3366 resultaten.
Late liefde
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.819 Tussen mij en het boek komt gerezen
De bekoring van je gelaat.
O mijn hart, met dat wilde gehamer,
Dat mijn leven te pletter slaat!
O alom, in de sombere kamer,
De bekoring van je gelaat!
O uit meelij, om mij te genezen
Zeg een woord zodat ik je haat,
Zo dat ik niet langer zal vrezen
De bekoring van je gelaat.
1919…
[ Er waaien vlaggen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Er waaien vlaggen:
een treurig gezicht, deze --
verkeerde vlaggen.…
Ada's bruiloftsfeest
poëzie
4.0 met 200 stemmen 1.912 De stormwind gierde met dof gedruis;
'k Doorstak de bruigom in Ada's huis;
Daar binnen stond ze, en 's bruigoms bloed
Stroomde op 't satijn met purp'ren gloed;
Daar zonk ze neer, nu bleek, straks rood...
Toen 'k haar omhelsde was ze dood.
De stormwind giert nog met dof gedruis,
En 'k dwaal weer treurig om Ada's huis.…
VERSIEREN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 396 Versieren
wil ik je
Met woorden
versieren
Oorschelp,oorhanger
oorbel
Huid en haar
vacht en vel
Als fluisteringen
hang ik ze
Aan je oren:
bekoren,bekoren.…
Gebroken vogel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 379 Slepend door het zand
Treurig zandkorrels tellend
Gebroken vogel…
Oude man met plastic tas
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.190 Met 1 plastic tas
van het warenhuis
met de rode zon
met gebogen schouders
traag te voet
langs de bleekgroene heesters
langs het dode kanaal
over het grote lege plein.
Duidelijk het javelwater,
de melk en het brood
in het zakje.
Keert hij tevreden terug?
----------------------------
uit: 'Dubbelzanger', 2002.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Beroepskeuze
gedicht
3.0 met 24 stemmen 14.963 En toen ze vroegen wat ze later wilde worden
zei ze 'Graag invalide' en zag zich al,
benen onbeweeglijk in bruin-geruite plaid
door toegewijde man en bleke zonen
voortgeduwd, geen zegel zelf te plakken,
geen brief te schrijven, geen reis te maken.…
In het voorbijgaan 4
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 784 De Eendjes op rij
de trotse moeder voorop
het blijft bekoren!…
Gevaarlijke bekoring
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 137 Ik ben wie ik ben
dat wil ik nog zeggen
nu mijn vrienden zijn verdwenen
trek ik mij terug
in de gevaarlijke bekoring
van een emotieloze natuur
met een laatste peuk in mijn handen
toog ik mij naar de spiegel
om mijn ego te ontwaren
in diepere sobere kilte
ontvloeit mijn zaad
eenzaam uit mijn gedachten
in dit festijn van leegte
weet mijn…
WINTERS GENOT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Het sneeuwveld glinstert;
jammer, de schroothoop ernaast
schendt heel zijn aanzien.
Stille duisternis,
maar een helderwitte nacht:
plantsoenen vol rijp.
Het wijde sneeuwveld
verdwijnt langzaam in nevel en
roze avondglans.
Een morgen vol sneeuw;
in de sprookjeswereld valt
pekel met verderf.
Winterzon breekt door,
wordt al warmer…
klein en daarom bekoorlijk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 Klein en daarom bekoorlijk. Werelds
maar toch behoorlijk bepaalt de gemeenschap
zijn eigen identiteit, die zich ver verwijdert
voelt van de stedelijke realiteit.
Met een bakker, een slager, een kroeg
en een eerwaarde is het leven er compact
in zijn notendop op aarde.…
[ Jouw been op mijn dij ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Jouw been op mijn dij
daagt me uit en je vraagt me:
Vermaak je je wel?…
Jacaranda's
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.338 Nog veel vrolijker dan alles
wat door tijd genomen was
hief ik mijn zoutkristallen glas
voor iets dat werkelijk kon komen
wachtte ik gedachtenloos
verstild getijdenstromen af
dreef ik luilekkerland op zee
geraamteloos haast in bekoren
had ik meer dan ik kon zien
weer eens mijn ogenkost verloren
Maar niets meer bleek minder waar
toen ik…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Louter treurigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 Voel ik mij somber, treurig en alleen,
het liefst drink ik dan zonder rantsoen,
maar ‘k geef me niet over aan geween,
ga mijn weemoed in een versje doen.
‘k Geef mijn somberheid een haven,
is het volbracht, dan ben ik opgelucht,
de treurigheid is weer begraven,
en soms tevreden over mijn pennenvrucht.…
De jachthoorn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.144 Wat kan de ziel bekoren
als 't lied, zo treurig en zó zoet,
dat uit die jagershoren
daar toet in 't langgerekt getoet?
O vlakke Demerboorden,
o weide, in warmen doom verbreid,
waar al mijn dromen gloorden
van liefde en levenszaligheid!…
De bleke jongeling
poëzie
4.0 met 13 stemmen 6.758 Aan de zoom van 't meer
Zit een bleke jongeling neer.
't Donker oog, naar 't west gericht,
Volgt het scheidend zonnelicht.
Tranen aan dat oog ontleken,
Die van grievend lijden spreken,
Lijden, - dat een jongelingshart doet breken.
't Nacht. En lange reeds verdronk
Ook de laatste zonnevonk.…
De dag lag bleek
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.482 De dag lag bleek neer op bleke sponde.
De wateren lagen blank onder blanke avond,
De lucht was stil van sprakeloze monden,
de wolken waren droef van ingehouden tranen.
De windevloot, de schepen van de luchtezee,
Lagen alle stil voor anker aan de kimmeree.…
MIJN BLEKE DENKEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.108 Mijn bleke denken dwaalt tot u door diepe nachten
Als moede schapen naar haar eindelijke stal;
Zij maken wit de nacht met schemerblanke vachten,
Weidend de duisternis van het welig donkere dal.…
Hypochondriasus, zou ik het hebben, denk je?
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 715 Een knobbel of een bobbel
Een scheut of felle steek
Zie ik ook niet wat bleek?
Hoesten doe ik ook al een tijdje
‘Voel jij je niet goed, meisje?’,
Zei een collega van de week
Ik ben ook zo moe en sleep me voort
Zeg, heb je het niet gehoord?…
Een ongeldige niet?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 18 Te vaak en te vergeefs
heb ik getracht de dialoog
naar mijn hand te zetten, in
ontgoocheling bleef ik achter
ter zelfde spijt wat niet vermijdt
dat spektakel in andere zetting uit
te drukken in treurig leed omgeeft,
van eigenwaarde ontkleed, zodat
ik terug kon vallen uit het mirakel
dat in mijzelf geboren was en bij
tegen beter weten…
Elf meter, prachtig!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 120 Het voetbalspel kan mij niet echt bekoren
maar gister raakte ik zelfs in de ban.
Nul-nul, da’s niet gewonnen of verloren;
een strafschop-serie ja dat krijg je dan.
Al kan het voetbalspel me niet bekoren
toen raakte ik zelfs deerlijk in de ban.…
Arend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 727 Nerveus, bleek, breekbaar als een helder nacht
tegen het gloren, zwetend, ongeschoren
ondersteboven, in staat om te bekoren.
Arend verbleef, maar meer nog, werd verdacht.
`t was in dit holste dat hij vegeteerde
werd afgezworen liever dan verzwegen
eens, af en toe, ten leste vast geregen.…
Treurig gedicht
gedicht
2.0 met 114 stemmen 35.580 'Dit is het einde van de weg' zeiden ze.
Er stond een bordje:
DIT IS HET EINDE VAN DE WEG
'Hier, dit punt,' zeiden ze.
Ze hurkten erbij neer
en raakten het voorzichtig even aan.
'Is dit het?'
'Dit is het.'
Het was herfst, het regende, het stormde.
Ze stonden op, draaiden zich om.
Later kwamen ze nog even terug
met een vergrootglas…
Valse treurigheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 83 heb mezelf bekeken
in dit nieuwe jaar maar
zag geen enkel teken van
opbloeiende schoonheid daar
een stukje ironie
en valse treurigheid
omdat ik ondanks alles
deze leeftijd heb bereikt
wees blij met mij
want ook jullie zijn
de echte overlevers van
alle generaties genengevers
wij zijn het surplus
dat de mensheid heeft
kunnen genereren…
Treurig water
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 2.333 Rivieren stromen
Zoute rivieren
waaruit tranen komen
En al het verdriet
en de pijn
voeren zachtjes met ze mee
naar het diepst van de zee
De stille smart
-als een vloek, een last, een kater,
de smaak van puur azijn-
die langzaam in de zee verging
Maar soms,
in het stille zoute water
proef ik de pijn
van een bittere herinnering…