Alle inzendingen over ambrosia OR schedel OR maan

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Fijne avond lieve Maan en hoop dat je dat je nog heel lang licht mag geven in mijn bestaan.…

Er wordt gezocht naar schedel en bot van de uitvinder van Don Quichot. Men zoekt met geweld naar een nieuwe held want zo'n molenpark maakt buren zot !…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Want anders word je opgegeten Loop hard en gooi en neem die hindernis Toe, spring alsof de vloer van lava is Verander in die Mexicaanse muis Victorie doet je drinken met de goden Ambrosia die wordt je aangeboden Bij winst dan wacht u lof en feestgedruis!…

gebedssnoeren die zelfs bij volle maan en aan deze zijde de overbodige leugen niet verstaan zelfs niet na een stortregen --------------------------------------- foto: locatie beeldentuin Dehullu 2008 kunstenaar: Eberhard Szejstecki…

'n gevoelige beul in Veenhoven die 'n pater de schedel moest kloven zei: ' Meneer kijk maar nie want ik tel zo tot drie en dan moet u er echt aan geloven'…

Reeds lang diep in de schedels gevallen ogen, gebroken ruggen, vergane oren, zullen niet meer zien, niets meer voelen, nooit meer horen. Laat staan spreken.…

Alle nieuwerwetse namen Van genieën, nieuwe en oude, Kwamen in die schedel samen. Iedre grote geest vertrouwde - Schijnt het - hem zijn diepste gronden En hij ijlt die te verkonden Met een mond als duizend monden. Hoe hij heet? Ik zeg u node Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…

Zij hebben mos en huislook op hun schedels. Iets onnavolgbaar droefs en ook iets edels spreekt mee uit de afwezigheid van huid. Hun blikken missen iets, waar wij van wisten. ------------------------------------------------------ uit het werk van Max de Jong (1917-1951)…

De schedel, midden in de duisternis, kent meerdere mysterieuze kanten; 't is platina, bedekt met diamanten en niemand weet wie de bezitter is. "De dood", zo heeft het Rijksmuseum verklaard, "was nog niet eerder zó het aanzien waard."…

dan stofzuigen en dan het stoepje vegen, die plee die kan er ook weer even tegen, intussen nog twee kindjes grootgebracht De snelste huisvrouw van het ondermaanse, die nooit een keertje rust nam of bedaarde, die elk bestaand record eenvoudig doodde Toe, rust nu maar en weet dan, gij Spartaanse, jou wacht na dat gerén op Moeder Aarde, ambrosia…

Ambrosia die wordt je aangeboden, want Ellen is zo snel, geen poezenpis, ik zal eens laten zien hoe snel dat is, dus volg met mij de zakjapanmethode Tik ín: acht, núl, nul, delen door – welnu – een één vijf púnt vijf víér en dat maal drie punt zés en dan de =-knop: hop, hatsie- kiedee, de snelheid in k. m. p. u.!…

in de stroming van mijn geest drijven kromgetrokken rijmen geel verkleurde woorden zinnen die verslijmen aan de wanden van mijn schedel plakken stroperig mijn gedachten ... ... ik ben er even tussenuit u moet een tijdje niets verwachten…

Is het spoor bijster In de doolhof van zijn Brein - Alleen de schedel Nog weet grenzen Te bewaken, Uiterste grens waarachter Leegte gaapt en waarin ooit Voorgoed vervangen Wordt door nooit…

Lijkt hij op een aap of op een mens, De oude Sahelanthropus Tchadensis? Hoe weten we zo zeker dat hij mens is, De vader van de Homo Sapiens? Maar hij had toen al niet veel verstand, Anders had hij zich niet voortgeplant.…

De vuisten van de man om glas gebald, De schedel barst terwijl de Opera vedette zingt en zingt. 2 De groene berg, een schuimend verre kustlijn De koele bries De karmozijnen lippen De witte handen van de maagd, het natte haar doorwoelend De armen roze wiegend en het schelpen bed De vederlichte boot vertrekt westwaarts De vrouw op de boeg…

Waar bij de meesten plek is voor het brein, Daar zijn er ook met zaagsel in hun schedel. Zoals dat schorem uit den Bosch of Hedel, Je zult maar uit die buurt afkomstig zijn. Dat ze jou met dat tuig associëren, Je zou het liefst vandaag nog emigreren.…

Een god van ginds is dood gevallen uit de schedel van de hemel In de verschrikking en de ondergang in de wanhoop en verlatenheid zal misschien de nieuwe god oprijzen uit de diepten in mij Misschien ja, want de aarde is voor mij bed en echtgenote en de wereld buigt zich…

Het moet de eerste badgast zijn geweest Van wie een stukje schedel is gevonden. Op één bot na met huid en haar verslonden, Waarschijnlijk door een mensenetend beest. Welk beest precies die arme stakker pakte? Hier houdt de wetenschap zich op de vlakte.…

nu vertel ik de bomen en de lucht wat jij voor mij betekent dat ik geen afscheid neem zolang ik besta je gaat gewoon niet weg je stem in mijn schedel een dak boven je stem een plek om te schuilen voor zon en regen…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

onverdroten over van kroos vergeven sloten de schaamte was allang voorbij toen jij mij hees begerig zei boom voort wat sneller graag de pruimen die gaan nu komen die blauwe weet je nog wel slome hangen er te grijp en lekker laag ze had gelijk maar ze waren geel mooi doorrijpt voor maag en darm hollands medicijn voor rijk en arm sapte als ambrosia…

In stilte is haar hart blijven bloeden, Haar man kwam ook niet terug Twee dierbaren verloren aan het front Maar zij was ook dood met haar verdriet. Claire Vanfleteren ©…

Zonovergoten spookmaan boven horizon - onaanraakbaar licht…

De zilveren maan Strijkt 's avonds En 's nachts Als wachter, magneet Nooit geheel onverwacht Over onze planeet Tussen zonsondergang En de komst van de hoeder Der minnaars en maagden Als aanstaande moeder…

in de regen schedels in de zon) hier wordt betekend benevens beneveld kan men hier sterven leren en leven?…

Een wezen onverdoofd de schedel klieven, dat doen we hier alleen met winkeldieven.…

kleine baai je bent zo stil vandaag ik hoor je gefluister niet er vervaagt een zeilboot triest en traag kleine baai nu kraken krekels mijn schedel wijzen cipressen mij na alles waarin ik geloofde dreef het verdwijnen achterna…

hier hoog mijn ogen zien achter de bolling begint de lucht te trillen schemer verliest horizon beweegt ik wil hoger zien maagdelijk licht begroet mij die eerste straal mysterieus ontploft in mijn schedel daar schijn ik…