910 resultaten.
Vervormd brein
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 103 Hersens aangetast
Door onzichtbare worm
Steken van verderf
Zwaar en zwart,
Strijdend voor
Herstel, zo dat
Ooit mogelijk is,
Waarheid die daag'lijks
Welhaast andere verschijnings
Vormen kent, en elke dag een
Nieuwe lens die mijn
Netvlies bewaakt
Zonder dat deze ooit
De enige, de echte, waarheid
Aan mij door zal geven…
Nu het water zich terugtrekt
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 92 Ik weet niet in
Hoeverre ik nog
Leven wil nu het
Water zich terugtrekt
En mijn hersens op
Het droge achterlaat
En het eeuwig
Eb lijkt te blijven,
De kuststrook breder
Lijkt dan ooit,
En mijn brein
Verdort zonder
Uitzicht op beter…
Chronisch dichtend brein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ik heb een chronisch dichtend brein
En dat is echt niet altijd even fijn
Want net als ik graag wil gaan slapen
begint mijn brein weer woorden bij elkaar te rapen
Ik wens dan toch wel eens wat rust daar bovenin
Maar dat brein dat doet gewoon zijn eigen zin
En niet één, maar wel duizend zinnen laat het rollen
Die ik ook niet zomaar weg kan scrollen…
Herfsttij
netgedicht
0.7 met 3 stemmen 166 Zomergasten vluchten,
de schaduw van de avond
werpt zich gulzig op de late dagen
alsof de julimaand nooit bestond.
Koudvuur van het aangezicht,
bloeddoorlopen, koperkleurig,
gehuld in de geur van aarde,
met een stem hees en treurig.…
Grond gebonden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 285 Ach hongerige herfstvlinder
op zoek naar restjes nectar
in de allerlaatste bloemen
Mijn laatste zomergast
ik volg je al een tijdje
terwijl de winterkou
zich reeds aankondigt
Je kijkt me nog even aan
voor je op je reis gaat
vol heimwee kijk ik je na
tot je uit het zicht verdwijnt
Kon ik maar met je mee
of anders met de vogels
ik zou…
ZOMERGAST JOLANDA WITHUIS
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 396 en liet niet heel
wat heel nodig was
Zo'n gast
zo'n zomergast
de derde in de reeks
Ze komt zeker terug
als 2 of 3 dat willen
ik ben er een van
Dan is zij weer in ons midden
de hele avond lang
die mooie persoonlijkheid
op die mooie VPRO-BUIS
met die mooie belg
presentator Jan Leyers…
Levenstaak
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Er kwamen beelden en geluiden ik was verbaasd
Om wat ik zag en hoorde, de muziek dat binnen kwam
Voelde je ook hoe alles mee ging in die stroom
Een bron om op te rijzen bij die klanken
Rijk en arm wil daarvoor danken
Zingen de vogels vanuit de luchten
Tortelen de duiven in de dakgoot
Totdat hemeltranen weer in daken huilen
En rode slagvelden…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Bij het vallen van de nacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 Zo kort voor
Het slapen gaan
Glijden de
Laatste gedachten
Van deze dag
Door mijn hersens
Heen, en laten
De laatste schaduw
Van de dag achter
In mijn brein
Daarna vallen ze,
Als ik in slaap val,
In snippers uiteen…
nadagen
netgedicht
4.3 met 9 stemmen 1.408 de zon doet ongelofelijk zijn best
smijt onbaatzuchtig met de laatste krachten
-de kou laat nu niet lang meer op zich wachten-
hij strooit de levensvreugd die hem nog rest
de zomergasten zijn nog niet vertrokken
ze wachten op het teken voor de vlucht
de stilte wordt verbroken door gerucht
vanuit de verte roepen zacht de klokken
je strompelt…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
SCHOORVOETEND VERDRIET
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 153 onvergetelijk
heeft zich in ons brein gegrift
respectvol omvat…
Geboorte van een gedicht
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 183 Niet mijn mond
die woorden spreekt,
noch mijn brein
waaruit ze ontstaan,
ook niet mijn hand
die ze schrijft
en ze samen richt.
Geboren in mijn hart,
gewogen door mijn brein
worden woorden die ik spreek
geschreven met mijn hand
tezamen tot één geheel
uit het diepste van mijn ziel
gevoegd tot een gedicht.…
Bezinning (Senryu)
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 38 De kern van mijn brein
is gedachteloos met jou
en ervaart stilte…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Gesprek over mijn brein
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 190 (...) Dus dat kan ik niet meer?
- Nee. Sorry.
- En analytisch denken?
- Geen sprake van.
- En dichten?
- Dichten?
- Ja. dichterlijk denken.
- Dat kan altijd.…
Schimmen in het brein
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 Deinend op de golven
Van redeloos verstand,
Opgestuwd door brekers
Van onbeheersbare emotie
Dwingt mijn brein mij
Om rustiger te gaan wonen
In mijzelf - om te voorkomen
Dat ik roemloos ten onder ga
Aan de vele offers die
Gebracht zijn in de tijd…
het grote brein
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 141 roept zijn grote brein
hem tot de rede
je hart moet kloppen man
want als het alleen maar denkt
dan ben je overleden…
Angsten in je brein
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 296 je blik is open
en je lach lijkt vrij
maar achter deuren
komt chaos dichterbij
nog zijn de gangen
schoon je danst maar
je voeten voelen al
de scherven van je droom
je proeft het ongeordend
leven weet de angsten
in je brein kent de pijn
van het niet meester zijn
tot je de deuren opent
wanhoop ruimte geeft
in klaren van nu af aan…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 130 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
oktober
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 230 nóg zindert zomer
door mijn lijf
wat niet de herfst
verhindert
zich al te laten horen
met sporen van
verkleuring
met gras vertrapt door
zomergasten
met pas ontdekte paden
een paddenstoel geeft
smoel aan zachte
plekjes in het bos
waar mos wacht op de
warme deken van
gevallen blad
opdat we zullen weten
dat oktober
transformeert en…
Insomnia
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 het uur is klein
de nacht is stil
klaarwakker mijn brein
dat nog niet slapen wil…
Rechterhelft (school 12)
netgedicht
2.1 met 15 stemmen 1.260 Links leek het prima in zijn brein.
De rechterhelft bleek leeg te zijn.
Versie 2
Een leraar, ene Zwanenburg,
ging langs bij de hersenchirurg.
Rechts leek het prima in zijn brein.
De linkerhelft bleek leegt te zijn.…
Dromenvangers
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 33 Lentegek
zomergast
herfstdraad
winterblues
Winternacht
adem en ijs
bitter en koud
slapeloosheid
Luchtgaten
brandhaarden
dromenvangers
acrobaten
Sluimerwolken
suikerspinnen
lust voor leven
opnieuw beginnen
Bijenkorven
honingbazen
mantelzorgers
geen salaris
Witte stranden
kokosplanten
ingekleurde
ansichtkaarten
Hollende…
Geen titel (zei de...)
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 319 Zei de lentefluisteraar
tegen de zomergast:
'Laten we in bloei vallen'.
Zei de dwaalgast tegen de lawaaikwast:
'Hou toch je snep!'
Zei de oer tegen de knal:
Neem jij het heel dan neem ik het al'.
Zei de zandkorrel tegen de waterdruppel:
'De wereld kan vergaan
maar wij blijven altijd bestaan'.…
Workaholic
netgedicht
3.7 met 12 stemmen 921 een weekje vrij
van denkwerk
dat vroeg ik
aan mijn brein
maar ach
die had het
veel te druk
om vrijaf te zijn…
Foetus, oud negentig jaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 De tijd heeft je
Gebeente krom getrokken
Als een halve hoepel
Lig jij scheef over
Je bed gedrapeerd
Een balkje bedekt
Je ogen om herkenning
Te voorkomen van hen
Die jou niet kennen
Zoals jij jezelf al
Niet meer kent -
En als ik dan je
Lippen aanraak met
Mijn vingers begint
Zonder dat jij het
Beseft de zuigreflex
En ben…
Indepedentie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 125 Open de cel
waarin mijn ziel
gevangen zit
neem muren weg
die mijn brein
het zien beletten
zuiver de lucht
waar mijn hart ademt.
Schenk mij vrijheid
mijn leden
te strekken
woorden te spreken
mijn brein ontlasten
van zorg en pijn
en zuiver het licht
waar mijn oog ziet.…
Misvatting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Als dat eens doordrong
tot de schrijvende breinen
van een dichterssite...…
Weinig pret onder de pet
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 127 Versvorm: Rondel-Prime
’t schermutselt regelmatig in mijn brein
en dat voelt zwaar en helemaal niet juist
daar boven moet het kalm en vredig zijn
niet hard, gelijk een strak gebalde vuist
Het knarst daar veel te vaak, alsof een trein
bruut afgeremd wordt door een reuzen knuist
’t schermutselt regelmatig in mijn brein
en dat voelt zwaar…