Alle inzendingen over Te jong OR Dood aan kanker

oeverloos gemis vreet aan mij als een woekerende tumor die gulzig aan mijn leven zuigt tot ik op een nacht bij volle maan van het dak zal stappen en uitzinnig lachend te pletter zal zweven tot vergetelheid…

we noemen het bij de naam het monogame in de klank heeft werelden verwoest, zon op schemerlicht doen lijken links en rechts komt het verhaal van die- en die maar hier betreft het jou en ons in alle staten elke dag ja is er één, de tweede kijkt naar morgen waarheen je gaat ik weet het niet ik kan slechts voor je zorgen…

van vrienden en vriendinnen dat wij eens liefst morgen al de kanker mogen bannen voor goed en eeuwig…

Verborgen onder het zoekend oog van de oncoloog die je gerust stelt het is maar de grote van een speld. Wat zegt hij nu Wat is er aan de hand Het was maar iets kleins Onbenulligs zei de huisdokter. In alle staten Heb ik de kliniek verlaten Tranen langs mijn wangen Niemand om ze op te vangen In gedachten zag ik mij sterven Wat met…

nee nee ik wil dat nare woord niet meer horen geen kanker klinkt te uitzichtsloos noem dat van mij maar leukemie…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

nabij als opstijgend maagzuur, verankerd als een kankerende hoest, die niet verdwijnt met een slok water, maar terugkeert, als gele urine, keer op keer, sterven, vanochtend, bij het naar bed gaan, was ik moe, ik keek in de ogen van de dood, en kende geen schroom, de dood bemint zij die vrezen, maar ik laat niet los.…

Zo heb je kanker, zo is het er niet meer Zo is er geen kanker, zo is het er weer Al gedacht of plots gekomen Het leven draait 360 graden om elke keer Je hebt niets in te brengen Je hebt het te accepteren Je moet aan de slag Vechten, je kunt er niet op teren Het leven is te kort om in een hoekje te gaan zitten Zing, vecht, huil, bid, lach…

De dood fluisterde zacht, kom neem mijn hand Ik breng je naar de bergen of de zee Of naar enig ander land. Ik riep op luide toon een tuinman verwacht je in Ispahaan. ga weg dood, je kunt me niet bekoren Oké, dan niet, zei de dood Dit keer heb ik verloren Ik wacht wel af, je zult ooit nog van mij horen.…

in stille lakens lag het treurvolle raadsel van een vroege dood…

Niet voor de trotse man los Van de razende maan schrijf ik Op dit mistig papier Noch voor de verheven doden Met hun nachtegalen en psalmen Maar voor de minnaars, die hun oude pijn omarmen, En die geen lof of loon betalen Onachtzaam voor mijn vak en kunst.…

ziekte die kanker heet.…

Was het niet tweeduizend jaar geleden Dat iemand uit de dood is opgestaan? Combineer het maar met je deeltijdbaan Want die man wordt nu nog steeds aanbeden Na tien uur mortuarium, onbedekt Begint de jongen de dag nu opgewekt …In India is een 17-jarige jongen ontwaakt in een mortuarium. Hij was 10 uur eerder dood verklaard...…

Hoe KOMEN ze erop, hoe KOMEN ze erbij? De medicijnen voor die afgrijselijke ziekte in ons land, te duur? Hoe komen ze erbij, de premie in ons land, te duur? Hoe komen ze erop, NU actie te ondernemen, door samen te willen gaan werken, groter in te kopen en MISSCHIEN Daardoor de noodzakelijke ( ( helaas helaas) medicatie voordeliger…

De jonge es groeit uit de holle, sterke stam van een dode beuk.…

Een stevige roker uit Houston zat maar te kankeren en proesten. Hij riep overstuur: 'die shag wordt zo duur, ik moet het maar op zien te hoesten'.…

benen ze geurde naar tabak en toen gebeurde het ik hoorde nog het zoemen van mijn lens ze legde de beentjes van haar hand zo broos op de sterke arm van die mooie jonge man en ik zag het aan zijn ogen hij voelde weer de gloed van de knappe meid van toen *De son is de Cubaanse salsa.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Dood lijkende tak brengt nieuw jong groen tot leven hoe wonderbaarlijk…

er is een jongen weg het dorp is in rouw voor die jongen met zijn auto eens vielen jongens uit een boom of van een polsstok in de sloot nu vinden wij jongens heel vroeg langs de kant van de weg en zijn ze altijd dood…

Het zal je maar gebeuren; je komt bij de dokter en na een paar onderzoeken krijg je te horen dan je kanker hebt Je hele wereld stort in elkaar, je voelt je verloren...…

Het zal je maar gebeuren; je komt bij de dokter en na een paar onderzoeken krijg je te horen dan je kanker hebt Je hele wereld stort in elkaar, je voelt je verloren...…

Want ik weet, dat jij weet, dat ik kanker heb.…

Vandaag weer onderzoeken alles, weer opnieuw Een nieuw knobbeltje, ongewenst maar aanwezig Opnieuw de angst en onzekerheid weer die onmetelijk zware strijd Waarom, en hoe nu veder Red ik het weer ? of is deze strijd te zwaar Onbeantwoorde vragen, wist ik de antwoorden maar…

Het was heel vreemd Het te ontmoeten Onbekend voor mij Kwam het binnensluipen Zonder te groeten Toen men het herkende Was het gruwelijk mis Het wilde niet meer wijken Omdat kanker nu eenmaal zo is Toch zal ik vechten blijven, om de binnensluiper te verdrijven…

Slopend is mijn dag die ik moet leven zonder kracht Weg zijn mijn haren die mij lieten vallen zonder scharen Troebel zijn mijn ogen die niet zelf hun tranen kunnen drogen Angstig zijn mijn dagen die ineens kunnen vervagen Strijdend is de dood die niet wilde luisteren naar wat ik gebood…

Het sluipt op je af, het dringt zich op. En zonder dat je het door hebt, neemt het bezit van het gebeurde en het te gebeuren. Het weet wat het wil wanneer jij dat niet weet. Als jij je doel even uit ogen verliest, neemt het over en geeft het richting. Op moment van zwakte is het sterk, dus let goed op en sta paraat. Zodat het niet op een onbewaakt…

Even hield ik me vast aan een klein strengetje hoop maar dat is nu gebroken. Mijn maag zit nu in de knoop de harde waarheid is uitgesproken. Beter worden zit er niet meer in dat kregen we te horen. Behandelen heeft ook geen zin zonder de strijd aan te gaan hebben we al verloren. Maar papa ik wil je nog niet kwijt er valt nog zoveel te beleven…