Alle inzendingen over as OR vergaan OR roken

een eigen verhaal middelpunt in u eigen universum een reden om je bij neer te leggen stil op je rug in het gras een zwaluw in de lucht die slaapt en droomt in zijn vlucht vlucht weg van alles en iedereen onder de bomen langs het water mijn teken komt veel later rebel libelle liberte de gevallene geboren om te vallen Phoenix uit het as…

De employé, voorop, in grijze jas Vervoerde een container met de as Van iemand die - wat opgedragen was Per wilsbeschikking, want je weet maar nooit - In Westerveld te water werd bestrooid Bezocht u deze dodenakker ooit?…

Jouw as verstrooid op het gras Jouw as meegenomen door de wind want eens was jij een mensenkind Jouw as waarheen gewaaid waar? voorgoed onvindbaar Jouw as is zijn weg gegaan zoals jij bij mij bent weggegaan Jouw as krijgt een laatste groet vaarwel mijn lief het ga je goed…

droogte, van water ontheven uit poriën verdrongen in kelen geworteld hongerig, ontbloed dooraderd met steen ontbost, verbrand tot as kringelend in kale rook tot op het witte bot water, ontdaan van franje ontdaan van moleculen ontdaan van ontdoen zodat slechts ruimte overblijft intermoleculaire ruimte als vloeibare leegte als onaantastbaar…

je bleef staan stopte met bewegen je ogen ontsnapten je lachte verstild vluchtig en blij keek naar mij schudde ijs uit emoties ontdooide je handen omvatte met woorden het vuur de pijn van verbranden je masker van as vervloog in verstikkende rook angst werd weer zichtbaar schuld en de schande tranen die kwamen want…

mijn as zal de aarde bevruchten mijn rook zal zorgen voor een regenbui mijn resten zullen ooit nieuw leven bekoren zoals oud wordt vervangen door nieuw beschaven een nieuwe morgen zal dagen na mijn onvermijdelijk sterven echt we zullen zeker tot het verleden behoren maar sterven – echt sterven dat doen we nooit we vervagen…

je bleef staan stopte met bewegen ogen ontsnapten je lachte verstild vluchtig en blij keek naar mij schudde ijs uit emoties ontdooide je handen omvatte met woorden het vuur in de pijn van verbranden je masker van as vervloog in verstikkende rook angst werd weer zichtbaar in schuld en de schande tranen kwamen want liefde…

Jij staat zo licht daar in stro zo in lichterlaaie zag ik niemand later later zag niemand as…

Ze roken beiden naderhand het liefst een knaksigaar en komen daardoor in de krant als rookstel van het jaar. Zo wordt het roken voortgezet, zelfs in de legerstede. Er komen hopen as in bed. Ze rusten nu in vrede. Hun ouders slaken zucht na zucht. Hun harten zijn gebroken. Wat later zegt men opgelucht: 'Ze zijn gestopt met roken.'…

Je lachte als mijn verwondering.Ik lag te wachten of de tijd zou vergaan. Die verging, een volwassen dag, met inkt van as en regen geschreven kwam hier tot staan ik huiverde toen jij die oprechte woorden las.…

nog laait poëtisch vuur en tatoeëert succes in helder rood je ziel jij geeft jezelf kwetsbaar bloot in vlammend samenzijn maar wie voelt dadelijk weer de pijn als stilte smeekt om rust en even eenzaam zijn omdat jij je sporen weer moet vinden in het wad weg van hectiek en bulderend gelach niets is vergaan want onder grijze as…

ondanks het besluit te zwijgen - geen woord voor aarde of vergaan voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk te verkroppen dat winterbloemen bloeien, roekeloos ontknoppen harten schaamteloos openstaan waar narcissen gedijen onder sneeuw wie zal straks de schoonheid tellen de woeker van het groen beheren as blazen in de prille zachte voorjaarswind…

ondanks het besluit te zwijgen -geen woord voor aarde of vergaan voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk te verkroppen dat winterbloemen bloeien, roekeloos ontknoppen harten schaamteloos openstaan waar narcissen gedijen onder sneeuw wie zal straks de schoonheid tellen de woeker van het groen beheren as blazen in prille zachte voorjaarswind…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Nog proef ik je bloed in mijn mond de as van bitter graan.…

Nog proef ik je bloed in mijn mond de as van bitter graan.…

Ik zie de beelden vallen, knallen voor haar ogen, zwart Een vlag in vlammen, geen as zichtbaar De rook over en weer een herhaling van gevechten uit boeken vergeeld De laffe zot schreeuwt vanuit zijn stoel De daad zo bruut en zinloos Waar geen liefde kan wonen Hoe ze vallen, de beelden, zo sterk levend geworden De kracht van…

dat het jou zo moest vergaan je onderdoor zou gaan jij die alles in woorden verpakte woorden en waarheid verhakte je hield van de klank van je eigen stem het krassen van je zwarte pen nu je niet meer uit je woorden komt gevangen zit in de diepte van je mond dat het zo ver zou komen met jou...…

, kan niet vergaan .... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…

Dag witte tuin waar zwarte letters groeien Vorm gevend aan het menselijk bestaan Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan Charon niet langer heen en weer zal roeien Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien Straks is het met mij- gardenier gedaan Ik zal je nogmaals innig gadeslaan Je tot die tijd met printerinkt besproeien Totdat ik met je opga…

Het is zo jammer dat alles vergaat, dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat. De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree, maar dan in de winter neemt tijd alles mee. En ook al weet ik dat het nergens op slaat, doet het me toch pijn dat alles weer gaat. Ook voor de mensen had tijd een idee, hij liet ze kort leven en stemt ze…

Have a Cigar, jongen, zei ik, dat was in de gouden tijd van Pink en Floyd, toen alles wat god verbood werd toegestaan, niet roken was bijkans geen optie, en wie een hartgrondige afkeer had van alwat riekte naar rook en tabak werd kansloos gedwongen om 'mee' te roken, of hij of zij nou wou of niet... ________________________________ E-CIGAR…

as schrijf ik woorden alsof ik niets ben geweest…

Maak bovenaan een bak van glas, waarin de as dan gaat. Vermeld erbij, dat deze as de as is van het kwaad. Wees creatief: breng deze paal met gloeiend vuur tot leven. Zo kunt u rokers allemaal gepast een vuurtje geven. Breng bovendien een keten aan, die 't roken kan beperken.…

rest in as en geurt verbrand kleurt nu het leven aan de andere kant…

Verhangen naar de rand van een lavameer hellewichtig in de krachter voorgelicht: kokend magma, as en rook, zinsexplosies en het neerkomen van gloeiende stenen en benen, snerpend als glas dat tegen glas wrijft, omringd door bulderende gaswolken, loeiende wind die je dwingt de ogen te sluiten, de adem in te houden, gekluisterd aan het zachte…

ze ademde vergane glorie knietjes knookten in te korte rok donkere uitgroei in de blonde lok ze klassiekte een vergeten mode wiebelde op hoge hakjes trippelde te kleine pasjes fluisterde een haags accent snoepte iets te vaak gebakjes verkeerde in de hoogste kringen maar haar val kwam snel die cirkels zijn gesloten ze probeerde…

Magie draagt voor zover bekend Zorg voor een heidens element 593 I think I was enchanted When first a sombre Girl- I read that Foreign Lady- The Dark-felt beautiful- And whether it was noon at night- Or only Heaven-at Noon- For very Lunacy of Light I had not power to tell- The Bees-became as Butterflies- The Butterflies-as…

Ik weet en heb altijd al gedacht, dat verleden tijden niet vergaan. Mijn grootvader verschijnt en zegt: Zestig jaren heb ik al gewacht. Zestig jaar heb ik je gemist. We roken pratend zijn sigaren. Nu weet ik wat hij ook al wist. Ik laat hem los en dankbaar gaan. Hier is niets wat moet. Nu is alles wat ik wil.…