Alle inzendingen over beginsels OR gramschap OR boezem

En zelfs voor Gods' aanschijn, had gij geen gramschap veil. In mooier dagen, leek gij haast, een koning, in glimmend harnas. Menigeen zag en keek verbaasd, naar U, mijn heer, zoals U was. Uw vrouwe wacht met smart, op uw terugkeer uit de slag. En lijkt de wereld ook verward, haar naam bewaart uw nieuwe dag.…

Hij ontstak in gramschap, heftig als die van een Amsterdammer aan een autostuur, die rijdend door rood licht, komend van links, moet wijken voor een ander, die van rechts door groen licht nadert, o het schrijnened onrecht hoe een tweewerf gepriviligeerde een eerlijk man belaagt... Zo was zijn toorn.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

is de brug over de Boezem van Crooswijk naar het Oude Noorden. Vroeger woonde je in twee kamers aan de overkant een om in te dansen een om van het dansen moe te zijn. Er waren nog geen woorden waarmee ik je liefhad. Toen nog niet.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Op 't hoekje van de Hooigracht En van de Nieuwe Rijn, Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang Mijn boezemvriend zou zijn. En halverwege tussen De Vink en de Haagsche Schouw, Daar brak hij, zes weken later zowat, De eed van vriendentrouw.…

God van leven en van dood Schenk verâming aan mijn boezem! Als een afgestormde bloesem Leg ik voor de orkanen bloot. God! geef vrede aan mijn gemoed! Sta ik aan de grens van het leven, Doe mij het getuigenis geven: ‘Amen, God! Uw doen is goed!’ God!…

Ook scheen 't zuchtjen louter weelde, 't Zij het schalks haar boezem streelde, 't Zij het suisde in 't blonde haar; Echter wuifde 't uit het lover IJlings meer dan geuren over, Zoet accoord van stem en snaar.…

Z'n oog viel op d'r blanke boezem. Ze huiverde. 't Viel uit z'n kas.…

Had dan de deugd geen machts genoeg, dat ze een vermeetle hand verjoeg, die met een dartle drift een boezem dorst genaken? Moest dan een mislijk samenstel van walvisbeen, met wreed geknel, de maagdelijke borst zo strengelijk bewaken? Natuur! men handelt u tot hoon. Gij schept vergeefs uw toovrend schoon.…

Zijn uitdruk, neen, moet geen vertolking zijn in rede, Geen kunst; maar zelfgevoel dat uit de boezem breekt; Geen dichtspel dat ten schouw op fiere brozen trede, Maar 't uitgestort gemoed dat onbedwongen spreekt. Doch zie, wie dicht zo?…

De zoetgekruide wijn, hij laat in de beker bittere droesem, en telkens laat die herinnering meer bitterheid in mijn boezem.…

Zoals een Syrene lokte zij mij met haar grote boezem in haar netten, ik raakte verstrikt en er was geen ontsnappen meer aan. Voor haar geen probleem om mij met mijn vriendin te delen...zo hopeloos smakte ze naar 'liefde'...…

achter het zachte witte nylon zoekt met vingertoppen strelend de weg verder naar het eindstation Ze sluit haar ogen in extase genietend kreunend verslappen haar spieren achterover glijdend in het zand plakkend aan haar lichaam zwetend van verrukking Adrenaline brandt Sierlijk drijven de druppeltjes langzaam van haar romp tegen mijn boezem…

Zij doken in haar boezem. Met stenen die nog over water stuiteren, van her en hot tot aan de horizon. Hij wou dat hij haar zoenen kon.…

want mijn kloppend hart Zou haar op uwe boezem doden. Dan, ach! hoe beeft, mijn teder hart! - Ligt leeft ge alleen in mijn verlangen.... ô Kloë, zo ik u niet vind', Staak ik voor eeuwig mijn gezangen. 1786.…

. - Al toon ik soms een blij gezicht, En opgeruimde zin, In 't binnenst van mijn boezem ligt Altijd nog de eerste min. Geen liefde is de eerste min gelijk, Hoe men ook de andre roem: Is 't lieflijkst waar deze aard mee prijk: Niet de eerste lentebloem?…

Wat tooit ge met benijde vingren Die schone boezem schoner op? Wat vlecht ge blaadje, bloempje en knop, En doet ze óm ‘t fladdrend rokje slingren, Terwijl ge 't haar met loof borduurt, En spieglend in het vlietje gluurt? Hou op! de tooi, waarmee ge u siert, Verbijstert en verblindt mij de ogen! Hou op!…

De liefde bliksemde uit haar bruine en draaiende ogen En zette al de zaal in lichte vlam en vier; Zij lachte en greep mijn hand, Mijn boezem sloeg aan 't beven; 't Hart zwoegde door de brand; Ik zwijmde en blies het leven Op rozenlippen uit; maar och! hoe onverwacht, Vond ik mij toen gewaakt in ene donkre nacht!…

als een fonkelnieuw beginsel hangt als gesponnen suikerspinsel het ochtendlicht tussen de bomen de draden zo precies geweven als in een ragfijn spinnenweb de puurheid overvalt me, ik heb het zo nooit eerder waargenomen het teer verspreide licht herken ik uit een voorbestaan waar eeuwigheid en tijd als vloed en ebbe samengaan ik ben een…

De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

’t is een gewone dag Een maandag Voor de één een beetje geluk En voor een ander minder Begin van ‘t leven voor een pas geboren kind Afscheid van een goede vrind Tevredenheid voor wie er nog in gelooft Gramschap die de geest verdooft Liefde en licht Haat afleesbaar op een donker gezicht Een nieuwe start of de herhaalde dagelijkse routine…

Wijs mij het land van zonneschijn en liefde Het land van vrede en eeuwige rust Daar waar nooit de haat een hart doorkliefde Elke pijn of verdriet in de kiem gesust Neem mij mee naar ’t land van eeuwige vriendschap Daar waar zelfs vijanden vrienden willen zijn Wij gevrijwaard zullen zijn van nijd en gramschap Niemand zal benaderen met scherp…

Jij schreef het verschil met vroeger aan voelbaar tijdsbesef voor vertrouwen in nieuwe kracht dat geen open boek bleek te leggen uit het zingen van de ziel waarmee enkel broodnodige aanhef de gerichte partner duidde op een rijke stand - zakelijk beginsel ter bescherming - Jij schreef het verschil met later aan tijdsduur gevoeld in winst…

gevraagd een eindredacteur malheur of bonheur maakt niet uit zolang geen zuip geschuit ik dan lekker gewassen en geschoren als cupje boven het koren om ledig stil te zitten aan de boezem van L.Vanderpitte…

De beentjes recht en lang Dun als een ijzerdraadje, De boezem fier omhoog Zonder behaatje. Hij zingt een oerontroerend liedje. Is het een hij, is het een zij, Of is het een sierlijk travestietje.…

Van vlees en bloed ben ik en niet van steen, Nooit lukt het mij haar boezem te ontwijken. Ik heb het bij de vrouwen nu verbruid, Maar ik kom er tenminste rond voor uit.…

sla acht op de rapsode hij brengt het krijgslied ten gehore liederen vol wrok en wraak bravoure en bedrog laat hem zingen de avant la lettre troubadour van twistende godinnen van listen met het Troje-paard proef de kleuren van gramschap en venijn de metalen smaak van bloed en chagrijn de warme zoetheid van een liefdestraan…

niet dat het mij iets doet een doodgewone gekke Marokkaan een doorgedraaide kaalkop knal en steek, naar believen, neer maar we hebben het hier wel over clignoteurs, hand uitstekend, niet in eigen boezem niet dat het mij iets doet ik ben toch al bijna dood…

in jouw boezem wil ik verdwalen, dag en nacht. in jouw intimiteit wil ik doordringen, dag en nacht. in jouw dromen wil ik waarheid worden, dag en nacht.…