9972 resultaten.
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
de fluistering breekt....
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.295 waar die fluisterende stem,
het zingen der wind
als een lied vol liefde
bekoren wil
weerspiegelt een ster
in gelaten tranen
de glinstering breekt
haar duister gevoel
overheerst beklemming
de troosteloosheid
waar toekomstdromen
niet langer zijn
flakkert een briesje
stormwind aan
haar liefde verloor
fluisterende woorden…
lieve jij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.223 mijn gevoelens
zijn eindeloos,
gedachten
zo troosteloos.
Wat is de zin van het leven?
Waarom
is het jou niet gegeven?
Waarom zo kort,
waarom zo jong?
lieve jij,
nooit ga ik jou vergeten!…
Tot op het bot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Amper drie tot de derde,
maar machteloos als troosteloos
en aangeslagen
als de honden
die met scherpe tanden
het blauwgeslagen vlees
van botten trekt.
Zij doken in haar boezem.
Met stenen die nog over water stuiteren,
van her en hot tot aan de horizon.
Hij wou dat hij haar zoenen kon.…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…
Verdriet, groot verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen
meer plaats in beslag, maar dat is omdat:
je niet eerder zoveel verdriet zag!
Dan is er het enorme verdriet,
denkend: dat overkomt een mens niet,
is fout gedacht want echt:
Het overkomt iedereen, goed of slecht.…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Wat zaait het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.
De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen…
Herfstkleur
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 664 De zomer is voorbij
Vogels trekken weg
Dag duurt korter dan de nacht
En blaadjes pronken
Met hun nieuwe kleuren
Maar hoe fleurig het nu is
Straks is de wereld troosteloos
Met enkel kale bomen
En bruine bladeren op de grond
Het raakt me net zoals de dood
Ook ik val naar beneden
Als een blaadje op de hoop…
Alleen in het donker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Donkere holle ogen
een troosteloos gezicht.
Alleen in het donker
geen enkel sein van licht.
Sterren flonkeren in de hemel
als diamanten op de huid.
Kijkend naar links en rechts
maar geen enkel geluid.
Helemaal alleen beseft ze
voor de laatste keer die avond.
Langzaam laat ze zich vallen
en eindigt op de grond.…
buiten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 450 buiten
troosteloos
grijs, nat en kil
binnen
een mooi beeld
in mijn hoofd
de zee,
stralende dag,
zon van vuur
een zeepbel
zweeft door een
diepblauwe lucht
op weg naar boven
steeds hoger en hoger
ze springt
ik ontwaak als
uit een droom
en luister lachend
naar het ritme
van regendruppels
buiten…
Strand
hartenkreet
5.0 met 21 stemmen 99 Terug wandelend over het strand
Wij komen er samen wel
Na verdriet komt herstel
Jij pakt teder mijn hand.…
Haar verdriet is mijn verdriet
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.176 Haar hoofd zo vol van zorgen
en het hart zo vol verdriet
ik kan alleen haar tranen drogen
maar problemen oplossen niet
Het is me echt zo zwaar te moede
wanneer ik haar verdrietig zie
een arm om haar schouders leggen
haar hoofd huilend op mijn knie
En mét haar huil ook ik mijn tranen
heb net als zij slapeloze nachten
'k heb nog steeds…
verdrietig verdriet
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 573 het gebeurde zomaar
het leven in gesleurd
op de wereld gepleurd
en daar sta je dan
met vraagtekens,
waarom ben ik hier
je verdedigt jezelf
met woorden
gehoord worden,
zou mooi zijn, mooi gaan
ik ben mijn ouders dankbaar
en ik haat ze…
Natuurlijk verloop
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 868 als de krijsende zagen zijn stilgelegd
rijen bomen van hun charmes zijn ontdaan
overvalt mij elk jaar weer dat troosteloos
gevoel alsof het eind der tijden is genaderd
maar nu ik aan de gehavende restanten
weer nieuwe levenskracht ontwaar
is mijn somberheid al snel verwaterd
hoor ik overal weer vogels fluiten
zelfs al fluiten ze niet…
Verslaafde
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 981 Men zei dat het geen depressie was
maar een aan drugs gerelateerd probleem
sprakeloosheid die je dan overstroomt
Hoe je dat niet aan had zien komen
dat er een knak in een leven was
waarvan men weg moest dromen
Hoe iemand zijn greep verliest
de snijpijn in zichzelf bezweert
Wrakhout in een troosteloos heelal
op drift naar een rustige plek…
Wat mag nog komen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Hoe lang de week, de maand het tijdloze
verdagen kan, ik heb geen weet.
Geen weet of zelfs de lupine bloei
doornen van rozen wellicht gehaald worden.
Nu schort er even niets, niets meer of minder
er is een serene rust zonder rare hinder.
De jaren en maanden hebben al vele schaduwen
talrijke vogelvluchten en blauwe luchten
in ons en onze…
Hoe sterk ben je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Hoe sterk ben je
wanneer
je niet meer rouwt
maar kunt vieren
dat jouw dierbare
geleefd heeft
en voor altijd
aanwezig is
in jouw hart…
Mag ook ik even
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Mag ik je schouder om even op uit te huilen,
wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren,
ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen
nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…
Nu de dood spurt zeg ik het je weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 Liefde kan niet sterven
de stilte zal het je doen ervaren,
ervaren wat te koesteren
wat bewaren is en mag zijn,
al zal het onmeetbare leed
ook altijd voelbaar zijn.
Maar weet liefde,
liefde kan niet sterven,
zelfs als ook het zout van tranen
de herinneringen als wijn
zoals je zelf ook gaat ervaren
uiteindelijk nooit op zullen zijn…
Leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.148 Jouw leven
je bent er niet meer
gevoelens zijn eindeloos
gedachten soms troosteloos
wat is de zin van het leven
Leven is de zin
geven van liefde
niet altijd begrip
niet altijd gelijkheid
toch wel altijd die warmte
Ik kreeg het
mijn leven, de liefde en de warmte
maar ook onbegrip
alles is niet perfect
ik ben niet perfect
Zoek in…
Vals seizoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 253 Het zou moeten
sneeuwen als een muur
ijzig ruw over zwijnenvachten
de beek kronkelend bevroren
als een knisperende boskrakeling
scheve schotsen verankerd
in nachtzwarte oevers
glazen vennen in bontkragen
rietpluimen van bergkristal
het meer vol poolijs
de heide naakt en troosteloos
bijna onzichtbaar verstoven
onder verpulverd onbehagen…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Lange ochtenden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.161 De nacht raakt de ochtend aan
vers dauw zweeft over de wei
ik laat mijn gedachten gaan
och, was je nog maar bij mij
Het bed voor twee personen
staat troosteloos onder het raam
je mag hier dan niet meer wonen
toch fluister ik steeds je naam
Ik heb weer teveel koffie gezet
je pantoffels staan nog in de gang
ik ga maar weer naar mijn bed…
Teveel regen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 420 Van kleuren die niets meer vragen en elk spiegelbeeld troosteloos bedekken met
een begraven zonlicht en verloren beloftes.
Die momenten dragen van een regendans
die alles weer laat keren waar de warmte
een oase is die geen dromen meer geeft.…
Leegte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Ongevraagd
een eeuwigheid geplaagd
in verre nevelen gehuld
leegte troosteloos ongevuld.
Lied van eenzaamheid
door wanhoop begeleid
levenslang
leegte overstemt mijn zang.…
Lichtpunt
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 1.482 Nodeloos geluidloos,
onbekend, niet gewend,
troosteloos, voelt waardeloos.
Toch welwillend, onhoorbaar gillend,
luister 't gefluister.
Voelbaar verstaanbaar,
breekbaar lichtpunt in het duister.…