Alle inzendingen over avonden

Ik staar voor me uit Donker waar ik naar tuur Nevel op het veld Het nachtelijk uur In het zwerk zowaar Een uil stil in zijn vlucht Zwevend boven de nevel Voor de vijand beducht In het water voor me geruis Rimpels gaan over het nat Niet door de wind Maar door eenden gespat Scherend boven het water Door de einder verlicht Ontwaar ik…

Aan de avond van deze mooie dag Wil ik U danken, Heer, voor het goede Dat U mij vandaag weer hebt gegeven Blij dat ik U hiervoor danken mag. Aan de avond van mijn aardse leven Als ik oud geworden ben, zwak en moe Mij niet meer goed kan voortbewegen Wilt U mij Heer, dan bijstand geven?…

Het licht is weer verdwenen in de vroege avondlucht. De wolken dekken toe, verbergen wat schijnsel gaf en vreugde. Maar weet dat elders zon is en hoop en vertrouwen. Verlies de moed niet, het duister zal niet winnen.…

Langzaam sluipt de avond nader 'n jas van duister En luister de merels laten nog van zich horen een slotzang Ik ben bang dat woorden blijven steken in m'n keel... Een dichter is ook.... maar een mens.…

Een mooie avond Gewoon wat momenten Wat vriendschap Herkenning Van tonen Van tekst Soms een enkel woord Zo'n avond als deze Waar stukjes Plots passen Waar is Wat er zijn moet Zoals het ook hoort Geen wanklank Geen storing Geen troubles Niets valt uit de toon Zo'n avond als deze Die nergens in uitblinkt Hij doet niet veel extra's…

Aan de avond van deze mooie dag Wil ik U danken, Heer, voor het goede Dat U mij deze dag weer hebt gegeven Blij dat ik U hiervoor danken mag. Eens aan de avond van mijn leven Als ik misschien niet veel meer weet De mensen om mij heen niet meer ken O Heer, wilt U mij dan niet begeven?…

In een hoge groene kamer -blauwe bloemen op t behang - waar de wind nog héél lang liedjes, overal vandaan, zachtjes in je oren fluistert, wie wil daar niet slapen gaan? ----------------------------------- uit: 'Alle vogels vliegen', 1966, in 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2003.…

Wanneer rozenlucht de avond voedt, dansen late nimfen op blauwe violentonen, zomertonen die in schemerlicht de dag verlonen, dan komt het verlangen met een laatste groet aan het verleden , naar rust in zwijgen vergleden. zal iemand me niet vergeten?…

Het etablissement dat ik die avond eerstens bezocht, vol met mensen van wie toch wat verwachten mocht, gezelschap, een gesprekje, een drankje hier en daar, nou, iedereen daar stond in groepen dicht bij elkaar Geen aandacht voor een toevallige, alleenstaand persoon, drink je dan aan de bar je drankje ontspannend en gewoon, maar begint de spijt…

De zon zakt in vurig rode gloed achter de huizen. Terwijl een merel uitbundig zingt, op de punt van het dak. Sinister zwart tekent hij zich af, tegen het rood van de avondlucht. Zo stil is het, na de hitte van de dag. De blauwe regen voor mijn venster, staat daar roerloos groen te zijn. Een zachte koelte brengt langzaam wat verfrissing…

Met zachte streken lucht schildert in tint en toon een nieuwe avond.…

de stad in de avond met zijn verlichte ogen laat de eenzamen in het donker hunkeren hunkeren naar het licht uitnodigend stralend in de duisternis van de buitengesloten mens in het onthullende licht wordt de verborgenheid fel aan flarden gescheurd een doel voor zoeklichten het licht in de nacht vriend in vredestijd vijand in oorlogstijd…

Een kleurrijk afscheid van de dag. Kaal de bomen, het zicht steeds meer. De wind houdt nog steeds aan er lijkt geen einde aan te komen.…

We zitten samen op het strand De zon is bijna onder Alles om ons heen lijkt wel een wonder Een klein kindje speelt met een opblaasband De bal in het water staat in brand Jij bent degene die ik bewonder Ik wil niet meer zonder We zitten hand in hand De auto heeft pech. Daarom blijven we staan Het is nacht, we moeten weg Hetgeen dat…

Dwalen door de straten in de avond zonder doel zonder taak dwalen door de straten in de avond. Horen schreeuwen in de straten in de avond zonder doel zonder zin? Dwalen door de straten in de avond.…

de zon kust de avond... de avond bloost…

de zon kust de avond de avond bloost...…

door de opalen avond de droeve klank van een bevlogen klarinetsolo een avond in oud goud een avond zelve op fluwelen pootjes talmend de aftocht blazend…

gedwee zie ik haar schichtig alert om zich heen kijken stap na stap heel voorzichtig ze loopt mij ongezien voorbij hoe lang kan ze nog vrij rondlopen in deze wei kijk eens goed in haar ogen die eerlijk lieve levenslust verdient zoiets geen mededogen laat zoiets prachtigs toch met rust de jagers zullen komen en haar wilde dromen…

Een avond met jou Een avond met rood We delen verhalen We groeien in kracht Gewoon maar wat zitten op zomaar een avond Het is vast de eenvoud Het is groots…

Als de avond langzaam komt, en de schemering voor me opsomt, en ik de dag starend laat vergaan, vraag ik me af: Waar komen die sterren ineens vandaan? Lang blijf ik er niet over denken, m'n moeheid wil me dat niet schenken. Ik kan niet meer blijven staan en moet maar eens slapen gaan.…

Allé, een schort voor, dit is zo gedaan, de avond is alleen voor haar, da's fijn. Ze trekt haar slobbertrui en sokken aan reken maar dat het echt haar avond wordt. Hij heeft weer een vergadering op de zaak vanavond dus geen sex-gedoe of sport.…

Geboren werd ze veilig in een avond zonder pijn. Sterven zal ze in de nacht, zonder iemand te zijn.…

‘s avonds hoeft zij niet meer lang te wachten nog even en de wereld is in rust als elkeen welterusten is gekust en toeft in dromen die de dag verzachten dan blijft zij hier alleen met haar gedachten haar wakker lichaam van zichzelf bewust de stem van het verstand die zachtjes sust en spreekt van hoop met haar verborgen krachten nog draalt…

In het absolute niets van deze gouden avond, walsen mijn ogen met de sterren en vlecht ik deze pure schoonheid in het ochtendblozen van een dromer.…

De baby slaapt en zijn vader slaapt, de witte kater wulps tegen hem aangevleid op de divan. Het huis vol suizend geluid het licht komt gesluierd de kamer binnen en in de keuken komt de waterketel ruisend klaarop de gloeiende plaat. Voorzichtig schenk ik koffie op niet overhaast en niet te traag maar in het juiste tempo. ------------…

Terwijl het laatste gedicht het tijdstip verteert staat de maker geledigd op van zijn tafel hij reinigt zijn vleesmes en kijkt uit het raam op de sierbestrating zieltogen de bladeren verlost van hun zomer, de windengel hurkt in het eeuwige onkruid en wacht tot er tijd is dus vredig de avond vol afscheid en oorlog wereld waarheid en liefde…

Van Noorwegen kom je in Jutland: zuidelijke nacht?…

De groote stem der stad verstomt en de nachtwind die in mijn venster komt brengt een vaag en wonderlijk suizen als zuchten der slapende huizen. Mijn lamp brandt stil en suizelt zacht en peinst zijn gepeinzen den langen nacht. Ik staar in het heldere branden, mijn katje speelt met mijn handen. Hoe waren de dagen die verre zijn toen mijn…

De bron van warmte en licht was zacht gezonken Op 't ver gebergte en tintte d'avondstond, In iedre vezel waarde weelde rond, Die met de koele dauw werd ingedronken: Wij doolden om: haar starende ogen blonken, Een blijde glimlach glinsterde om haar mond, 't Was, of me aan haar geheel een leven bond... Zij oogde naar de kim van purpervonken…