Alle inzendingen over benijden

Ze peilen alles lichter dan lood een aard die ik haast benijd. Het fruiten van brokjes in het zo smeuïge water passeert de keel in slokjes gevolgd door olijk gesnater. Eenden kwekken er los op los triomfen vieren ze ongedwee; ze spatten elkaar met verendos en hebben de vogelvrijheid mee.…

De taal der Elfen is de taal van de liefde Een taal die ik spreek noch versta Het Rijk der dromen en innig verliefden Ik zoek haar en ik spreek haar na Maar liefde is meer dan enkele zinnen Meer dan een stem of een tedere blik Het laat zich benijden en laat zich beminnen Misschien is het meer dan alleen jij en ik Het laat voor zich vechten…

November mist de vruchtbaarheid waarom oktober wordt benijd. November is evenmin de maand van het feestelijk licht. Dat vooral aan december wordt toegedicht. Klaarblijkelijk is november wat saai. En is zijn beeldvorming minder fraai. Ingeklemd tussen de gouden maanden houdt hij zich toch jaarlijks staande.…

geen mensen las wel hun wensen lachte een spiegelend wat hoorde hun stemmen in een sfeer van vaag kennen maar de zon nam je mee jouw hart gaat naar zee niet naar dat tijdloos gekeuvel ik duid verder niemand dat euvel jij bestijgt de kansel heiligt je woorden, hangt jouw gedicht aan magische koorden jij was er in tijd die ik je benijd…

Benijden wij de autorijders? Neen! - Of is het in een oven prettig braden? Die temp'ratuur! Ze weten er geen raad mee. Waar moeten al die lui zo nodig heen, al rijdend in een hittegolf of braadslee?…

Die zal de heerlijkheid zingen En het scheiden, - Het geluk van de aarde, de mensen en alle dingen, De dank en het heengaan zonder benijden, Als van een wereld die schoonst is in haar afscheidslicht.…

Wij hebben u benijd: u zult de uitkomst kennen van het spel dat wij begonnen. Wij moesten voor de pauze weg: geen mens speelt ooit een stuk van achteren naar voren. Stoor u eens niet aan tijd, en schrijf ons terug. Wij zouden graag wat van u houden. ------------------------------- uit: 'Verhoudingen', 1995.…

op groene aanslag glijdend verdwijnt mijn goed humeur buurman's grint benijdend bereik ik dan mijn deur waarmee ik, daar hij klemt, de strijd dien aan te gaan en dus redelijk ontstemt, binnen kom te staan, alwaar mijn nageslacht, met warme rode koppen op mijn komst hebben gewacht met duizend pinda’s doppen nog voor dat ik mijn jas ophang…

begeleiden en waar nodig corrigeren leraren moeten leraren kunnen zijn van wie kinderen, wat nodig is, kunnen leren Aan de basis van een verantwoorde ontwikkeling staat, eenvoudig gezegd, rekenen en taal natuurlijk, ook sociaal gedrag is belangrijk maar dat is, in eerste instantie, ouders verhaal Je zal maar leraar zijn tegenwoordig ik benijd…

Ik benijd hem. Ik wil wel met hem mee. Een hommel is toch ook te zwaar om te vliegen, maar hij kan het, hij kent een trucje dat ik niet beheers. Ik computer weer en ik ben, maar wat en wie? Ik ben actief, een nijvere bij, een element in talloze verdienmodellen. Bij bijna elke klik hoor ik geratel.…

En dan zegt men: niet schuldig tot het tegendeel is bewezen, je haalt weer het nieuws, want een meisje is zwanger misschien van jouw kind en dat kind is niet te benijden, net zomin als de ouders van de meisjes die jij tot levenslang veroordeelde. Want weer haal je het nieuws, volkomen onterecht!…

de dag zo rimpelloos als het gladde water waar stille zwanen slapen met hun kop diep in de veren hun lange nek gebogen zonder stress Maar deze ochtend voelt reeds zwaar als een diepe zucht die niet oplucht doch slechts berust in weer een nieuwe dag Zo dwaalt hij langs de oever rondom het kleine meer kijkend naar de stille zwanen hen benijdend…

- En 'k heb er vaak benijd, wie 't was gegeven Te sterven in de lente van hun leven.…

Waarna het verdriet nuanceert en omslaat in Wrevel om verloren tijd; de spijt, het leven Niet te waarderen bij zo'n vriendschap waarom Een mens doorgaans wordt benijd.…

Waar ik u vooral om benijd is dat u er zo ècht voor gaat, zo doelgericht en toegewijd de dingen rangschikt, voorbereidt, en niet eerder rust voordat al uw solide zekerheid een afgerond A4-tje lijkt... Het valt bijzonder in u te prijzen dat u nooit vertrouwen schaadt, noch brutaal de boer op gaat.…

Ik breng in mijn herinnering uit dank de bitterheid die zich nimmer van mij meester maakte, waarin benijden volgde op de nijd. Die hoop die uit bewondering mijn geest bestierde en zich uitsprak in een beeld zonder woordenklank. Ik breng in mijn herinnering uit dank die fotografische naklank van Anne Frank.…

te bespeuren terwijl ze me vertelt over het boek van Leven en Sterven, ik ken de passage waar een dichter de bardo uitlegt als een vloeiende beweging die nimmer stokt ik bekijk haar vanuit mijn ooghoek terwijl we beiden mediteren op haar komende reis, ze zegt dat er geen dood is, maar een reis waarin ze keuzes zal moeten gaan maken, ik benijd…

Zelfs om je doornen word je benijd, want na kleine ruzies komt het zoete vergeven, en voel je je bevrijd, al is het maar voor heel even. Wat zou men moeten zonder jou in het leven, je kleuren niet kunnen delen, je odeur niet in de lucht kan zweven, je niet kunnen strelen.…

geluid van knisperend hout Op de achtergrond geroezemoes Obers draven met lekkernijen zoet en zout Het is iets wat vertroosting geeft In sombere tijden van lijden Zoals een wiegelied als men van angst beeft Of aan zichzelf verkwijnt van linkse of rechtse zijde De oudere kwetsbare maar speciaal de jeugd Is in tijden van pandemie niet te benijden…

hield maar niet op verwenste haar, en niet alleen in stilte wat ik maar steeds niet kon bevatten: dat lijden nodig was om mooi te zijn en meer nog dat ik dan mijn moeder daar eeuwig dankbaar voor zou zijn als puber had ik het al gauw bekeken de lijdensweg was toen ten eind kort haar, als bij de andere meiden hoewel, ik heb de steilen vaak benijd…

Een God zou mij 't geluk benijden, Als ik door uwe blik geboeid, Mij in uw liefde mocht verblijden, In geestdrift voor uw schoon ontgloeid. Met lieflijkheden overtogen, Hebt gij door uwe zilv'ren lach, Door 't glinst'ren van uw vlammende ogen Mijn wil verlamd van dag tot dag.…

alle dieren sluipen er onder door, maar kinderen moeten nog even wachten vrije geesten reizen ongeschonden, over de heilige zones van ons territoriale gedachtegoed, niet gebonden aan enige culturele orde, zelfs de sterren niet zijn te benijden, als zij naar ons kijken, onberekenbaar vanuit hun afdruk van hun stralen, ontstaat nieuwe…

Het kofschip, of wanneer te spellen met een 'd' of een 't'; een lange 'ij' van het lijden, die anders dan het leiden met de korte 'ei' ons koppig terugvoert over het bruggetje naar het weer benijden, dat we weer weten door die ezelsoren in de grijze hersenbrij.…

mis ik sterren en maan Kijk slechts somber naar ’t glimmende wegdek In zwarte etalages kijk ik slechts mijzelf aan Verder is er geen mens geen hond die ik ontdek Zo loop ik hier diep in mijn kraag en weer en wind Zwelgend in zelfbeklag en zwaar medelijden Omdat ik in heel de stad nergens warmte vind En kan alleen maar mensen bij de haard benijden…

ik heb je jeugd gezien foto’s lachen onschuld maar uit de achtergrond lees ik je zorgen in die tijd ik heb je nooit benijd we gingen vaak naar zee het water prikte in je ogen je rende door de branding dook met golven mee uitdrijvend tot hun stranding zon weerkaatste in je blik een lichte veeg van schaduw waar ik verbazing zag keek…

Wat tooit ge met benijde vingren Die schone boezem schoner op? Wat vlecht ge blaadje, bloempje en knop, En doet ze óm ‘t fladdrend rokje slingren, Terwijl ge 't haar met loof borduurt, En spieglend in het vlietje gluurt? Hou op! de tooi, waarmee ge u siert, Verbijstert en verblindt mij de ogen! Hou op!…

In der venstren schijnen, in der diepe deuren graf Kijk ik levens velerhand gering gebeuren af: 't Leek mij troost of ik van schoonheid medelijden won, Vond ik één geluk dat ik oprecht benijden kon.…

Keus zat want het is nog vroeg dag Al duurt dat nooit heel erg lang Voor je uit weinig kiezen mag uit bloemen van een wat verlept ras Mooie meegenomen, thuis aangekomen zie ik ze staan in de grote oude vaas Met een sluier van gister en een waas van verloren schoonheid en schone dromen nu rest slechts verwaterde tijden voel ik ze de nieuwe benijden…

Start nu maar de machine Laat de motor draaien Volledig vol met benzine Nog even handje zwaaien Daar gaan we weer Voor een dagje toeren Gezwind in het verkeer De wind ’t gezicht beroeren Langs de akkers en de weiden In de schaduw van het bos De chauffeurs die ons benijden Op de wangen een koele blos Stoppen voor het rode licht Dan…

Nieuwe geuren in het linnen waarin het de woorden ontleed, ze glijden me, ontlijden me, toe wijden me, ontglijden me van mij naar jou benijden me, Het is Het zijn Het zilte Het wij - dse Nieuwe geuren zomerhand, nahand of bij de hand van n rokjes lente revolutie. Nieuwe kleuren, zeuren, het trekt, het geurt.…