Alle inzendingen over Zomertijd ajuus

Als een op hol geslagen geest raas ik over het vlakke land zweep op het zand tot hoge duinen gesel fel de bomenkruinen met mijn machtig krachtenspel blaas heel hoog van de toren na die slappe zomertijd voel me eindelijk herboren na dat zuchten en wat briesen het is de herfst die mij verblijdt Laat de regens maar gauw komen wolken schud…

uurtje naar voren het brengt verwarring in het bos je moet de vogels er maar eens over horen de bonte specht tikkend hoog in zijn vertrouwde stam kent geen zomer- of wintertijd weet niet van dat uur verschil waar ook vader zo snel mogelijk vanaf wil vader doet niet aan nieuwlichterij hij stelt de tijd en blijft erbij geen winterijd, geen zomertijd…

Heel even maar hoor ik haar koddig lachen dan slokt het woud haar beeld weer weg Nieuw leven ruist er over het veld een tranenlaken glijdt onhoorbaar van haar flanken de alvast geleende zomertijd voorspelt een bruisende oorsprong van ongeboren ranken Dampend valt de milde voorjaarsregen geheel bevrijd van het hard bevroren winterjuk op…

De zomertijd nadert weer snel. Het is nu zo verrukkelijk wel om makend allerlei plannen voor de zomerse reis te dromen, over weldra maken vele plannen... Misschien wel het aangenaamste vullen der tijd, nu. Beloven nog zo weinig echter, slechts beraam. Waarheen het zal gaan weer. Wat ondernemen weldra weer. Hoe het dan zal zijn weer.…

Daar buiten bleef de regen stromen maar binnen kon ik even dromen en heb mezelf zo meegenomen naar de zomertijd Ik droomde toen van bootje varen, van zon, zee, strand en pootjebaden totdat ik in de ogen staarde van een mooie meid Ineens zag ik haar voor me zitten, te stralen in de zomerhitte genietend van een droge witte wijn op het…

zal mijn lijf, waar ik van houd ook materie dat mij steeds plezierde wisselen van plaats, zonder mijn herinnering aan hen die mij hebben verwekt, verzorgd en groot gebracht, 't wereldvenster ruim ontsloten zij kenden mij en namen mij hoe ik ook was vanaf 't pril begin, en later mij met stoerheid vulde dat paste mij als geurend hooi in zomertijd…

Draagt reeds in haar boezem… De belofte van een nieuwe zomertijd.…

." Eh...sterker nog, het einde van de maand En bovendien, zes daagjes zomertijd! "Dat boeit me niks, 't was toch verkiezingstijd Of was je dat misschien alweer vergeten De Randstad onder een gifgroen tapijt Toch petje af, recht voor z'n raap die meid!…

Hij is aan 't snoeien van de bomen, Waaraan, is het eens zomertijd, Dan zeker veel meer vruchten komen. Het goede schaap heeft op het veld Haar allereerste jong gekregen, En de arme moeder staat verlegen, Want 't sneeuwt en hagel met geweld, En daar kan 't arme lam niet tegen.…

Dan resten webben van herfst, de nooit gekomen zomertijd. Er kwam een man langs met een kind met gitzwarte ogen hij had schelpen in zijn zak, een kastanje en beukennoot. Zijn mooie glimlach kwam even binnen ging niet verloren. Hij streelde onze hand niet bang dat wij niet echt waren. De minuten werden plots een soort eeuwigheid van ooit.…

Gij, blâren, rust in vreê, 't en zal geen een verloren, geen een te kwiste gaan voor altijd: hergeboren, die dood nu zijt, zal elk van u, dat viel, de zonne weer ontwekken, zal met uw groene dracht de groene bomen dekken, te zomertijd. o Zomer!...…

Als Erdogan spreekt Regent 't zonnestralen in zijn Atlas van de waterwereld voorspelt hij Rampen, Zeven jaren oorlog - Spontaan gejuich van anti-Democraten De bal is rond, het Endspiel is begonnen Uit elkaar gaan Zomertijd en Klok 'Rule Britannia' zingen brexiteers en op de achtergrond klinkt nog 'True love' - Wensdromen van een Maakbare…

In de winter zou mijn hart lichter dragen 't Hels leed, dan in de zoete zomertijd Als de avonden zó stil zijn en de dagen Lachen bij woede die elk bloeiend erf ontwijdt. O, kon ik met mijn handen u verscheuren, Zomerhemel met uw zalige lach, Dat gij niet minder dan de Aarde zou treuren Om 't verbijsterd geweld, het zinneloos bejag.…