Alle inzendingen over bergen OR dalen OR hand

ik schilder je de bergen op voorbij de rots en de vallei toon je de uitzichten een horizon voorbij zie in blauw de nevels van de morgen even zonder zorgen genieten van de dag ik weet het pad dat je in de verte zag we dalen snel penseel voor jou ravijnen, hun diepte voel je aan mijn hand in samen blikken zal hun dreiging vlug…

Als de bergen stof hoger dan wolken blijken, zullen bomen boven toppen van hemelen reiken. Wat kan toch de reden zijn dat het stof zich blijft herhalen als hoogten zijn geëvenaard om uit af te dalen. En zonder vallende vaart geen stenen rollen gaan als lamme bergen steevast op hun eigen plek blijven staan.…

zegt de een en geeuwt daarbij, ‘Niet heel veel raars, gelooft dat vrij; Wat dal, wat berg, de Harts, de Rijn, Wat blauwe lucht en zonneschijn.’ Doch de ander, op wiens blij gezicht Een glans nog van verrukking ligt, Roept! ’Berg! - dal! - o! - de Harts - de Rijn! Zó ’n blauwe lucht! - zó ’n zonneschijn!’…

Watervallen als lang wit haar dalen van jou bergen neer vormen aan je groene voeten blauwe ogen als een meer. De zon strooit goud en diamanten wind beweegt zich met een zucht Ygdrasil weeft tere wolkensluiers als dromenvangers in de lucht.…

maanlicht wiegt hemel open trilt mijn hart vol liefde sterren sterven vol vreugde het heelal is zwanger hoge bergen bewandelen diepe dalen gedragen door zee -het levenslied- kom zing met ons mee…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

en zichtbaar was waarom de diepe stilte van bergen sprong in het dal zorgeloos met vlinders meevloog…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Van de hoogste top kwam ik gevlogen door de blauwe lucht gegleden In mijn euforie tot duikvlucht bewogen raakte ik de grond mijn lichaam bijna gebroken Het dal glooit omhoog en reikt tot in de bergen weer strijk ik mijn vleugels glad om hemelwaarts te stijgen…

op de top van de berg rivieren tranen een weg naar het dal andere bloemen bloeien weelderig ik zie ze overal weides groen geschilderd op een geknakt blad waar kleuren ontbreken langzaam bloei ik weer het échte leven heb ik nooit ontweken…

Als het zoekende hart tracht de kracht van de last te beogen, in het lijden van het leed, in het licht van het vermogen, als het gaan het rood betreedt, dan openen gesloten deuren ogen.…

Treurend oog, zing uw spijtzangen en voer de bezieling van uw gaan terug over de wegen van uw verlangen, over de wateren van uw tranen, en laat u door uw moed bedaren. Treurend oog, uw hart ziet wat uw zicht belicht en zwicht niet voor het gif, van de dwalende heugenis, die uw streven heeft omgeven en uw lijdenswegen heeft geweven.…

elke dag, elk uur Geniet van hem, geniet van haar Dit geeft je energie en kracht Het laat de zon in jullie schijnen Je wilt wel in elkaar verdwijnen Elke dag en elke nacht Heel veel geluk voor jullie saam Voor nu en in de toekomst En komt er soms een berg of dal Vertrouw erop, jullie kunnen hem aan…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. ----------------------------------------------…

Na twintig lange dagen Een tijd van eenzaamheid Kan ik nu verdragen De last die het dragen heet Gaan met het water Begaan met de lucht Drijf als een vlinder Vlieg met een zucht Oceanen hebben dieptes Als bergen dalen kennen Maar toppen boven alles Toppen toppen Evenwicht…

Een uur wordt een etmaal, dagen een week Gezamenlijk vliegen wij door onze tijd Tellen af naar hoogtepunt dat ons verblijdt Moment suprême voor eeuwig, zoals 't leek Wij vieren leven op bergen, door dalen Bedrijven de liefde, zonder te dralen…

"De strijd gaat voort" Bergen wachten en de pijn is zijn geschenk want de drang naar hoogten maakt hem sterk. En ook tijd kan hij vermalen op het vlakke en in diepe dalen.…

Ik had pijn, ik had verdriet en wilde vergeten, vergeten zoveel maar het lukte, het lukte niet, Ik trok naar vreemde landen en dacht : daar lukt het me wel naar hoger bergen, wijder zeeën breder en langer stranden...…

een vagebond streelt bergen rond werp duister in ravijnen de vingers van zijn handen slijten door de jaren heen de tanden van de kammen zijn mantel wappert over heuvels en in dalen vertellen vlammen uit het vuur verhalen zijn armen zwaaien en draaien de wereld wijder hij is de bevrijder van de wind en blaast met wangen vol de wolken…

Altijd onder mijn handen, maakt er mijn leven een klein beetje vrij. Maar o, die wegen zo hier in de buurt. Geven angst om te falen, het zijn bergen en dalen, hoe goed je ook stuurt. Soms wil ik naar buiten, verzamel dan moed. Toe nou maar, kom, kom. Een druk op de knop en ik ben er, toch keer ik weerom.…

Als ik kniel ter aarde voel ik haar waarde in mij stromen dwars door alle beton tot mij komen de miljoenen dromen en idealen door bergen dalen wegen dwalen tastend voelen gevouwen de handen geborgen weten te bedoelen verleden heden en toekomst aan elkaar gebeden dankbaar elke dag in uren voortgaan en duren.…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

de vagebond streelt bergen rond werp duister in ravijnen vingers van zijn handen slijten jarenlang de tanden van scherpe bergkammen zijn mantel wappert over heuvels en in dalen vertellen vlammen uit vuur zijn verhalen zijn armen zwaaien en draaien de wereld wijder hij is de bevrijder van de wind blaast met wangen vol de wolken…

vlinderen gedachten switchen flitsend van knollen naar citroenen appels naar peren bergen naar dal de wakkere dirigent probeert wanhopig het weerspannig orkest in harmonie te krijgen terwijl hij alleen maar alles los moet laten om een rustpunt te zoeken tussen zoveel aandachtspunten: het geluid van stilte…

de kleine zonnetafel was immens waaraan ik als kind mijn dromen speelde de bergen hier de dalen daar en het gevaar daartussen met zijn woeste baard alles was toen geel onder gelukkige ogen geen schaduw werd er ingedeeld zelfs de despoot bleef onbewogen en in stilte aan de altijd zingende slaven uitgespeeld -------------------------------…

bruggen zijn gebouwd tunnels gegraven bergen geslecht dalen gevuld in een leven vol dagen was het ravijn wel zo diep en het graniet onbegaanbaar bleef de rivier in al die tijd echt onbevaarbaar mogen wij wel de aarde trotseren of is leven van elkaar leren…

Wat zouden bergen zijn Als er geen dalen waren Wat zijn rivieren Zonder oevers wuivend riet Wat zijn vlaktes Zonder nevelige wouden Aan horizon in ‘t verschiet Wat is een hemel Zonder wolken Zonder vogels langs het blauw Een strand zonder zee Een zee zonder branding Een vogel zonder zang Een helder ochtend zonder dauw Kortom…, wat…

Ik zag mijn lot, En snikkend - lachend, vond ik 't pad naar 't dal.…

zesjaren dal Zie ik dat het goed is…