Alle inzendingen over angst OR onzekerheid OR leegte

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Bang om die ene stap te zetten, al die onzekerheid, om een ziekte, al die angst, om een ziekte Je bent bang, bang om te sterven...................…

Een hoofd draait naar links Met onbeschrijfbare snelheid Een knik omlaag Richting duiden Het lijf verstijft Het lichaam verstart De tijd bevriest Voor een moment Totale leegte Dan de angst…

Daar sta je dan Grijnzend Die blik - Jouw ogen echter Spreken De waarheid Tonen onzekerheid Huiveren van angst - Jouw houding Veinst ruggengraat Innerlijke kracht - Maar… - In geest en gemoed Een stakker Een stumper - Sukkelaar…

Stilte, een grote leegte, geheel verdoofd, Geen antwoorden, dubbel zoveel vragen in mijn hoofd. Hoe gaat het verder, wat moet ik verwachten? Geen woorden kunnen deze pijn verzachten. Teveel vragen, teveel onzekerheid, Waar zijn de antwoorden? Hoeveel tijd? Een grote leegte, geheel verdoofd, Zoveel vragen dwalen door mijn hoofd.…

bedeesd kijkt hij het jonge meisje aan de leegte snijdt hem een zoektocht naar een glimlach haar dansen is hemels een korte blik treft hem diep haar naam groeit in gouden letters de popmuziek verandert in zachte noten zij ziet de onzekerheid in zijn ogen de stille woorden klinken wanhopig haar besluit is een bouwsteen voor zijn ik…

Mijn ziel is doordrenkt van angst. Wat wil hij van mij? Diepe smart laat een leegte achter. Het aardse bestaan van zich ontdaan. Alles is onzeker. Wanneer de laatste woorden klinken. En wanneer ik langer kijk. Naar de gele ogen van de vos. Zie ik een glimp van vertrouwen. Wat mij rustiger maakt.…

Tussen angst en verlegenheid in dat kleine onzekere gebied daar ligt mijn liefde voor jou te wachten totdat jij het ziet Ik ontmoet jou in prachtige dromen mijn hart zingt als ik aan jou denk maar ik durf jou niet aan te spreken bang voor het allermooiste geschenk Ik wil mijn angst overwinnen maar weet nog niet precies hoe met mijn ogen…

Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische reden. Niet dat het iemand anders echt kan schelen. Ik ben dan ook de enige die dit blijkt te beleven. Want het is mijn gevoel dat me kwelt onder de leden.…

Onzekerheid krijgt een schouderklopje. Een pijnlijk hart wordt verwarmd. Angst wordt in de armen gesloten. Kwellingen worden weggepraat. Bedroefd, daar zijn woorden voor! Pijn wordt zacht behandeld. Voor al die dingen moet je met zijn tweeën zijn! Lief hebben is iets apart, het is de liefde van het hart!…

Een wonder in wording Als een plantenzaadje dat ontkiemt Als uit het niets ontstaan Ben jij het die leegte verving Het bloeden van de drager blijft uit Een onzekere tijd breekt aan Toch zal alles voorspoedig gaan Jij bent het ware levensfruit Ineens verschijn je uit de duisternis Een piepklein mensje ergens daar onder Hoe je het ook bekijkt…

- ik ben maar lijk gij en gelijk ieder mens: van mijn essentie - de leegte - ben ik zelf nog het bangst ----------------------------------------------- gedicht voor het Thaterplein in Antwerpen, wieg van de Vogelenmarkt. -------------------------------------- uit: 'Stadsgedichten', 2005.…

Angst, verdriet, onzekerheid spelen door mijn hoofd, bijna alles weghalend waarin ik heb geloofd. En toch weiger ik pertinent mijn hoop te doen vervagen, ik wil geloven in het geluk, en niets kan dat verjagen. Zolang als jij er bent, zolang als ik je voel, vecht ik met alles wat in me zit met enkel maar één doel....…

Vandaag weer onderzoeken alles, weer opnieuw Een nieuw knobbeltje, ongewenst maar aanwezig Opnieuw de angst en onzekerheid weer die onmetelijk zware strijd Waarom, en hoe nu veder Red ik het weer ? of is deze strijd te zwaar Onbeantwoorde vragen, wist ik de antwoorden maar…

Onzekerheid, angsten en vele twijfels Is 'dit' de zin van het bestaan? Trillen, beven, zweten, eenzaamheid en pijn Dood gaan, dat moet zowat hetzelfde zijn. Verkrampt, vastgeroest leven Is 'dit' de zin van het bestaan?…

Geen lach of vreugde alleen de tranen die langzaam langs je wangen glijden, spreken hun eigen taal ze laten zien angst en onzekerheid.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dan kunnen wij weer samen door het leven gaan, dan is die onzekerheid al een stukje weggegaan. Nooit zal ik stoppen met de strijd, de strijd voor jouw aanwezigheid. Want hoezeer ik ook probeer, ik voel het iedere dag meer en meer. De angst te moeten leven zonder jou, de angst voor een leven in de kou.…

Er zit een bal in mijn buik Vol angst en onzekerheid Tranen zitten tergend hoog Ik raak elke grip nu kwijt Ik weet het even niet meer Waar ik nu goed aan doe Ik wil open zijn zoals altijd Maar waar leidt het naartoe Ik mis het gevoel van liefde De warmte die ik bij je vond Voel me verlaten ontheemd Spinsels dolen rond en rond Misschien…

Opgeschrikt Door het geklik Niet wetend wat ik verwacht Hoor ik in de verte alleen maar gejuich en gelach In een kruipend van angst Wacht ik uit eindelijk het langst Onzeker sta ik op Dit is de enige weg naar de top Het moment is daar De harde werkelijkheid wordt waar Ik ben met het publiek een.…

grens hoe één ademteug doorheen mijn lijf mij zal doen opleven zoals een rivier buiten zijn oevers treedt land in neemt en onbemand grond veroverd ik weet het ik ben de leegte de stilte ik ben de tederheid ik sta buiten mijn eigen huis zogenaamd verwilderd door angst door de angst alleen…

Ik schiet te kort aan de grens van mijn begrip verontrust al wat begrepen wordt omdat ik niet kan temperen je tweestrijd van ik tegen ik Je nuchterheid is schijn een kooi en facade voor onbedwingbare emoties En als mijn liefde ongehoord blijft wat rest er dan zelfs na geduld de angst voor mijn leegte in jou…

Ik kijk je vol in je ogen die als wolken bij me weg lijken te drijven alsof ze niet op hun plaats kunnen blijven en voor het contact alweer zijn gevlogen Ik vraag je zachtjes wat er is verveelde zuchten langs me heen verkilde blikken snel van steen ik heb het fout, ik heb het mis Bedrukt vallen er gaten in de atmosfeer storm dreigt in koude…

Mijn hart huilt een droevige melodie een melodie van bang-zijn Mijn opgekropte angsten en allergrootste hartenpijn Ik schreeuw het uit naar God almachtig ik roep heel hard, mat luide stem, want 'k ben nu alleen in huis, en al mijn wanhoop stuur ik Hem Oh, God, spaar toch mijn lieve moeder ze ligt in't ziekenhuis en heeft het zelf denk…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren als zij opnieuw de vorm aannemen waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen. Liefst hoor ik het geritsel van kleren, als de slaap zich langzaam aan onze ogen onttrekt en de glazen toekijken hoe het licht zich…

De pijn van het verleden, keer op keer; Wanneer wordt het onze beurt? Wanneer durven wij eindelijk weer? Grijpen we deze kans, of ontspringen we weer de dans...?…

De lamp vult heel de kamer met zijn bolle glazen oog. Mijn ogen liggen gans verlaten in de schaduw van mijn hoofd. De slagen van de klokken naderen uit het huis van God-zij-geloofd. Ik zie een leger lampen in mijn kamer, ik hoor de stemmen van een koor. Niemand kan mij zien noch horen De lampen gloeien rood. Ik lig mijn lichaam te…

waarschuwend belt mijn eigen idee, krijgt voorrang neen, dit maakt mij helemaal niet bang, gewaardeerd wat ik denken zal niets gooi ik dan over wal denken en vragen aan mijn eigen al is het misschien soms even dreigen, toch zal ik door gaan tot in verdrink misschien in mijn eigen verzink maar ergens weet ik, ik wordt gered dus zonder angst…