben haar passagier. Meid, waarom zo ver gereden, waarom blijven we niet hier, waarom blijven we niet in Vlaanderen met zijn duizend soorten bier? Hier zijn middeleeuwse steden, majesteitelijk en fier, hier schiep Breughel zijn taferelen…

Juicht den Here gij ganse aarde zijn de bekende woorden der gelovigen van het oude Israël deze mensen leefden eenvoudig en gehard kenden niet het verwende bestaan dat thans in de wereld troont zij erkenden zich als kleine medewerkers afhankelijk van God hoeveel te meer mogen wij in deze tijd onze Hemelse Vader lof toezingen!…

Laat dan mijn avondbeê je danken In zacht koraal van morgenklanken, Alsof mijn ziel pas werd gewekt En nu opééns zichzelve ontdekt, Als zon uit wolken openbrekend, En met een vreemde stemme sprekend, Aan lang verzaamde zingens-stof Ontlenend plots der Liefde lof!…

Orgelklanken en koorzang tonen zich sterk, geven luid de lof, die God mag krijgen voor Diens stem tussen ruisende twijgen, binnen alle adem uit het wijde zwerk. In de kleine kapel van klare eenvoud ondervindt de zoekende enkeling hoe zijn felle zielsdrift hier zacht verflauwt.…

Laten we stil zijn voor God de Heer Hem danken voor al Zijn goedheid En ons van zonden heeft bevrijd Halleluja, God zij alle lof en eer. (Woorden uit Psalm 62)…

Door bos en velden lopen, blij biddend tot God. Vragen? Veel meer dank!…

Een pittig snuifje van de wilde prei, het is alom een feest van beeld en geur. Al is het qua natuur zo goed als echt, toch voel je dat de boel is aangelegd.…

Zij wandelde in de zonne - Het loof ruiste over 't pad. Ik ben het afgevallen, Het vroeg verwelkte blad. De zwaal'wen trekken henen, Ik staar hen na en peis: Ik ben een arme zwaluw, Ik moet alleen op reis. Zij trekken naar het zuiden, Zij weten waar zij gaan, Zij zullen wederkeren Met loof en lenteblaân.…

Gregorianen, terecht fier als een gieter, zingen Gode lof in de mini-Sint-Pieter van het stadje Oudenbosch.…

(tanka) Spreken over God, gedachten zonder woorden: beide geven lof. Sterke liefde tot Hem groeit in het onderbewustzijn.…

Vader ben ik van dit Mooie, kwetsbare kind, Dat thuis zo op zijn Eigen omgeving gesteld is, Erg gericht op de veiligheid Van eigen pap, mam, en huis - En nu zie ik je dansen Op je eigen klompjes Op het grijze zeil Van je klaslokaal - Op je hoofd een tuindershoed, In je arm een mand met Zelfgekweekte preien, Voor de gelegenheid…

mijn groene gezicht vertaalt liefde voor leven natuurlijke lof om daaraan goed te voldoen schenk ik uit gulle handen…

Zijn stem bij vollemaansnacht krijgt echter de hoogste lof.…

en waar ik ook zelf mijn ik te eigenen leggen kon, in aarde zijn en zich vertakkend loof en ondoor- dringbaar zijn in eigenwaarde. ------------------------------ Uit: 'Anderling', 1998.…