Alle inzendingen over afzien in nieuwe fas OR wond tot op bot door OR hechen en doorgaan

Koud is je schaduw die ik weer zal vinden als ik je naam achterlaat en je metgezellen weten dat je weer bloedt en jouw bloed hun angsten laat verdwijnen in hun trouwe littekens die geen wonden meer zullen worden.…

Wonden die, niet zichtbaar geslagen aanvoelen, schrijnen de ziel.…

Ben jij mijn oefening in mijn lichaam adem te voelen en te voelen opsteken tot een storm? Ben ik jouw oefening om te luisteren, alleen een vraag te stellen als ik niet verder durf om fragmenten van feiten en verwarring uit te braken in een horten en stoten van stiltes die jij ondergaat zonder comfort, zonder dichterbij te komen…

De wond in de moederschoot Er is geen diepere wonde Een oneindig verlangen Naar wat niet zal zijn Verlies in het diepste van de ziel Door eeuwen heen Totdat het puzzelstukje past In het raadsel van het leven…

Als een baby die leert lopen begin ik aan een nieuwe fase zodat ik op betere tijden kan hopen Met vallen en opstaan gaat het proces nieuwe gevoelens komen boven zodat ik verwachtingsvol kijk naar de rest Sterk ben ik nu geworden in de strijd om m'n geluk moest ik helaas over vele horden De eerste pasjes zijn gezet het seksueel misbruik…

als ik naar huis rijd, de wagen sprekend lonkend de verte neemt mij de tijd verpacht aan het pedaal dat rechts mijn flank mankeert dan wil ik schreeuwen tegen al wat lijdt zich schuwt tegen de goden die de wegen dragen op hun gehaakte schouderstukken langs berm en onbehagen geschurkte bomen maskeren twijfels die ik wil uiten, doch de stereo…

De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen Ging hij heen Onder aversie of…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

Abe op zijn noppen spijkerharde tegendraadse koppen klunen, skûtsje, wad en kievitseieren met zwijgzaamheid als deugd en niet als kwelling doch toen zij sprak veranderde gestaag de droomvrouw op de veerboot naar Terschelling die klanken konden maar uit één plaats komen daar stond mijn oude buurvrouw uit Den Haag door dromen was ik in de boot…

De arts grijpt een mes en ik je hand Het oog opent zich tot op het bot, jij blikt stil terug De dood vlucht voor bloed, de arts snijdt in wat de wond opvreet. Onze kennis is gebaseerd op dingen die hetzelfde zijn, niet op wat anders is De dag erop heeft mijn moeder op dezelfde plek opeens een wond.…

Doorgaans bots je dan op plaatjes met blauwe luchten, lachende gezichten, jonge gezinnen. Weelderig groen tussen de huizenrijen. Zij lieten voetgangerszones zien waarin ouderen zich soms wankelend voortbewogen. Er liep zelfs iemand achter een rollator, zomaar op straat. Dat vond ik prachtig, Maar het blijft geen autoloze stad.…

Ik moet me vaak bedaren voor gezworen haat, vergaar het spoor waar ikzelf om vroeg, laat de daden stromen op nog niet gedichte wonden, bewoon het streven om niet in wraak te leven, het bloed blijft niet geronnen, het stroomt oprecht over kale botten en maakt me levensecht. Uit de bundel: 'Slip op de tong' (pama)…

broeien als een haard die niet wil doven tot uitspraken eruptief de wonden schoonspoelen en onderhuids desinfecteren…

het was de speld die ze niet zocht maar vond in een zee van zoethoudertjes ver, heel ver van de hooiberg ontdaan van de knop was de punt nog intact als een doorn in het oog van de vergetelheid en het speldenkussen vulde zich opnieuw met de roestige wonden van haar dageraad…

ik ben een huis met open wonden toon mijn zwakte niets is verborgen wie wil er verder voor mij zorgen herstelt mijn gevel pleistert mijn zonden ik draag de wonden van de tijd maar mijn wortels liggen diep gespreid ik bied beschutting , rust en zekerheid heet u welkom met armen wijd…

De wonden zijn dieper dan ze lijken. En ondanks dat het is wat ik het liefste wil, Wil ik niet langer meer zo zijn…

Je voelde altijd wel de provocatie De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

van steen waar mijn broers en halfzus laveren en nee, ik hoef niets te beweren over wat verkeerd gaat of beter kan ik heb voldoende oude wonden om te varen naar het eiland man om aan de steiger droom te vinden en weg te dwalen naar een nieuwe zon als iedereen in vergetelheid verdronken is in waar ooit de droom des levens begon.…

Waar de nacht Alles bepalend was Voorgoed vergaan Het oude licht Wordt Voorzichtig Het deksel Van de nieuwe dag gelicht Liggen boten loom te dromen En begroeten meeuwen Het nieuwe ochtendlicht…

hou me tegen als ik dreig te vallen ik heb de toppen van de bomen lief en klim van bot naar bot tot ik een nieuwe zomer voel - hoog in mijn uitkijkpost van takken bespeelt een frisse wind mijn huid - een melodie die het verlangen wil verklanken in een zacht ruisen van wat komen zal wat in mij wakker wordt is nu het doel…

Wandelen, afzien vier dagen lang, saamhorigheid gezelligheid en hier en daar gezang Eten drinken toiletteren alles onder het mom, van vier dagen wandelen, pret alom.…

Een gebedsgenezer uit Heerenveen Bad dagelijks veel zweren heen Eens vroeg hij God Om een nieuw bot Maar dat was tegen ’t zere been…

Denk niet dat een verzekering er is Om bij een schadeclaim geld uit te keren. Wat men u ooit een keer heeft aan staan smeren Is bij een claim een bron van ergernis. “Mijnheer, daar kunnen wij niet aan beginnen, Wij zijn de hele dag de premies aan het innen.”…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Je zegt me te vergeten wat er was tussen jou en mij je zegt me door te gaan met leven je liefde is voorbij je zegt me mijn gedachten niet naar jou te laten gaan je zegt me, niet te wachten op een samen verder gaan maar, bij alles wat je zegt vergeet je te vertellen hoe mijn liefde, zo oprecht het zonder jou moet stellen…

Dan toch weer doorgaan hoe moeilijk dat ook zal zijn na een zware tijd.…

Doorgaan niet stoppen dat heeft geen zin Praat wat harder dan denk je niet zoveel Het is nu eenmaal tegenwoordig zo min En ja dat grijpt een ieder wel eens naar de keel Kom op en zet je er overheen kop op het goede dat komt vast heel snel en al lijkt alles om je heen van steen De grotere macht trekt binnenkort heus wel aan de bel…