Alle inzendingen over actualiteit OR filosofie OR natuur

ik denk dus ik ben lijkt me onvoldoende ik zie olifanten hun jong redden uit de enorme kaken van een hongerige krokodil olifanten kunnen niet denken dacht ik maar als je dat ziet evengoed zijn ze nogal zwijgzaam waardoor een mens zich vergist zoals door alle eeuwen heen een soort vloek van het bewustzijn en de taal…

neem het eerste woord dat in je opkomt en draag het met je mee zover je maar kunt: boom denk bijvoorbeeld aan alle fysische eigenschappen maar dan had het ook iets heel anders kunnen zijn denk dan aan het ruisen van de bladeren als het regent maar dat is slechts hoe je de boom hoort denk dan aan de boom die je nooit zult…

Hij zei: “Alle filosofie is taal kritiek.” Grammatica is een gevangenis begoocheling van woorden en verhaal voor waarheid onbedwingbaar hoog als hindernis Een ander zei: “Met niets kom je een kunstwerk minder naderbij dan met kritiek.”…

'Waar twee geloven slapen op één kussen neemt Lucifer de plaats in 't midden in' zo luidt hier de alom bekende zin niet meer de actualiteit intussen in welke God men ook gelooft doet er niet toe zoveel dilemma's maken zelfs de duivel moe…

lees wat filosofie van vroeger dagen en je vraagt je af hoe ze zo konden denken maar dat is ook zelf een filosofische vraag je denkt aan het denken terwijl de avond valt en veel later aarzelt het ochtendlicht maar zie daar is de regenboog en in een donkere regen de zon…

volgens mijn leraar filosofie is ´het existentialisme tromgeroffel op een leeg vat´ daarbij glimlachte hij intens rimpels in zijn gezicht van poëzie vond hij dat daarmee alle gaten in het menselijk denken te pas en onpas worden gedicht een beetje dankzij hem ben ik geworden die ik ben…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Geen journaal kijken Geen actualiteiten Wat geeft dat een rust Even geen Op1 Geen Jinek of Eenvandaag Nieuwsuur overslaan De nieuwskijker staakt Neemt vakantie van het nieuws Geen discussies meer Ik wil geen debat Ben polarisatie zat Tijd voor groot verlof De deur trek ik dicht Blote voeten in het zand Wind, zon, zee…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Voorwaar, daar is op zich wel niets mis mee ware 't niet dat 't hoegenaamd geen zier te maken heeft met d'actualiteit op onze ronde blauwe planeet Aarde... Komaan, vergast ons straks op een essay Want Gaia is weerloos zonder jouw waarde...…

zij voelde in stenen haar eigen genen uit een eerder bestaan zag landschappen in het terloopse gaan onder vluchten vol kleurrijke luchten in de warmte van thuis was er het ceremonieel groeten in eindeloos ontmoeten waarin samen ervaren waarheen de stroom van de tijd ons toen heeft geleid in tal van talen verstond babel al onze…

weer laat de natuur zijn teugels vieren om de ondraaglijke saaiheid van het leven te versieren de rivieren zijn geknecht hun speels meanderende bochten afgesneden en weer recht gelegd maar een stortvloed zal de vele dijken doen bezwijken water zal zijn overloop weer krijgen hagel gaat de oogsten stenigen terwijl storm bossen rooit en…

een donderwolk breekt kletterend lichten straten benen vluchten weg…

drainagepijpen hangen werkloos aan de kant klaar voor opname…

Loom Ineengestrengeld Doodgemoedereerd Klaverblad van kalveren In een groot bed van gras Vandaag monumentendag…

als rood en weemoedig het daglicht gaat liggen commissies weer zwijgen den haag zich verbergt tirannen in bunkers de weldoener spelen de lente een klaproos op slagvelden legt als kinderen vragen waar vaders naar toe zijn als wie er asiel zoekt geen brood krijgt maar steen dan weet ik van zeeën van nooit en nog verder en dat liefde vluchtte…

Thuis? Het huis noemde ik thuis niet de eerste dag waarop ik de woning betrok Verhuizen blijft 'n gok onbekend? nog onbemind ook door vrouw en kind Het huis noem ik nu thuis buren, de hand geschud emotie, als een brok in ieders keel.…

In een brief bedankte je me voor de wandeling het middaglicht dat ons rijkelijk bescheen er geen genoeg van kon krijgen Of ik nog zing? vraag je me want je houdt van m'n stem Jij kan je woorden -met 't grootste gemak- tot zinnen aaneenrijgen Het is nu dat ik ween want ik ben je adres onderweg verloren.…

De wereld... is vandaag als stilgevallen Geen grote aantallen auto's, geen motorlawaai alleen kinderstemmen die een glijbaan maken winters genoegen de zinnen verzet louter sneeuw dat wil kraken De wereld is vandaag bedekt met vrede Oorlog, strijd en ruzie een dag lang ver van m'n bed.…

Hier loopt het water niet hier wandelt het de bergen in de rug tong op de schoenen hier wordt halt gehouden bij bomen verdwaald in de stroom druppelt bij obstakels in de rivier gevallen droogt op tussen vervreemde stenen bouwgerei, groene waterminnaars hier loopt het water ......niet.…

Het wassende water zoekt zich een weg, een uitweg 'r bedding verlaten... De kaden huiveren bij het zien van zoveel spektakel dat zich niet laat weerhouden door paal, hek of heg ze zullen niet baten Het schijnt.... de God Neptunus die het water als 'n hellehond heeft losgelaten.…

er zal heel wat PK voor aangewend Mijn stam aan mootjes mijn takken tot snippers Ja, ik was 'n ouwe vent met het uitzicht op natuur gewend Nu lig ik languit.... op m'n eigen kluit te wachten..... op 'de slachter'.…

Ons land... Dit is ons land de bomen op rij aan de waterkant Niet bang... voor water voor natte voeten 't land aan gezeur De kleur grijs 't meest in ons geheugen We zullen altijd boeten voor regen, regenval 't stijgen van 't waterpeil in waterlopen, slootjes en rivieren de kieren, reten waar westenwind z'n weg…

droog en weerbarstig, met een enkel dier, die tussen dor en dood nog weet te overleven wondre wilskracht, hun natuur. Opgetogen zochten wij naar sporen uit 't verleden met water onder handbereik. Over-levers kwamen op ons pad,-en dat leerde.…

De rivier loopt beide oevers zingen Dat zijn zo van die mijmeringen als ik keer op keer het zondags water overzie vanaf het voetveer alleen zomers heen & weer.…

Paard of Knol dat is de vraag 'k wil geen verwachtingen wekken Goed... ik ben wat traag wat dikker dan m'n soortgenoten Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Neem me niet in de zeik ik ken 't verschil tussen kluiten en kloten Het is de vraag of paarden..... zoveel en zo goed kunnen trekken.…