Alle inzendingen over Zelfdoding OR Verdriet OR Eenzaamheid

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Stormen rivieren wolkenluchten die somberheid verduisteren onbestemd verdriet relativeert alles rond jouw eenzaam graf ‘t regent tranen in verdriet mensen die wel horen maar niet kunnen luisteren er druppelt verdriet uit tranen mensen die wel handelen maar alleen in eigen wanen.…

Er zijn geen woorden, voor die eenzame lach. Er zijn geen klanken, voor die droevige blik. Er zijn letters, voor die verdrietige ogen. Ook al waren ze er wel, niemand kan er in deze tijd nog in geloven.…

Onrust Verdriet Eenzaamheid Terleurstelling RUST!!! Waar ben je nou? VERTROUWEN!!! Kom terug..... VERTROUWEN Kom terug in mij..... IK KAN NIET ZONDER…

voel in het verdriet, de pijn van langzaam gebroken dromen de eenzaamheid van een hart gesluierd door de nacht waar de avondster ontwaakt haar gloed schenkt aan de doden dwaallichten vervagen in de eenzaamheid het ochtendgrijs haar wensen verhult in nevels nooit doorbroken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Er zit nog veel verdriet en pijn Verwerking kost mij tijd Waar nu dan toch mijn vrienden zijn Ik was ze zomaar kwijt Wat is dat toch, dat bij een verlies Er nog meer volgen moet Alsof ik dit verdriet verkies Een vriend doet dan juist goed Na al die tijd van eenzaamheid Is mijn behoefte groot Helaas ben ik het vertrouwen kwijt In wat vriendschap…

Het is alsof ze de dood hoort fluisteren nu ze hier is, bij de rivier, die luistert naar haar woorden van stilte en verleden en in haar verdriet woont een mysterie vol eenzaamheid en wereldleed een gezelschap van droevige mensen op weg naar niemand, nergens is er leegte de leeghoofden hebben de ruimte verdoofd met nog meer verdriet van droeve…

Oorzaken van verdriet. Dat een mens wel ervaren kan wat het is om te leven, kent oorzaken. Gevolgen van liefde en geluk. Wie kent?…

ik slinger langs sloten sloten van verdriet want al ik wil begrijpen begrijp m'n eigen lichaam niet ik vergeet allerlei dingen dingen van alle dag kijk naar mensen mensen die ik niet eerder zag ik kan maar niet komen komen op jouw naam huist in mij het stille verdriet verdriet tekent eenzaam…

Mijn diepe verdriet is nu mijn onvermogen gelukkig te zijn. Ieder te redden van lijden, dood en verdriet, en onvermogen. Het eenzaam sterven van alle lotgenoten en eigen glorie. Het hele gedoe van de kwijnende massa: "daar schreeuwt iemand!" Het is niet leuk dit leven van totaal onvermogen.…

Vlucht in wegen van eenzaamheid huil, huil, huil en laat je tranen stromen weg is de zaligheid van geborgenheid liefde en geluk. Ik voel en leef met je mee maar kan je niet troosten je bent zo ver van hier en alleen mijn stem kan nog iets verdriet uit eenzaamheid en tranen om dat te laten zien.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Wanneer de tranen rollen over mijn gezicht omdat de leugen spuugt in mijn gezicht eenzaam in ‘t verdriet sta ik biddend om ontferming voor Gods aangezicht…

Als je eenzaam bent, vannacht fluister dan zachtjes door ‘t stil Je hoort mij dan wellicht zacht zeggen dat ik je weer terug wil Als je je eenzaam voelt o schat fluister dan zachtjes uit ’t raam Tegen ‘t stil en fluister dan dat je verdrietig bent plus eenzaam Als ‘t eenzaam voelt, mijn lief fluister dan stil tegen de wind Dat je spijt…

wanneer je zo gelukkig bent en niemand er is die mee wil leven je voelt je eenzaam... op een moment dat je denkt dat alles verkeerd loopt je voelt je eenzaam.... als je verdriet hebt dat niemand begrijpt je voelt je eenzaam... als je hart gebroken is en niemand die het weet hoe het voelt.......…

Enkel verdriet is van de ziel het wezen. Een zelfde eenzaamheid sluit allen in. De grootste liefde heeft geen andre zin dan in elkanders oog het leed te lezen. Gelijk het was in 's werelds oerbegin, gelijk het is en altijd weer zal wezen; de grootste liefde kan ons niet genezen: een zelfde eenzaamheid sluit allen in.…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

tussen lege, holle woorden zoekt hij vergeefs naar volle zinnen verbrokkelt de taal tot eenzaam zwijgen spreekt zijn gelaat een woordeloos verdriet…

Van hoe ik in een woordenstroom niet kan zeggen wat ik wil van hoe ik in een stortvloed van tranen mijn verdriet niet kwijt kan van hoe ik in een mensenmassa eenzaam kan zijn van hoe ik van de liefde spreek in mijn dromen van hoe ik verlang dat je weer bij me terug zult komen…

Ik, eenzaam en alleen. Niemand om me heen. Verdriet is het enige wat ik nog voel. Dat is mijn gevoel. Het is donker ook in mijn hoofd. Al het vuur, ook in mij, is gedoofd. Een weg, geen uitweg.…

zijn de tranen die al dagen branden om het gemis het stille verdriet verstrikt in een kleurloos web eenzaamheid wordt opgelepeld het wachten blijft op het nagerecht met een toef begrip…

ik weet nog niet wat ik ga schrijven misschien lantarenpalen schijnend in vallende sneeuw of een eenzame reiger en hoe alleen ze kunnen zijn mogelijk een binnenvaartschip in een sluis en ik zie haar naam wie weet iets over voetbal en de goal van het jaar zo prachtig maar zeker mijn verdriet en dat ik haar mis voor altijd…