Alle inzendingen over bevruchting OR Voortplanting OR Bestaan

dor zanderig mijn bodem ik werd nog wel bevrucht maar het broedsel wilde niet rijpen gehoord had ik van een mogelijke oplossing: zoek je een draagmoeder zij zou je kinderen voldragen op de wereld kunnen werpen het was een lange zoektocht maar één werd gevonden onder narcose met een ex-tractor werden de bevruchte ideeën mijn…

De spermacellen maken het verschil of zij van hem of haar bevrucht zal raken. Het lijkt wel mooi, de keuze van een telg. Maar zeg nou zelf: wie wil er nou een Belg?!…

Terug naar de baarmoeder Dat zou moeten kunnen naar het moment van conceptie Dan de eerst aangekomen zaadcel alsnog de nek omdraaien om de tweede in de honger naar bevruchting een faire kans te geven Zou het leven dan te dragen zijn?…

je hebt er niet om gevraagd maar je wordt het wel je bevrucht een eitje, geen probleem maar je bent zelf nog kind je voedt en je voedt op de jeugd zit nog in je kop en toch ben je nu ouder ik was het antwoord schuldig toen mijn dochter vroeg 'waarom'…

het wilde groeien van de meimaand heeft alles groen getooid fruitbloembloesem is bevrucht door gonzend bijenvolk appels en peren komen later weelde is zichtbaar overvloed van kleur de zomerzwaluw vliegt…

de bijen zag ik niet toen appelbloesem bloeide in het koude voorjaar nu zie ik het eerste blozen op groene vrucht die nog rijpen zal dank zij bevruchtend werk van onze bijenvriend kan ik oogsten in augustus .…

Verdwaal niet in heidense rituelen Geen afgrond waar ik doelbewust op afsteven Ik dunk me heer en meester net als zovelen De kudde zal ik niet braaf volgen Ik steek boven het koren uit Mijn theorieën laten alle betrokken partijen verbolgen Theologie en wetenschap spelen niet genoeg klaar, we hollen achteruit In mij bevindt zich geen drang tot voortplanten…

Ziende door het fijngeslepen glas der microscoop Observeert hij minutieus minuscule miniaturen Als organismen vegeterend in een biotoop Binnen Harderwijker universitaire muren Ordenend het ganse plantenleven in families Op basis van hun voortplanting en van regenereren Doel en streven van botanici: taxonomieën, Hoewel reeds lang verworpen,…

De Hortis Botanicus weet van wanten, Wie weet kan hij zich volgend jaar voortplanten. --------------------------------------------------- …voor het eerst sinds 2003 staat de “penisplant” weer in bloei… --------------------------------------------------- swaffel = half slap…

wordt er meer geleerd Dan de lessen Die we vergallen Dan de lessen Die vervallen Elke les klieren Nooit zijn we stil Alleen nu Nu iedereen luisteren wil En ademloos In zich opneemt In de poos Dat de lerares Eindelijk haar Minuten claimt Wat is het dan Dat we zo zoet zijn Als honing van De bijen Het is de levensles Over voortplanting…

Boos gooien Polen eieren door de lucht, Ik hoop maar dat ze nog niet zijn bevrucht.…

witgepluimde bloemen worden bezocht door bijen ze dansen onder de zon hun honingdans bloesems worden bevrucht als zij met stuifmeelklontjes heen en weer vliegen op weg naar nectar imkers blazen vergeefs rook naar slachtoffers van Varrao…

De Haagse spermadonor is berucht, Als tijdverdrijf heeft hij ervoor gekozen, Zijn zaad waar, en bij wie dan ook te lozen, Waardoor zeshonderd vrouwen zijn bevrucht. Hij stopt, maar hij kan wel van alles zeggen; ’t Is beter om een knoop erin te leggen.…

in eenzaamheid verdwijnen kleuren als tranen gaan rillen in mijn gespreide hand in donkerheid doven mijn ogen als strelingen huiveren in de laatste samenzang door uitgeputte woorden verdwijnt het leven als mijn hart stuk gaat springen in wat mij lief is door verwrongen schaduwen zwijgt de tijd als mijn adem gaat rusten in wat voor…

Zijn een illusie of echt Tastbaar Herkenbaar Met veel pijn geboren zijn Tijd vervlogen ontastbaar Leven of strijden Sterven De wereld onze nalatenschap laten erven…

Vrijheid heb het nooit gehad, Zit vast tussen muren Alleen door het raam Naar buiten gluren, Praat hardop in mezelf Onzichtbare mensen Om me heen Lijken één voor één In eenzaamheid gestorven Voel me totaal alleen De hoop een stap in vrijheid Te zetten Nooit meer alleen…

dagen zo donker, nachten zo lang maken soms een beetje bang `n eenzaam gevoel, een droevige gedachte geen enkele troost die men kan verwachten geen naaste vriend of goede maat `n innerlijk gevoel van alleen maar haat keer om die haat in liefde en begrip maak van je bestaan een heerlijk bezit…

Het bestaan is voortaan een woord alleen Een vervolg is er geen Van inhoud is leegte een En gedenk dan alleen nog een koude steen…

ik besta uit anderen wat zij van mij hebben gemaakt stilletjes komt de pijn en ik laat ze maar begaan ik word gewurgd door mijn bestaan en wanneer ik morgen heen zou gaan laat dan niemand om me treuren want ik leef in grauwe kleuren de wereld draait gewoon wel verder ik ga op zoek naar een bevrijdende herder bij hem vind ik een begrijpende…

Ik heb een vlieger voor je gebouwd, een vlieger van goud. Met een staart van diamanten; voor elk verloren jaar een diamant. De perkamenten van mijn ziel kerfde ik in het goud zoals onze namen ooit zo kort vereeuwigd in een stuk vernield schroot. Ik wou hem doen vliegen, die vlieger, op de dag van onze dood, maar hij woog gewoon te zwaar…

Als na de winter de kachel uit kan, besef je dat de winter, een winter is geweest. Als na een jaar de kalender weg kan, besef je dat een jaar, een jaar is geweest. Als na je pensioen het werk is gedaan, besef je dat werk, je werk is geweest. Als na het leven, het leven voorbij is, dan ben je dood Besef voor je dood dat de dood je dood is…

met onbegrensd verlangen naar ademloos leven dat als droom ontwaakt in eindeloos bewustzijn smelten woorden tot gedachten gedachten tot besef dat het lichaam niet meer is dan een tijdelijk omhulsel van een onstoffelijk wezen…

Besef ik dit is leven het is een deel van mijn bestaan.…

Een zin wordt zinnig en reizen niet minder opdat wij leven of bestaan.…

Al ben ik thuis of verre oorden in een gedicht weet ik mij te verwoorden, kan ik het leven aan en bevestig mijn bestaan.…

Soms word ik wakker, bang dat ik echt besta. Angstig tast ik de muren af, het bed, mijn nek en zoek mijn gezicht, maar ik kan het niet vinden. Trillend sta ik op. Ik doe het licht aan, trek mijn onrust aan en loop alleen op de sneeuw die mijn hart bedekt. Alles buiten is nog steeds zoals het ooit gestapeld is. Maar de wereld die mij…

zijn ogen lopen lichtvoetig uit haar beeld onnavolgbaar hij blijft niet hangen stapt over drempels andere werelden in valt samen met zichzelf hij blijft iemand voor het oog van de camera onvervangbaar hij ontloopt het verlangen naar de val niet de pijn van het bestaan…

Denkt u daar ook wel eens aan, Over het bestaan van het bestaan. Wat als het niet bestond, Wat is dan de grond Van ons bestaan ? Ik kan het bestaan nog best aan.…

op de avond dat de wind alles wegveegt wat op haar pad komt los ik op in de grijze straten trek ik zigzaggend de lijnen door naar de modder van een gebrekkig bestaan kauw ik trager en trager op gedachten hoeveel vergezichten nog van de wereld verwijderd?…

Als hij komt onaangekondigd ongelegen onvermijdelijk neemt hij je mee als je gaat onvoorbereid onverwacht onomkeerbaar ga je mee van onzijn naar onzijn in een flits van viraal bestaan…