Zijn telefoon steeds in gesprek
en op de werkplek
is hij niet aangekomen.
Een vriend had nog gebeld,
gisteren, maar hij: Nu niet,
het gaat niet goed met mij.
Politie kwam aan onze deur,
twee mannen, angstiger dan wij.
Wij wisten.
Rij voorzichtig, zeiden ze,
‘t is ver en u
emotioneel.
Het weer was mooi,
hij lag al klaar…
Het leek zo’n veilig opgeslagen
verhaal, dat nooit meer kon verdwijnen;
een kunststofschijfje zwart en vierkant
keurig gelabeld in een doosje.
Maar als na jaren de diskette
het verlangde document
tracht op te roepen, helaas,
dan meldt het beeldscherm tartend: error.
Resten in mijn hoofd de beelden,
eer zij toen woorden, zinnen werden…
Naar noord en oost en andere streken,
door sneeuw, dor gras en drassig land.
Bergen voorbij, langs zee en strand,
waar woest de wind waait golven breken,
zoek ik met jou een merkteken
van de route: de houten hand,
of rode verfstreep die het zand,
het vocht, de tijd deden verbleken.
Nooit meer wil ik nog verdwalen,
in kringen gaan…