Ik ben de eenzaamheid zelf
niets dan leegte een zogenaamde
volmaaktheid de stilte
die plaatsneemt op banken
en stoelen
de tederheid uit huis heeft gezet
bruut en geforceerd de deur dicht klemt
de muren doet kraken
gelijk de winter zich schouderbreed maakt
ruimte inneemt
dat liefde leven geeft en leven liefde neemt
sterft het in mij
als de dood ben ik voor de grens
hoe één ademteug doorheen mijn lijf
mij zal doen opleven zoals een rivier
buiten zijn oevers treedt
land in neemt
en onbemand grond veroverd
ik weet het
ik ben de leegte de stilte
ik ben de tederheid
ik sta buiten mijn eigen huis
zogenaamd verwilderd
door angst door de angst alleen
Geplaatst in de categorie: emoties