Alle inzendingen over afscheid OR bergen

heel even dacht ik iets te zijn een mens misschien maar ik sloot mijn ogen te vaak en werd een toevalligheid zoals een woord dat in het beloofde bergland naar beneden stort daar de illusie bemerkt; de mythe van het honinghart naïef bij elke boom en elke aalmoes van hoop gewuifd tot vaarwel tot niets in dat heel klein…

Dierenpark voert dresscode in AMSTERDAM - Bezoekers van safaripark Beekse Bergen mogen vanaf zaterdag niet meer met ontbloot bovenlijf door het dierenpark lopen.…

Zware hoge berg Het was zo zwaar als lood De trappen leken van ijs De lucht van sneeuw De mentaliteit was laag Zelfs te laag voor mij, Want ik leek net een oude opa Mijn conditieniveau was sloom Al dagen zat ik op een fiets Waar ik werd voorgetrokken door een vriend, Maar vandaag kon ik de hoge trede Van het hoge gebouw Niet beklimmen…

Rotsen, afgronden en frisse bergen. De camera bungelt heen en weer. Die vogel daar hoog in het lover. Een stap achteruit, twee, één meer. Een ademtocht, de camera valt neer.…

Eeuwen terug Heeft een grote reus De eerste zet Gedaan De vampier zette daarna zijn tanden in het bestaan Sindsdien is het met ons allen gedaan Bergen verzet Door de mens op de planeet Denkbeeldige bergen Die de waarachtige geheimen Voor altijd zullen blijven verbergen…

(haiku’s) tussen wat te zijn en dat ook echt te worden gaapt zo vaak een kloof of tussen de wens wat te worden en het te zijn staan soms veel bergen…

De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Ben ik één van die zeven dwergen onwetend van de reden ik hier ben in het heelal. De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Niets kan uiterlijk verbergen; ik zal dit nimmer weten in geen geval. De wind huilt om de bergen. Schoonheid slaapt in het dal.…

Tussen steile rotsen door dicht woud omringd dendert de stortbeek naar beneden geeft zich over aan de wil van de oeroude Schepping over hem heen stijgt en daalt telkens een gondel langs de helling steeds onderworpen aan menselijk gezag de hotsende stroom bereikt het lage dal zoekt als kabbelend riviertje de tijd zonder eind het…

Hoog in de bergen: stilte, de afwezigheid -- vooral van mezelf.…

Zie de grootsheid Van de bergen voor Me, met daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me…

liefde heerst waar geen compassie meer te geven dan pas heb je afscheid…

Ik ben de berg ik schilder en vertel probeer het wonder vast te leggen de geheime kracht die alles verbindt als ik de berg schilder ben ik het bos de levensadem ik ben de rots de levenskracht ik ben de sneeuw volkomen rein Ik ben de berg het leven zelf ik voel de verbinding tussen alles wat is en ooit zal zijn er is geen…

En we zagen hoe jij de berg op fietste een slingerend stipje van je overbleef je loste op in de geselende wind geruisloos verdween je in de rusteloze afgrond hoe je onzichtbaar telkens de berg op fietst En hoe we vergeefs turen naar een bewegend stipje dat door de bergen rent…

Het afscheid was voor even Althans, zo moest het zijn Door haat en hoop omgeven Door liefde en door pijn Het afscheid was voor even Althans, dat was het doel Tot liefde ging herleven Terugkeer van gevoel Het afscheid was voor even Althans, dat was mijn hoop Die hoop bleef jij me geven Tot ik erin verzoop Het afscheid is gekomen…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

Toen mijn hart stilstond ging mijn liefde nog niet over Toen mijn lichaam jullie verliet ontstond wederzijds het stoffelijk gemis maar voedde vooral onze geestelijkheid van de blijvende invoelbare liefde: van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan die liefde, die voelbare liefde blijft voor altijd!…

de zonnebloemen zijn gestorven hun oude goud verkleurt naar grauw en bruin verwerkt mijn wintertuin het huilen van de regen een kleine engel slaapt verkleumd zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm verlangt zijn hart een moeder in haar laatste uur verschuift haar liefde voor de duur van eeuwig in verbinding nu waait de wind hun stille…

de weg naar het huis bovenop de berg maakt een beruchte bocht scherend langs het ravijn waarin jij verdween nabij het stugge bergdorp van onze ouders je kwam niet meer thuis een dans macabre tussen onbenaderbare bergen van zoekend licht weerspannige bergen doen wat ze willen een boom sloeg een gat in het dak ik kijk de…

Tussen rotsen tussen bergen Daar lig ik. Zonder een ontsnappingsroute. De koude waait om me heen Het ijs overwint en bedekt. Tussen rotsen tussen bergen Daar lig ik. Met een ontsnappingsroute. Ja, iemand ziet me het schenkt me vleugels, weg van hier, weg van het kwade Vliegend naar het goede. Tussen rotsen tussen bergen.…

ik neem afscheid afscheid van een koestering afscheid van herinnering ik begraaf hem niet ik wil hem nog even een beetje in mijn hoofd ik kijk nog even achterom en voel jou ik voel nog even je liefde ik begraaf ze niet ik wil ze nog even een beetje in mijn hoofd ik dwaal dolend in gedachten naar je toe Doelloos want ik kan niet blijven…

Waarom heb ik nooit afscheid genomen? Een vluchtige hand een flauwe grap even je kussen opschudden... Waarom... geen kus? Samen zwijgen er gewoon zijn? Waarom geen afscheid? Verschuilen altijd verschuilen achter woorden, een glimlach. ...waarom geen afscheid?…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Mischien moet ik wel wat schrijven over een rivier die niet van de berg naar de zee stroomt maar van het dal naar de berg stroomt omdat iemand mij geloof ik niet gelooft Dan zal ik wat schrijven over mijn geloof dat waait en aait zo zacht…

Als twee rijen schaapjes lopen de bergen boven de vallei. Een derde rij van wolkenwaas, of zijn het verre bergen ? lost op in nevelige lucht vluchtig als dit moment.…

Zij staarden en staarden maar van op de berg, diep bewogen dat was toch hun Meester daar Hij dreef in een wolk naar boven Hij gaf de aarde nog Zijn zegen en Zijn gezicht straalde als de zon Hij wilde in vreugde afscheid nemen waar Zijn leven als kind ooit begon Hij was hen op alle wegen voorgegaan had overal zijn sporen nagelaten Hij…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

de bergen maken me klein persen me samen terwijl ik snak naar lucht en lucht naar ruimte ze werpen me terug op een onleesbare kaart bergen kunnen beter zwijgen dan een samengedrukt ik steenarenden zweven biddend in de lucht speuren naar een prooi ik weet het ze zien me ik ben echt in de bergen kjie-kjie-kjie!…

Je riep ons bijeen Wetend wat wij nu weten Ondanks je zwakte Gaf je kracht Zonder woorden Neem je afscheid De man met de zeis Lonkend bij de deur In je ogen je verhaal Hunkerend om los te laten Ik lees de pijn Voor ons, niet voor jezelf Dan de zin Gevreesd, altijd te vroeg ‘Wil het bezoek afscheid nemen’ En ditmaal is het afscheid…

En daar komt Komrij met een lieve reutel bij d’ingang van de gouden Hemelpoort Zijn adem stokt…daar staat… ’t is ongehoord Waarachtig Harry Mulisch met de sleutel 'Ik neem het over Harry,' kraakt hij bedaard 'Men hunkert naar Jouw Wederkomst op Aard'…