Alle inzendingen over Zelfreflectie OR Realiteit OR Onredelijkheid

realiteit je wekt…

Logisch: zoals je daar nu zit en vrolijk naar me lacht met de liefde in je ogen die ik van jou verwacht Logisch dat ik van je houd Gek: zoals je daar toen stond met grote, kwade ogen een streng verbeten mond die mij wou overtuigen hoe onredelijk je me vond Gek, dat ik toen meer van je hield…

Het waren toch gecompliceerde zinnen, En spelling in dit land is arbitrair, Onredelijk, onlogisch en unfair, Niks valt er in zo ‘n loterij te winnen. Je doet het voor de roem en voor de eer: “Slechts” eenentwintig fouten deze keer.…

Aan moeten komt nooit een einde. Aan de druk die van buiten komt. Zelden is wat we doen ook echt gedaan. Aan het moeten komt helaas geen einde. Aan de zelfdruk die van binnen komt. De verborgen dictator van ons bestaan.…

storm van wolken flarden in mijn hoofd gevoelens kolken van verstand berooft storm van woedende vlagen berovend mijn verstand kan het niet meer verdragen woede krijgt de overhand storm van onredelijkheid en haat neerslaand tegen de spiegels van mijn ziel voorbij de goede raad nu niet meer subtiel…

Intussen, beide heb ik lief, Juist e v e n trouw en innig, En toch vind ik mij–zelve niet Onreedlijk noch krankzinnig.…

Die angst is misschien hoe onredelijk ook, bij veel mensen wel het grootst! En toch, doe je er niets aan!…

De blauwe stralenkrans met witte stippen Op de vleugels droeg het licht Van hoop en wensen Hij was een vlinder in de geest Een eenling onder mensen Hij zag de ruimte en de zon Zag geen beperking Als hij weer eens aan iets nieuws Had lopen denken en er dadelijk aan begon Het had voor hem de diepte van de onrust En de korte lengte van…

wil ze met een open einde de realiteit bespelen tijd nemen een nieuwe waarheid te creëren of gewoon zichzelf verzwijgen…

ik ga maar roept mijn gevoel nog langer hier verblijven gekluisterd aan een onaantastbaar doel is teren op starre beelden, vastgespijkerd aan ijle lucht ze zullen eerder, wat komt en gaat, aan stijfheid rijgen hoe kwetsbaar is mijn hiel onder deze verlopen zucht…

Langs wanden van ’t verleden Klim ik door ’t heden heen Naar een toekomst van gedroomde Beelden van hoop en bidden Vrij van afkeer of aversie Beklim de toren van toen Die slechts angst en onwil kent Legde op mijn doen geen zegen Zie in spiegelglas van ’t heden De breuken en barsten Door gedachten, woorden En daden die elkaar bestreden…

je ziet dat tegenwoordig zelden, Die zelfreflectie bij verklaarde helden.…

Dromende zee Als ik droom is de wereld mooier dan ik in realiteit beleef droom de mensheid waardiger dan ik die ervaar daar leef ik vele jaren mee die twee samen droomde ik als een wonder van groei en liefde die droom droomde ik als druppel van mijn zijn vloeiend in een oeverloze zee * Anneke Bakker…

Wie kan mij vertellen Bij welk loket ik Een vergunning kan Bemachtigen voor mijn Twee wapens van vrede en Verdraagzaamheid Waarmee ik het onredelijke Geweld in dit land te lijf Wil gaan - als het Tristan Lukte een vergunning te krijgen Voor zes machinewapens, dan moet Het toch voor mij ook mogelijk zijn Licentie te verkrijgen…

voel ik mij geborgen ben ik vredig en op rust word ik gezien en gehoord is er niets wat dit verstoort Maar op turbulente dagen wanneer gedachten overheersen emoties de regie nemen vervreemd ik van mijzelf Gevangen in zelfreflectie betrek ik alles op mijzelf een duister gevoel dat ik van mij af wil schudden Kleuren, woorden en klank…

Illusie Is een droombeeld Die uit mekaar spat Bij het beseffen Van de realiteit. Ilussie Is het verdoezelen Het verbergen Van de harde waarheid Illusie Is het tegenovergestelde Van de realiteit.…

'n Slaapdronken lelie volgt moederloos haar onredelijkheid met onbeholpen pasjes dobbert ze langs de blanke melkweg Vol moedeloze rebellie schreeuwt ze luidkeels in gedachte haar ontregelde lot uit Toen spiegelde bevroren paniek als een lijkgele aureool haar de toekomst van gevallen ster voor en droop ze afwezig de kosmos uit…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Innerlijke zelfwaarneming Nadenken Over eigen doen en laten - Ontbrekende vaardigheden? - Wat het is Hoe het moet Had ik eerder dan jij In de gaten - Kijk in de spiegel Zie je gezicht Wees eindelijk eerlijk Jij Veel meer nog dan ik Voor een groot Zelfzuchtig ego gezwicht…

in de moraal van haar wanhoop ligt het gevaar van zelfbeklag, ze zwoegt in stilstaand water, zonder zelfreflectie, zonder antwoorden!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ingeving een lichtend baken tot gedachten verworden en meningen ontwaken uitingen van meningen bewaren de levende historie van wat altijd is ervaren lessen van het ervarene leven voort in de gedachten die als waarheid zijn gebleven wijsheid als waarheid genoten niets dan zelfreflectie in ijzeren moraal gegoten ijdelheid door…

Een weg van zelfreflectie tot innerlijke beheersing aan de Gordel van Smaragd verplicht.…

stond hij wat scheef op het kruis in de verlichting vielen donkere gaten die ik niet kon compenseren zonder andere plaatsen te bezeren met ballen en wat linten heb ik alles opgevuld verhuld waar ik in regisseren de fout ben in gegaan zo op het oog schittert hij weer als een plaatje maar wie wat beter kijkt ziet mijn tekorten en onredelijkheid…

ik wil mijn dromen slijten zij zijn voor mij steeds meer een last met iedere keer een andere cast in de meest bizarre decors worden afschuwelijke scenes uitgelicht die ik in vergeten niet meer wist het taalgebruik is volks en licht vulgair er is geen enkele zelfreflectie in hun irritante beter weten air godzijdank is er gelukkig…

Je vertelt soms in mijn dromen over een horizon die lacht naar toekomst in ons bed een schip de oceaan maar erg ver zullen we niet komen er is geen ontsnappen aan de waan van de dag de nacht en de maan we komen niet verder dan het grensgebied van dromen lachen ons suf om retoriek van onze zelfreflectie bekijken…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…