Netgedichten over mystiek

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 913):

Moment (iii) ik zie hen

Voor het eerst
buiten het nu
omarm ik de bomen
van het bos dat ik zie
omarm ik de stroming
van het water dat zij drinken

het water van het stille ven
dat hen tot aan de voeten staat
het donkere water dat hen tijdloos
rimpelloos weerspiegelt

de bomen dragen het bos
de stilte in
en het bos luistert
geeft hun stilte weer
in de ruimte die ik krijg

om te leven,
buiten de benauwde muren

in die ruimte voel ik dat de bomen
mij omarmen met een licht
dat hen tot bomen maakte

ook zij zien mij in een ander licht