Alle inzendingen over Voor m'n ex...

Er wordt een strijd gestreden en in m'n ziel getreurd om dingen uit 't verleden wordt er een strijd gestreden om dingen nog van lang geleden wat er toen eens is gebeurd wordt nu een strijd gestreden en in m'n ziel getreurd…

Vergeten de vergezichten Maar ook de blik op heel nabij Het kleine maar zo zeldzaam Vergeten de kooswoorden Zei zij, m'n stiller moeder Vergeten m'n gedichten Zei ik wat meer eenzaam dan voorheen.…

In het archief van m'n ziel zoek ik naar antwoorden die ik niet meer wist maar nu zie ik de contouren in een helder profiel antwoorden gehuld in uitbundige pracht in m'n hart verankerd met verheffende kracht…

M'n hemel is kapot En mijn aarde evenzeer Ik zeg dit onverbloemd Omdat m'n leven Lijkt gedoemd Tot onbaatzuchtig reflecteren Om dan toch eindelijk Met hulp van velen Het leven te gaan leren…

Ze zwom niet zo recht door zee, Rita Verdonk Ex-VVD, PPR, ex-PSP Nu ook Ex-Minister-president in spee Het lijkt dat ons ex-liberaaltje verdronk Zie Lovely Rita met de billen bloot: Een soort 'Trots Op Nederland' uitvergroot…

Bij de eerste zonnestralen die een diffuus licht werpen op m'n pas ontwaakte gezicht en m'n gemoed doordrenkt is in niet te stoppen gevoelens door aanrakingen gevoed kijk ik met een kritische blik naar mezelf wanneer de scherven van het onvolmaakte hun plek krijgen glimlach ik naar m'n spiegelbeeld dan besef ik dat het spel niet…

ik voel me misselijk m'n keel zit dicht m'n verstand gaat tegen m'n gevoel in het botst ik sluit me op ik wil je niet meer om me heen het liefst dichtbij me maar zo bang dat ik je kwijtraak en daarom maar helemaal niet.…

Metronomisch kabbelde je interesse maar wat voort 't klotste, schuimde en betastte m'n lippen spoelde tevergeefs tegen m'n kade aan tot eb opkwam en ik begon te missen wat zo'n ritme verdoven kan Schor smeekte m'n verstand maar die golven bleven botsen en woorden ongehoord zo ging ik wat verpozen na dit akkefietje en schudde…

Grazend in een groene weide Tegen een lange bergkam op Sta ik als koe te moe-en Met twee hoorns op m'n kop De staart tussen de benen Slaat de vliegen van m'n rug Schrik op van een fietser Maar keer ras weer terug Want daar bij het prikkelhek Wacht het groenste gras op mij Dat sprietspul aan m'n eigen kant Loop ik enorm snel…

Soms doen woorden mijn gevoel tekort Kijk dan in m'n ogen en hoor wat ik je zeg Soms doen woorden mij laten lachen Kijk dan in m'n ogen en hoor hoe ik lach Soms doen woorden mijn tranen vloeien Kijk dan in m'n ogen en zie waarom ik huil Moeilijk, makkelijk mens?…

Hier zit ik dan herschrijf 't lied van verdriet dat ik nooit zingen wilde M'n emoties draaien rondes door m'n hoofd nimmer geloofd dat zingen m'n gedachten stilde Ik volg de noten schrijf mijn woorden op akkoorden waarvan ik nooit dacht ze te spelen Maar toch doe ik 't ik zing en schrijf blijf dolen op nieuw gevoel dat ik…

ben in de herfst van m'n leven hopelijk duurt 't nog even heb m'n balans eens opgemaakt en dat heeft me wel geraakt, geluk heb ik niet veel gekend maar 't maakt je wie je nu bent; teleurstellingen en verdriet, och wie kent ze niet?…

Onsterflijk zal de dood me maken, als al m'n lichaamsfuncties staken, want na m'n dood kan 'k niet meer sterven. Dan ben ik dood en dat is dat. Perfecte rust wordt mij gegeven: ik treur niet om het mooie leven, dat ik op aarde heb gehad. Voor mij geen hemel na m'n kist: ik ben goddank een atheïst.…

ik wil m'n kinderen zien en niet dood dus ik moet opletten en sterk zijn en soms wat huilen god wat moet ik huilen…

Ze zegt: 'Je brengt me uit m'n doen, verblijd me met een tweede kus!' Hij zegt: 'Je boft, m'n lieve schat: ik ben een echte muskusrat.'…

m'n verlangen naar genegenheid, is 'n verlangen naar jouw aanwezigheid... mijn verlangen naar jouw schoonheid is 'n verlangen van begerigheid... en dit gevoel van afhankelijkheid een aanslag op m'n zelfstandigheid... mijn verlangen naar zekerheid, in werkelijkheid.... 'n verlangen naar jou...!…

Het staat me niet aan, hoe je naar me kijkt zo'n berekenende blik van 'ik lust je rauw' ik kijk van je weg en weer terug vraag me af wat in vredesnaam wil je nou? M'n geld, m'n leven, m'n jas en huiver in stilte, loop nou toch door, ik blijf zitten van de angst, die ook van binnenuit lijkt te komen.…

Dagen droegen rust en stilte mijn woord vond er een oor al was er geen antwoord voor mijn hand voelde een andere hand die intense warmte straalde als een band die liefde bindt heb de mooie dagen als fraaie herfstbloemen opgeslagen saam gebonden met een kleurig lint moeder werd liefdevol gekoesterd door haar zorgzaam kind…

Stompzinnig en bot schelt ik luid Ongegeneerd kruip ik in ander's huid Ken mezelf niet en voel verloren Kan de krachten vloeien horen Het is zoeken naar uitlaatkleppen Liefst hard tegen een boksbal meppen Schreeuwen totdat m'n keel verschord Zo kwaad dat m'n geest verdord Alles lijkt een blokkade te zijn En verschaft m'n woede meer…

Kuste vurig,... m'n vochtige lippen Steeds weer...VANAF HET BEGIN…

Herinneringen omringen mij als ik luister naar het ruisen van een azuurblauwe zee herinneringen die kabbelen als eb en vloed door m'n brein steeds mee herinneringen van weemoed en verlangen herinneringen voor altijd in m'n hoofd gevangen…

en kijk om me heen de mensen, de huizen, de straten als vanzelf ik schud woorden uit m'n broekzakken al ben ik verloren dat heb ik nog m'n woorden die lopen nu naast 't zelfbedrog. en verder heb ik ook de tijd nog, o ik ben zo gelukkig!…

Praat me nu van lente, voorjaar vogelzang in ijle bomen Laat me nu van verwachting en belofte in schuchter blauw dromen De zon warm op m'n kalende kruin m'n tuin in eerste tooi.…

m'n zoektocht kort van duur Ze... ligt nu in m'n armen.…

halfvolle glazen, lege schaaltjes dwalend door het huis vind ik de weg in m'n leven een oranje gloed van zonnestralen dromend van de toekomst het verleden verwensend en naïef blijvend vond ik de weg in m'n leven verblind door blauwgrijze nevels vind ik de weg in m'n leven terugkijkend en me oud voelend sommige mensen noemen dit een depressie…

Je vult mijn hart met passie gumt de loden soberheid uit m'n gedichten steelt sterren van de hemel laat ze m'n zinnen verlichten Je staat dicht voor me dwingt mijn hartslag hartstochtelijk tot verhogen houdt me stevig vast en kijkt diep in m'n ogen Met ongekend veel warmte vult jouw liefde mijn ziel aan ik heb altijd gedacht dat…

Je vroeg me of je in m'n hart was.. Ik zei nee.. Je vroeg me of ik zou huilen als je weg liep ik zei nee.. Dus liep je weg.. Ik pakte je arm en zei: Ik mag je niet... Ik hou van je Je bent niet mooi... Maar prachtig Je bent niet in m'n hart... Je bént m'n hart Ik zou niet huilen als je weg zou lopen.. Ik zou doodgaan!…

Een heerlijk gevoel van zalig in m'n kern zijn. De pit van een avocado, die symboliseert m'n wezen.. De boterzachte romigheid er rond mijn vrouwelijkheid. Voor jou om te ontdekken, te savoureren. Knijp in m'n vel, voel of ik receptief ben, lepel al mijn heerlijkheid eruit. De pit, die mag je niet hebben, die blijft bij mij.…

Ik wil verdwalen in jouw mooie blik Elke keer als ik in jouw ogen kijk..geeft het me een kick Die schok, die kriebels..een hemels gevoel Ik kan niet verwoorden wat ik bedoel Een kleine aanraking en.. m'n hele wereld draait op z'n kop Je blijft me gek maken..m'n gedachte zegt stop!…

M'n benen stappen argeloos door voeten benen droogjes mee water streelt m'n hoofd 't gutst in het riool. Zo'n zee van rust.…