Alle inzendingen over dagen verjaren

een moment opgeworpen in steen dit ogenblik stolt tot aanhoudend voorbijgaan wat plaatsvindt is nog ergens na te lezen overal kalmte voortijd van avondmaal dichtbegroeid op den duur ontbost rustend graan is koren op de molen wolken verjaren met binnendrijvende zon stille genade benadert iets van troost alles is eeuwig…

Een blije nederzetting is dit huis en waar de zon aan overuren doet, heeft men zich dagen verslapen. Ik leer er begrijpen hoe verdraagzaam het schaap met zijn zomerlip blaat. De merel noem ik mooiprater tegen het onweer in en met kleine vreugden kan ik reageren op de commentaar van de koerende duif.…

de schouders om op te huilen en de schop onder de kont zo struinend door jouw oogst kleurend en geurend als bloemen vieren wij jouw verjaren proestend, proostend en klinkend met een wijntje in de hand van harte…

Avondrood zo warm zo zwoel Het mooie strand verlaten en puur Mijn voeten spelen met het zand Terwijl ik naar de horizon tuur Alleen het zachte ruisen van de zee De wind plaagt mijn krullende haren Tranen lopen over mijn wangen weg Herinneringen zullen eens verjaren….…

Er had van alles kunnen gebeuren een vliegtuig kon landen een boom kon verjaren een groep bejaarden kon worden gelucht. Maar er kwam een oud vrouwtje op een ezel met een deken over haar benen over het bospad voorbij. Zij zag mij en groette.…

Er had van alles kunnen gebeuren een vliegtuig kon landen een boom kon verjaren een groep bejaarden kon worden gelucht. Maar er kwam een oud vrouwtje op een ezel met een deken over haar benen over het bospad voorbij. Zij zag mij en groette.…

en 't leven zó voorbij Vroeger telde je de dagen... wanneer je jarig werd Maar dat doe ze allang niet meer... Nu wil ze het vertragen... Maar waarom zou ze klagen? Want velen halen die leeftijd niet... Dus, gewoon: Lang ze ze leven! Dus waarom zanik ik want degeen die jarig wordt.. U raadt het al.. Ben ik...…

Dan wordt, door gonzende ijdelheden, Mijn zielrust niet gestoord, Dan nadere ik, met snelle schreden, Het land dat nu mijn ziel bekoort; Tot ik, eens al ’t gevaar ontvaren, In ’t vol genot van ’t hoogste goed, Mijzelf al juichend zal verjaren, Met zelfvoldoening in ’t gemoed.…

Geboren onder zomerzon, wanneer de dagen alweer slinken... Je weet niet meer hoe 't al begon maar leerde langzaam 't leven drinken.…

Laat dankbaarheid je dagen sieren, verheug je om het licht dat straalt, om bloemen, vogels, klank en beelden, om alles wat een lied verhaalt, en leef je leven ongedwongen, in vrijheid en in blije moed; dan groeit geluk en levensvreugde bij jou en al wie jij ontmoet. Voor de verjaardag van Margreet binnenkort...…

we staan voor elkaar dag en nacht klaar. morgen, tjokvol verse moed probeer ik dezelfde weg dapper met visie te volgen. rechtdoor, zonder schrik en recht voor de vuist er mee te helpen voor zorgen dat nergens ter wereld nogooit één mens onterecht wordt gekruist!…

Het leven zingt in jou nog eer je werd geboren; het heimwee brandt de dauw van ’s morgens weg. De dromen glanzen in je rust en bouwen steden waar liefde woont en waar de tederheid wil bloeien. Een levensjaar weer verder en je kent de zachte kracht waarmee de rozen geuren ondanks de vergetelheid. Het leven zingt in jou en leidt je…

Gillian is een hele bijzondere dame want zij woont namelijk in Prinsessenland daar eten ze geen spruitjes of gewone pap maar drinken ze iedere dag prinsessensap zijn papa en mama Koning en Koningin hebben prinsessen het hier altijd naar de zin dat is waar de zon voor altijd schijnt en de regen wolkenloos verdwijnt de plek waar wij je altijd…

Met het vallen van de avond kwam de vrede, de rust na al het jagen van vandaag. Met schroom heb ik dit huis maar weer betreden al was er verder niemand hier, geen buur, geen vriend. Toch was ik niet alleen: er waren wensen, bloemen, berichten aan de telefoon en zeker ook gebeden. Vandaag heb ik een jaar erbij gekregen, en dat is vreemd maar…

daar waar het ochtendlicht het voorbije jaar verdrijft lonkt een nieuw levensjaar met de bladzijden blanco nog als in het oogstseizoen met de wind in de haren de zon op het gezicht genieten wij jouw vruchten proeven wij de rijkheid van immense vreugde en intens verdriet die jou maken wie jij bent mens van mensen op de grens van jouw…

in de koffer van ’t verleden lees ik over alleen zijn en verdriet in de koffer van ’t heden vind ik innerlijke groei de geboorte van mooier kon het niet in de koffer van de toekomst liggen liefdevolle dromen, vol met uitdagingen in ’t verschiet ik verwelkom haar met open armen…

Wanneer ik me iets beter voel, dan de dag ervoor, geef ik daaraan meteen gehoor, ben blij iets opgeruimder en voel me ineens wat ruimer. Maar als ik me GOED voel, nou reken maar, dan krijg ik ALLES echt ALLES voor elkaar en; Vandaag is zo'n dag, dus kom maar op!…

Wij kennen de Goed Heilig Man, die spoedig gaat verjaren. Een boot vol pakjes en de Sint, die komt de Maas opvaren. Door al de jaren was de Sint de werkgever voor Pieten. Waarvan een ieder groot of klein, kon eindeloos genieten.…

Een nieuwe dag is geboren. De betovering wijkt. De nu nog jonge dag wordt al alledaags.…

de dag begon zoals een dag begint het vaste ritueel, dezelfde vloeken je bent nog uren naar jezelf aan ‘t zoeken de spiegel huilt, je laat een boer, een wind het leven leek een bokkenpruik met luizen maar dat veranderde die dag spontaan vergeten was de smaak van levertraan en zelfs een grijs Den Haag begon te bruisen wat deden al die ‘pakken…

de dag angstig aangevangen een dag zoals anderen je geweten volgend luisterend naar strenge woorden opgenomen in de waan van de dag samen gezeten met gedachten vervuld van hoop op beter normen en waarden toegepast die dag eindigt samen gezeten met de wijn met wolken ingehouden pijn uitbundigheid zingend alles leek even anders…

Heel langzaam is het eind weer in zicht na een lange tijd van donkere dagen, kan ik weer langzaam genieten van kleine dingen die zo belangrijk waren.…

Toen, die dag de dag dat ik je voor het eerst zag Toen, die dag de dag dat ik jou herkende Toen, die dag de dag dat jij mijn ik erkende Toen, die dag de dag dat ik mij aan jou gaf Toen, die dag de dag die ik gewoon had moeten overslaan...... Faith…

Gewoon een dag als geen ander, als jij er nu maar was...…

nog bruikbare stukken en herbegin te bouwen zonodig elke dag opnieuw ik laat me niet klein krijgen…

geen dag zonder leugens gekleurd in de was gestreken, gevouwen in de plooien van je jas woorden wisselen sokken blauw, zwart of bruin dan ben je wel, dan ben je niet gestreept of geruit handen worden gewassen met doorschijnende zeep met onschuld en lucht onvergeeflijk dit keer op je tong druppelen tranen, tandpasta en schuim en…

Er zijn toch van die dagen, ze staan ból van activiteit dan word ik bijkans gedrágen en voel ik heel geen spijt da'k de vorige dag niks deed. Die dagen vliegen om.... Er zijn ook van die dagen die deel 'k maar door twee, ik doe een beetje wél wat en ook een pietsie néé, die dag is voor mezelf. Die dagen zijn te kort.…

Zijn telefoon steeds in gesprek en op de werkplek is hij niet aangekomen. Een vriend had nog gebeld, gisteren, maar hij: Nu niet, het gaat niet goed met mij. Politie kwam aan onze deur, twee mannen, angstiger dan wij. Wij wisten. Rij voorzichtig, zeiden ze, ‘t is ver en u emotioneel. Het weer was mooi, hij lag al klaar…

gisteren zag ik je met deuren en ramen dicht er lag nog altijd een dag op tafel en ik probeerde te tellen hoeveel keer jij je kind doodsloeg tussen schalen vol vlees en verzuurde melk met de grootste moeite zocht ik nog een verhaal of de welving van je borsten maar je handschrift werd onleesbaar en ik heb slechts het vreemde…

stilte was lucht, was morgen en avondregen werd zee in het openvouwen van flarden mist ik tastte naar duinen en ouderdom terwijl mijn navelstreng onder stenen kroop samen met het meisje van zes en niemand zei nee…