Alle inzendingen over buik OR hoop

Daar lig je dan! In plotseling veranderd perspectief zie je speeltjes die er zoëven nog niet waren kijk je anders tegen je met spijlen beveiligde wereld aan. Zojuist heb je de wereld zélf veranderd. Wij worden het gewaar. Wetend. Straks kruip je, Straks kruip je, steeds verder vooruit de hemel uit.…

Hai lief klein kindje in mijn buik. Het lijkt soms net of ik je al ruik. Die babygeur is een primeur. Ik voel je al een beetje bewegen. Elk schopje voelt als een zegen. Groei maar lekker door. En als je er klaar voor bent ben ik er hoor. Ik ga proberen de beste mama voor jou te zijn.…

zelfs een kroonprinses , die vinders voelt in haar buik houdt van stijlbreuken.…

De daken en de toren ze schuilen achter een buik die bol van bescherming het zwarte teer keer op keer meegeeft aan de ganzen aan het tij aan mij aan u om 't jongste van Wierum te behoeden voor het oudste water terwijl het hek nimmer opent maar toch niets tegenhoudt.…

De kapotte buik van de vogelverschrikker: neststro, maar geen nest.…

Haar gedichten gaan ook over mij ook al kloppen ze niet helemaal er is wél een vuur in mijn buik misschien kan het gedoofd worden maar zolang het brandt, verlangt het naar het beste van jou dat mijn schoonheid niet begeert om mijn lippen binnen te dringen maar hunkert naar het beste van mij het zware geheel, heilig en veilig, mijn thuis…

Ik heb mijn buik vol plannen, het is ongezond – ik moet gaan baren.…

Zij huilde Liet tranen De vrije loop Hij danste Weliswaar Zonder emotie Met een hart Vol Hoop Zij communiceert Handen op haar Pregnante buik Hij voelt Intens Gelukkig Warmte Gelijk een Kruik Geborgenheid Vieren zij Staande. Simultaan Hij zet de Dans voort.…

Ik rust mijn handen op mijn buik centrum van voel in leven vingers dansen op stille hartslag onbeweeglijk sierlijk stil Ogen sluiten aards bestaan buiten een wimperkussend welkom aan de nacht sterren fonkelen mijn afscheid geruisloos vaarwel - ik wacht en was zwart ooit zwaar waar kleuren hun licht schenen nu is het hoop in donkere dagen…

Ik plant mijn exen in de tuin ze mogen daar opnieuw ontluiken tussen beproevingen en puin tot teelgewassen of tot struiken en af en toe komt op hun kruin een bloem tot bloei, of hopen buiken zichzelf een beetje op tot duin waarop ik staan ga om te ruiken want hoe de wind ook keert of draait het geurt hier steeds naar oud verleden waarvan…

De hoop is weg. Onze sterke band is weg. Twee handen op één buik zijn weg. Lieve papa. Dit doet zo'n pijn. Niks kan ons helpen. Niks kan er zijn. Ik hou van je. Liefs, Nienke…

Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Met rimpels en een onderkin Beharing als een vogelspin Een kruising tussen een apin En het zigeunermeisje Carmen Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Vol dagen frisse tegenzin En dat ik jou nog steeds bemin Dank je uitsluitend aan je charme Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Oh…

Bij dag buig ik gewillig en strijk loon mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid, mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid. Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht maak ik gedichten zangerig en zacht en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht op hoeken van mijn tafel een…

Moeder zal 'n hempje naaien, laat het wieltje lustig draaien draaien, draaien, draaien. Van het geel katoen 'n lapje, van 'n witte kant 'n hapje, en de knoopjes van wit been draaien 't hempje gauw ineen. Jongen met zijn blote pootjes blote beentjes, blote kootjes stapt op 't witte beddewaad als 'n wonderflank soldaat. Kijkt de zonne…

Als rijen militairen gevallen op het veld zo liggen de jasmijnen in en op elkaar heel krachteloos! van bloem en blad ontveld en naakt. En op het blande zonpad waar de merelzang nooit zweeg, het goud is morsig nu; 'n kleiïg weke grond strengelt in grauwe banen zwart door 't hout, en 't hout is arm en kaal en menigwerf gewond. Hier ligt…

(voor de werkloze A. N. B.-ers) in 1914 'n Zang, 'n zang van weergeboorte, 'n zang die u, uw Vrijheid meldt, mijn makkers zo terneer gestoten, mijn vrouwen, moeders zo ontsteld. Zie 't hert dat van de berg neerviel in 't diep ravijn, sta op, sta op! het likt de bloedgeschonnen hiel het heft de schrikkensdonkre kop: en o zo goud…

Zou ik de morgenzon niet prijzen: goud en blank schijnt zij de grijze nevels van de heemlen heen en haar goudglans straalt alleen. Zou ik uwe lach niet prijzen, gouden, blank, schijnt zij de grijze nevels van mijn heemlen heen en haar glanzen zie 'k alleen. Donker was om mij en kommer als in bos in 't zwarte lommer bij grijze trieste…

Mijn knip is net zo leeg, als mijn hoofd, echter mijn hart is zo vol, dat het de ledigheid overtreft van voorgaande items.…

Emoties, liefde, hoop- en haat, toch beter als je verstand werken laat, daar: haat wordt verward met liefde, terwijl de hoop is vervlogen, de liefde vertrapt en haat een voor haar: onbekend gevoel is.…

Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan. Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan. Dat zijn de dingen die gratis zijn in het leven, waardoor we rust in ons hoofd en lichaam kunnen creëren. Hou de moed in het leven, want het leven is ons maar 1 keer gegeven.…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

Zwembadgesprekken, half bloot en aanraakgraag indruk maken ja elkaar onder de randen door glanzend insmeren en raden ja vertrouwde vreemde onschuld van samen liggen soezen nee niet uit wanhoop hem aankijken niet hem laten polsen of ik nee niet mijn armen om hem heen slaan geen lieve woorden .....alsjeblieft niet hem veroveren met…

Het zinkende schip zonder roer of kaptein was ooit een brigade gevreesd in Brazil, het liep tegen Turken te hoop zonder wil - Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn... Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…

Ik heb je in mijn buik gedragen Ik voelde jouw leven in mijn buik Ik streelde je en wilde je vragen Blijf nog een tijdje in mijn buik. hier doet niemand je nog kwaad in mijn buik ben je nog heilig Hier is het voor jou nog veilig hier ken je nog geen kattekwaad.…

Wanneer ik mij eindelijk iets heb vermand Plaats ik heel voorzichtig mijn hand Angstig voor mijn bemoeienis Daar waar alles nog zo veilig is Het is volgens mij een gewoon gebruik Je handen te laten rusten op haar buik Het is niet eng zegt ze en ik sluit mijn ogen Maar bijna direct merk ik dat ze heeft gelogen Want vlak onder het oppervlak…

Submission Als Ayaan Hirsi Ali in haar onschuld denkt Dat zij het lot van moslimvrouwen kan verlichten Door haar betoog zo aanstootgevend in te richten Dat zij daarmee Mohammedanen ernstig krenkt, Durf ik u te voorspellen – zonder overdrijven – Dat zij dat dan wel op haar blote buik kan schrijven. ---------------------------------------…

in, buik uit en buik weer in ... ... maar voldoening geeft het niet…

Je hartje heeft tot het laatste geklopt en op een morgen was het voorbij het was opeens stil in m'n buik het was over voor jou en voor mij. Ook al is het jaren geleden de pijn knaagt nog steeds in m'n hart het kindje dat geen leven werd gegeven bracht een tijd van onnoemelijke smart.…

die extra plooi is juist wel mooi wat zal ik die bevechten? hou op schei uit ieder pondje gaat langs de rechter in drie jaar mijn omgekeerde streefgewicht gezwicht voor de jojo what goes down must come up weigerende ritsen twee handen op een ronding meid wat ben je lekker vol als je billen en andere wangen ik streel je beschilder…

Nu kan ik ze allemaal op mijn buik schrijven ...…