Vastgeroeste dageraad
het was de speld
die ze niet zocht
maar vond
in een zee van
zoethoudertjes
ver, heel ver
van de hooiberg
ontdaan van de knop
was de punt nog intact
als een doorn in het oog
van de vergetelheid
en het speldenkussen
vulde zich opnieuw
met de roestige wonden
van haar dageraad
Geplaatst in de categorie: emoties