Alle inzendingen over Super Talon OR kevlar net OR wapen

Na botte anti-Albert Heijn-reclame Gooit Laurus nu ’n C-merk in de strijd Dat moet goedkoper worden mettertijd Dan alle Euroshopperlijnen samen Wie niet in ’t volgen van dit nieuws verzaakt Heeft straks de prijzenoorlog meegemaakt…

zo lief en heel byzonder zijn mijn drie kleizoons wel haast een wonder elf drie en èèn ze geven mij kracht houden mij op de been geven liefde zo heel echt eerlijk en oprecht zo puur en zuiver zo waardevol van deze drie mannetjes gaat mijn hartje op hol.…

Als supermarkten zijn we er wel uit Het gaat uiteindelijk toch om de klanten Dus wij bekijken het van beide kanten Want anders scheelt ons dat een flinke duit Wat zeg je Piet...heb jij een laatste wens? Vergeet het man...je bent niet écht een mens!…

Ik kan genieten van kleine dingen Dat kan ik ook ik echt Een super mooi gevecht Hoe ik dit ook wil bekijken Is genieten....te vergelijken Ik denk van wel Een schitterend spel Vul het zelf maar in Een heel mooi begin…

Mijn dochter is een meisje zo’n giebel meisje zo’n giebel giechel meisje zo’n giechel giebel geitje Laatst waren ze met zijn twee Dat giebelt dan nog extra, dat giechelt in ‘t kwadraat dat griebelt greit en griechelt maar wat raak Maar drie geitende grietjes bij elkaar dat giechelt in het oosten, dat giebelt overal en moeder weet bij…

Er was eens een dame in Heeten Die heel erg leed onder de neten Nu is een neet nog geen luis Maar hij hoort niet in huis En zoiets gaat toch aan je vreten…

Een nijvere huisvrouw te Heeten Trof laatst op haar hoofd een paar neten Ze zei: dat gespuis Moet ik niet in huis Zoiets gaat gewoon aan me vreten…

Ik heb het net gedicht De fuik sluit De deur op slot Ik heb het net gedicht Het luik voor mijn ruit Een steen voor mijn grot Mijn handen voor mijn gezicht Het net gedicht De boel op slot Terug getrokken in mijn grot Mijn handen voor mijn gezicht Dicht Op slot…

een zucht trekt door de tijd en ik vergeet doe toch alsof mijn stem wordt trager zwaarder of misschien juist ijler vreemd knikt het tweeduister mijn mond naar zinnen omlaag waar mijn angst woorden zeist verder voorbij het weigerend zelfbedrog en mijn verminkte zielenbeeld ik vergeet doe alsof ik vergeet net…

De pestkop heeft schuld aan Jantjes dood die vluchtend voor z'n sar de weg op rent neten groeien in dit land op tot luizen. Treiteraar maakt mensen ongelukkig velen geestelijk kapot voor 't leven wolven die de kudde bedreigen schiet je af.…

Het is een nette heer Maar zijn oren kloppen niet. In een opwelling houdt ik hem vast. Ik, trouwe onbekende vriend. Beschermend, zoals hij 't verdient. Maar ongevoelig rukt hij zich krachtig los En loopt weer verder, ja naar wie? Het is een nette heer Maar zijn gevoelens kloppen niet.…

rustig maar, het was net echt…

Ging net goed. Blik. Ik zag je. Net een groet. Koffiekop net rechtop. En het blad net niet nat.…

regendruppels vallen in zee de wind drijft mensen huiswaarts ik keer noch richt mij verder naar vragen, luister enkel naar weemoed en verdwaal tussen geruis, de mond verlaten sinds het afscheid ken ik de weg van de regen en hoe meer ik waai hoe meer ik tot zwijgen kom ik wil de vloed staande houden, de meeuwen die in zilte plassen de…

Kijk nou eens wat een gedrag, een vrachtwagenchauffeur die het net op tijd zag, claxonneerde om haar te ontwijken, echter zonder op- of om te kijken, stak de nette dame haar middelvinger omhoog!…

Wolken bestaan uit ijskristallen echt veel ijs-glas en waterdruppels in lucht die koud is, met daarin veel water zeshoekig van vorm, aaneengeplakt; SNEEUW In vele landschappen op kerstkaarten ontelbare ijskristallen in overvloed ZET NU DE AARDE OP 1 Geen sneeuw en ijs is geen leven Veel wateroverlast; dat dan NATUURlijk weer wel; steun…

Te vaak en te vergeefs heb ik getracht de dialoog naar mijn hand te zetten, in ontgoocheling bleef ik achter ter zelfde spijt wat niet vermijdt dat spektakel in andere zetting uit te drukken in treurig leed omgeeft, van eigenwaarde ontkleed, zodat ik terug kon vallen uit het mirakel dat in mijzelf geboren was en bij tegen beter weten…

Sta ik nu te springen om net als de vogels weer aan het werk te gaan.…

net genoeg adem om de stilte te dragen net boven de grond net genoeg gewicht om niet te blijven hangen aan lange armen net genoeg liefde om het leven te laten gaan zoals het is net genoeg handen om al het waardevolle te delen met jou en met jou en jou…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de moeder van mijn kinderen wilde onafhankelijk van mij verhinderen dat ik met een ander zou slapen ze gebruikte ons kroost als wapen ik ben daar nooit meer overheen gekomen…

Nu sloft hij naast haar, zwaar bevracht Langs super, markt en slager.…

Wij super slimme snelle Nederlanders bezorgen hun vermeende waterlanders. Toch zijn die zuiderburen niet zo stom. Ze hebben om die moppen geen verdriet. Want Belgen snappen zulke grappen niet.…

Ik open mijn hart adem en zing tegen De verdrukking. Dans vuur van de hemel in een lentelied Mijn hart wordt warm en wijd als het hemelblauw Oog in oog met het leven. Zie ik de koude blik van de dood Hoe hij zijn ogen sluit!…

Ik schrijf met tranen tranen van de zee over hen die in alle vrijheid leven daar waar grenzen onzichtbaar in elkaar overvloeien waar weelde oeverloos is en kracht immens ik schrijf met tranen tranen van de wereld over hen die oorlogen creëren die kogels gebruiken in plaats van woorden om hun verschillen mee te beslechten ik…

Op een rood veld buigen twee eikentwijgen met hun vrucht, zijn door schoon najaar gekleurd; daaronder een gentiaan, die zich beurt in zomers zonnig geel: sprekend zwijgen! Dit vredige schild mag stemmen krijgen, waarin stil klinkend bosverrassen gebeurt: tere bloei wint steeds blijmoedig, schoon zij treurt bij harde regen en 's onweers dreigen…

moraal en ik meer te biechten heb dan schrijven kan de toekomst wordt op elk moment gedrukt op de onmetelijke borsten van het zwervende boezemlicht als ik dat kan begrijpen in de ziel van de tijd te kijken, te rijpen in het holst van elk gedicht, waarvoor ik letterlijk ben gezwicht, steeds in een andere betekenis, het is het wapen…

overgrootvader 104 jaar tegen achterkleinkind: ‘wat is dat toch steeds op het journaal over jongeren met messen’ ‘ach opa de jeugd vecht tegenwoordig met messen en zo’ ‘O, zie je nou wel, ik heb het altijd gezegd het met mes en vork eten brengt je op slechte gedachten wij aten alles uit de knuist en aardappelen werden met de…

M'n gedachten zijn als de wind, wat ik voel, merk en vind, kan soms net zo stormachtig zijn, als regen, wind of zonneschijn. 't Kan loeien en tekeergaan, ook kan 't zachtjes, teder en langzaamaan, komt er rust en kalmte over me heen. Soms echter, is m'n hart van steen. Wapen ik me tegen alles wat me pijn kan doen.…

Fatale fletsheid, die met klamme geuren het witte zeil in iedre stand doorhangt, maar super-kappers in je netten vangt, te overvloedig om het te betreuren - 't model van doodshoofd door je vel omprangd mag men in elke scheurkalender speuren, en voor een prik, Greet, kan dus wie 't verlangt zijn slaapsalet er veelmaals mee befleuren.…