314 resultaten.
De kleine wereld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 253 ik las
veel sprookjes
in je ogen
met handgebaar
en lach vertelde je
het warm beleven
de kleine wereld
die alleen
aan kinderen is gegeven
monsters die wij tegenkomen
in nachtmerries en dromen
horen daar niet bij
toch schemeren zij
in donkere randen
als mist in tranen vloeit
jij mijn schouder vindt
en ik het kind in je…
geliefd door jou
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 gaan
wil ik
de wereld rond
langs wegen waar
kirrende en kozende
bloeiende kroontjes
me geurige sprookjes
toefluisteren
waar passie troont
zoete liefde zich verwoordt
leven voluit beweegt
schoonheid gedijt
als gelukzalige volmaaktheid
in een steeds weer herbeleven
ongeremd
geliefd door jou…
Sprookjesboek......
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 Wie
gelooft er niet
in sprookjes?…
SPROOKJE???
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.339 Je zoende mij,
ik werd wakker
je nam mijn hand,
ik de jouwe
Het sprookje eindigde
Het leven begon
Jij vroeg, ik antwoordde
jij nam, ik gaf
Jij moest, ik wou
Jij eiste, ik vroeg
Nu is het genoeg
Ik antwoord niet meer,
geef niets meer,
wil niets meer
Sprookjes bestaan niet
Je deed me zoveel verdriet
Dat ook het echte leven,
voor mij haar…
Het ademloos moment
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 195 heb de muren
met sprookjes bekleed
de vloer danst muziek
onze passen geven
in nemen het zweven
ogen drinken
pure emoties
proosten met liefde
op het ademloos moment
dat ons vuurwerk kent
als de wereld applaudisseert
zijn wij de maan voorbij
op weg naar de sterren
sterven woorden in een stilte
die ons nooit is geleerd…
In eigen hand
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.654 Er zijn honderd mooie sprookjes,
Maar de onze is net voorbij.…
IK WAS DE PRINS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 ooit was ik de prins
op het witte paard
die sprookjes uit
kon laten komen
ook al was het maar
in onze dromen
jij weet wel dat ik je die
illusie nooit heb ontnomen
en dus ga ik je
vannacht weer zoeken
daar in dat kasteel
of die verlaten stins
en ik zal je vinden en
kussen tot het ochtendlicht
je ontvoeren naar daarginds
daar…
verkleedpartij
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 332 alsof een onbevoegde
de wereld ontgrendelde
uit een eerste beweging
lome lijnen laat oplossen
uit een breuk van oude huiden
en haar kleuren laat stollen
als een ware illusie
in de nieuwe dageraad
waarin ik mijzelf zag
gestrikt in een verkleedpartij
in de grillen van leven
ik vergat de sprookjes
© Klaes 21-03-08…
Nieuwe sensaties
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 240 Hij probeert de bloedzuigers
op een dwaalspoor te brengen
geruchten over zijn leven
doen er eigenlijk niets toe
hij ademt zilveren sprookjes
in de achtertuin van zijn geweten
roostert er koperen visjes
en knoopt zijn veters stevig
hier moet ergens het kikkerpad zijn
in naakt gevulde droomwindkussen
hervindt hij zijn verhaal, tot morgen…
ik speel met vlaagjes wind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 612 ik speel met
vlaagjes wind
en draai in lucht
mijn hoosspiralen
met warme
lucht schrijf ik
in zand mijn kleine
droomverhalen
het overzicht
vlecht ik van
schaduw en het
licht van zonnestralen
ik vlij de sprookjes
op de laatste zuchten
voor de wind gaat rusten
en de avond ze komt halen
lees ze als je kunt
in het nazomerschemeren…
Magisch mystieke figuren
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 35 wij hebben samen
de sprookjes
doorgenomen
ze teruggezet
naar dromen
om er meer
creativiteit in
te laten komen
in het lezen
en weer beleven
wordt de wereld
ruimer in zijn
mogelijkheden
toch verdichtten
relaties tot
een knus geheel
waarin warmte
en vertrouwen
een fundament was
waar je ongezien
op kon bouwen
zonder ingrijpende…
MORGENDAUW
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.974 Over de stenen van de bergbeek
loopt Hiawatha met Morgendauw
Ze passen op niet uit te glijden
In hun blote voeten bijt de kou
Hiawatha heeft twee staarten
en een rechte veer
Hij is parmantig en veel slimmer
dan de sterke beer
Morgendauw
haar ogen als amandelen
glanzen donker en groot
Haar gladde haar
gaaf als een hazelnoot
beweegt niet…
EEN KRING OM DE MAAN
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.478 Een nevelring
een lichte kring
rondom de maan
Een fluistering
is rondgegaan
Wie nu in het bos gaat
hoort hoe de vos praat
Hij zal de taal
van de dieren verstaan
Onder de maankring
is alles verlaten
Diep in het woud
heerst een betovering
houden vergadering
wezens der nacht
Wandelaar
wacht
voor gij nabij treedt
want wie teveel…
Alleen pluizen
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 74 voorzichtig de
bezem opzij
knapte wat
takjes om meer
snelheid te maken
jouw blote
voetengaan
liet geen
sporen na in
het zachtste
tapijt ooit
alleen pluizen die
wilden verhuizen
haakten aan
omdat heksen
alleen voor
vruchtbaar gaan
jij hebt mij
het bos laten zien
van mijn dromen
ik voelde mij klein
geloofde meteen
weer in sprookjes…
Lichaamstalen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 80 ik heb eindelijk
een sprookje gedroomd
met veel liefde en
natuurlijk een happy end
waarbij het meisje
lief en hulpvaardig was
van gewone afkomst maar
toch iets koninklijks had
de jongen prees vooral
zijn domme kracht lachte
hard om de stomste grappen
op een slijmerige manier
de contrasten zijn al
neergezet en de spelers
trappen…
Dromen is zo gewoon
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.887 zonder haast zie ik je gaan
je jasje open in de wind
je gaat op je tenen staan
omdat je boven dromen vindt
die dromen zie ik in je ogen
zo helder blauw net als de lucht
hoe vaak heb ik daarin gelogen
om te behoeden voor de vlucht
als dan de wind is weggewaaid
hoor ik plotseling zijn stem,
ik heb de wolkjes uitgezwaaid
zeg ik hoe trots…
EFTELINGS WELKOM
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Voorbij de spitse daken
die de grote poort zijn
tot het schone Sprookjesrijk
staan onder een kleine koepel
het olijke meisje Roodkapje
en prinses Doornroosje
geven al wie hier komt
glimlachend de wenk
om het aanzien van de tuin
der mateloze tovermacht
in zich te bewaren
vol blije herinnering
de beide jongedames
worden liefdevol…
Midzomernacht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 628 glinsterende dauwdruppels
als edelstenen door
het weefsel van de nacht
de maan werpt zilverstrepen
op een zwevende spinragdraad
verstrekkende spiralen
glanzen zijdezacht
een lichtstraal raakt de nevellinten
tekent dansende kleuren
beschijnt zijn zwart gelaat
woorden in eeuwigheid
van stil herinneren
hij kan in gedachten
de wereldtop…
Het creatief moment
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 112 ik ken de sprookjes in al
hun grimmige liefelijkheid
boterzachte emoties met
vaak een harde realiteit
dan beleef ik liever dromen
waarin ook onmogelijkheden
op een heel bijzondere
manier naar boven komen
in spannende complexiteit
geven techniek en krachten
uit de diepst menselijke lagen
hun onvermoede energieën prijs
wat nooit oplosbaar…
Gedachtenrood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 zacht liep ik
achter je lach
wist dat jij op
mij had gewacht
de paden kleurden
zich gedachtenrood
meanderend in gras
dat spontaan verschoot
uit het ruisen van
bomen kwamen vage
stromen bladmuziek die
neerdaalden als lentelied
ik zag de sprookjes
al van ver en wist dat
jij de sleutel had om ze
hun ziel terug te geven
hand in…
Langs de sprookjeskant
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 79 haar schalkse ogen
dwaalden steeds vaker
langs de sprookjeskant
ongeziene feeën en
kabouters liepen daar
gewoon hand in hand
in een overkoepelende
dimensie scheen de
zon zijn twee halo’s
er waren mensen
maar hun aanwezigheid
was op gasten niveau
zij domineerden niet
maar schouwden toe met
bewondering hoe alles ging
leken…
Glitter en de goot
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 666 Terwijl in politiek Den Haag
De tongen worden geslepen,
Partijleiders jongleren
Om het hoogste woord,
Blijft weer de grote vraag
Wie nu heeft begrepen,
Dat de taal van het volk
Eens moet worden gehoord.
In een Haags sprookje
Over praal en prullen,
Is niemand ongelukkig
En nergens is er nood,
Maar de werkelijkheid
Kan niet verhullen…
Een sprookje
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 71 ik heb een
lieve tic
beleef af
en toe een
regenererend
ogenblik
wordt de
realiteit
te eng in
maatschappelijke
verbanden weet
ik mij gevangen
dan lacht
een sprookje
haar lieve
uitnodiging
pak ik als
begin haar hand
in softe kleuren
ontwikkelt zich
ons gebeuren
woorden zingen
hun eigen lied
niets dat ons gebiedt
de…
Sprookje
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 2.048 Roodkapje woonde in de Efteling,
Maar was haar oude plicht nog niet vergeten.
Vandaar ook dat zij met een mand vol eten
Stiekem vanuit het park naar oma ging,
Maar voor de boze wolf haar had verslonden
Werd zij bij het verpleeghuis teruggevonden.…
Siberisch koud bevonden
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 330 welkom in Siberië waar
de plicht verplicht bestaat
bij eindeloos sneeuwgetij
het water warm te schenken
aan wie daar gewoon om vragen zou
dit land bestaat erin
rijk te zijn in alles
waarvoor het gekend
zomaar uit te delen
in de vorm die helpt
al heerst er soms wat droogte
ieder hoogseizoen zijn mind're kant
dan komt dat ander bod
wat…
Punt gemutst
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 39 ze wenkt
naar de zon
haar lach
kleurt fel
de corona van
het avondrood
strijkt elegant
naast mij neer
in een wolkje
bloemenparfum
bezempje nog
strak in de hand
zij is mijn
punt gemutst
heksje al
levenslang alert
bij volle maan
en evenementen
maar de stelen
staan achter slot
takkenbossen worden
stug door verdroging
zo…
De wereld van hiernaast
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 90 in het diepe rood
van ondergaande zon
buitelen kleine gnomen
met veel plezier in de
toppen van de bomen
kobolden springen
op de grond waar
het eerste licht
van de nieuwe maan
traag tevoorschijn komt
op de open plek
van het donkere bos
dansen elven en feeën
op het zachte mos
hun openingsrituelen
oplichtend tussen
vage lage struiken…
Het mystieke
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik ben geen
sprookjesverteller
van huis uit
ik kies de stilte
droom mijn wereld
die binnenin ontluikt
natuurlijk tuig ik
de kastelen op met koning
en wat prinsen aan het hof
maar hun gebakken lucht
slaat aan en laat het
mystieke voor altijd gaan
ik wil spelen
de ergste confrontaties
tussen groepen liefdevol helen
in een wereld…
Reuzenstrop
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 395 Met het afhakken van het hoofd
behorend aan de drie meter lange reuzin
was het nog niet gedaan met de terreur
van de nog geen meter hoge koning
Zelfs zijn vrouw en kinderen moesten
eraan geloven opdat de vorst
aan volstrekte eenzaamheid overleed
En de reuzin, zij leefde voort
naaide gewoon haar kop vast
aan de overgebleven nek…
Het vergeetmenietelfje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 300 Na vele jaren oponthoud rust zij in het kopergroen
Tussen het roze groen en blauw zonder kou
Zonder vergeetmenietjes te kuisen, zonder
Naar het frisse gras en mos er onder te verhuizen
Zonder rag of schimmels te verslinden hier bij de linden
Zonder tranen uit tuiten rust ze liggend zonder te fluiten
Als lafenis zonder weerbarstig…