Alle inzendingen over begrijpen OR wonderschoon

Kijk mee met mij, de tuin bloeit wonderschoon Veronica, narcis, viool, aubretia Azalea, papaver, tulp, weigelia Astilbe akelei en anemoon! Ajakkes, Keizer-kruid! Daar in de hoek Eruit! Dat staat als woekeraar te boek!…

Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

De letters zijn de steken De woorden zijn 't patroon De zinnen zijn de pennen Soms wordt het wonderschoon Af en toe valt er een steek Die ik dan op moet pakken Om het eindresultaat maar niet in te laten zakken De pennen laat ik dus tikken Met patroontjes uit mijn geest Ook als er maar één iemand geniet Is 't niet voor niets geweest…

Bijna onzichtbaar zijn je takken omringd met witte bloesem die als sneeuwballen elegant dansen in de wind omfloerst door het zachte zonnelicht die een zilveren glans verspreidt zo wonderschoon Mooie bloesem jouw schoonheid heeft m'n hart verblijd…

Op het doorleefde tafeltje pronkt in een blauw kunstzinnig vaasje een wonderschoon boeket van longkruid en vergeet-mij-nietjes, judaspenning en het blauwe druifje. De trui nog vol tuinpluis kijkt hij me stralend aan ik zie in de mij zo vertrouwde blauwe ogen veel meer nog dan zijn liefde voor dit schone.…

Is af en toe van slag van immer wonderschoon.…

Kunstenaar bent u daar Denkt u mee Uw plek in de wereld is een mooie Een waardevolle Van betekenis Zonder de franje Ziet u in het licht Het wonderschone van de natuur U legt het vast Gemaakt uit het niets Met inspiratie uit het leven Zien we de schat van de aarde Mooi en verheven…

Ik fiets in laat zonlicht langs de rivier Zondag in 'n vroege herfst staat op 'n kier Een kerk luidt haar klokken als met de hand Wonderschoon de stroom,het land door dag vergeten Bij mijn weten schrijft een God dit dicht.…

oorverdovend is de stilte waarmee jij spreekt je blikken raken handen gaan met vingers de gebaren maken die je nooit gesproken woorden feilloos onderstrepen wonderschoon is het geluid waarin ik voor jou zal breken kom open maar mijn lentebruid…

Wonderschoon klinkende toekomstmuziek...…

als een wonderschoon kind hier niet meer fatsoenlijk mag opgroeien kussengevecht/pret maken/stoeien beschoten pure slechtheid toch op deze aarde ouders met onbegrip intens verdriet onschuldig lief kind wordt elders gelukkig WAAR wij allen weten het nog niet…

heeft u al gezegd de winter is voorbij en dat de lente aan haar dans is begonnen in de wetenschap dat zij de baarmoeder is van iedere vrucht ? dat de zomer een vrouw is van het Rubens model, mooi gevormd en gedurfd om gepenetreerd te worden door elk exotisch wonder? de herfst de ovulatie is van een periodiek verschijnsel met geuren…

Zijn kracht uitgedrukt in wonderschone bloemen die de bijen aanzetten tot eindeloos voorjaarszoemen. Het sterke, zware hout wijst in onvoorspelbare luchten, om daarna onder de last van vruchten te zuchten. Ik koester zijn lommer, gewillig.…

op zoek een woord verbasterd -oorgetuige- ik hoor uw gangen ga ze na uw handen glijden langs behangen terwijl ik naast u ga ik ruik en hoor het ruiken en zie een glans verschijnen op uw wonderschoon gezicht in het donker voel ik uw verlangen op zoek naar evenwicht.…

Stipt op de scheidingslijn van beide landen Bewerkten zij de grond met eigen handen En zie, daar prijkt een wonderschone boom Hoewel, de vorm is niet zo’n goed idee Die brengt doodenge associaties mee…

Als ik dood ben zal men mij meer willen, vooral kunnen begrijpen Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom gerijpt en met mijn laatste adem geijkt Als ik leef zal men mij best willen begrijpen maar kunnen? Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

Een vlinder vliegt om mij heen zo elegant en sereen hij is wonderschoon zijn kleuren hebben een patroon het is een prachtig gezicht alles is zo vederlicht het lijkt wel of hij staat te dansen zijn vleugels gaan door het zonlicht glanzen wat een praal en pracht je bent net een smaragd zuiver en puur een juweeltje van de natuur.…

Maar van dit rottend hout zal ik geen afscheid nemen, want kringlopen voltrekken zich wonderschoon nabij. Aan dat wonder zullen ook wij eens ons leven geven.…

Kijk ik je aan, wonderschoon gedaante gehuld in zeeën van zout. Ik verdrink in je blauwe ogen, drenkeling in een hemelse oceaan. Drijf ik rond, hopend nimmer gered te worden. Ik ben verloren, bevangen door je warme blik. Liefde…

ouderdom is niet hoorbaar de klanken worden verwend met beleving herkenning van oude dingen levend door opnieuw te zingen er weer anders van te houden zoals het vuur al eerder brandde in een andere leeftijd kijk op dingen verandert herinnering leert het in de volle klanken van het gedicht het verleden wordt het is te bedwingen door nu te begrijpen…

Maar een jaar later is het boek gewoon een oud boek en zijn we niet veranderd en willen we niet begrijpen dat we we liever analfabeten willen zijn die vergeten waarom ze nog steeds bang zijn.…

meer voor me zou staan ik kan het nog steeds niet begrijpen dat jij er niet meer bent ik kan het nog steeds niet begrijpen ze zeggen wel alles went maar toch begrijpen of geloven doe ik niet waarom juist jij het leven verliet…

zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik zo laat pas ‘begon’ met kinderen die jij zo graag had zien opgroeien ik begreep het niet toen nu nu begrijp…

Speciaal voor jou zijn deze woorden een warme omarming vol begrip mijn stem blijft stil waar ogen spreken en jouw traan over mijn wang rolt…

Ik begrijp het niet, Ik snap het niet Wat je voelt voor mij. Je zegt het wel en toch Lijkt het niet voorbij. Ik snap het niet, Begrijp het niet. Of misschien kan ik het niet zien. Wat je vindt of denkt van mij En of ik je verdien. Ik begrijp het niet, Ik snap het niet. Waar gaat onze relatie heen. Hij is nog niet verdwenen.…

Misschien een grijpbare met een kans Werkend aan de toekomst, kwam deze langs Een begrijpbare tekst voor ieder die het wil Als je het niet snapt geef dan a.u.b. een gil…

Als de denkende lichtstraal het water met zijn lichtpuntjes in beroering brengt Kijkt de waterlelie omhoog En zegt ze zachtjes nieuwe woorden die ik niet ken Dan besef ik dat het zo is En deze woorden die ik niet begrijp Laten mij en de waterlelie Beseffen dat het ook niet zo is…

Ik ben het zat ik ben het beu nee voor mezelf is het niet sneu het is gelukt om het te snappen ik begrijp het nu heel erg goed het is niet slikken ook niet happen het is goed doet goed ontmoet…

de dood denk ik steeds eindelijk begrijp ik haar maar hij blijkt erger…

Er is een rijk en stil begrijpen.…