Alle inzendingen over de onvolmaakte mens OR reacties op gedichte

wat heeft de dichter bewogen en waar dacht u aan vraagt men mij weleens dan denk ik dikwijls de dichter bewoog nauwelijks en dacht nergens aan dus zó kan het ook een gedichtje schrijven zonder pretentie en dan maar wachten op de reacties…

Wat heb ik van mijn laatste rijmpje spijt Want de reacties zijn mij zwaar gevallen. Tot helemaal in Wildervanksterdallen Werd Freud erbij gehaald, en penisnijd. Ik meld mij zeven lange dagen ziek, Ze werken nu aan mij in een kliniek.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

soms wil het net niet ontstaan dat op eigen leven gericht gedicht een bloemknop die zich niet opent een kuiken tikt zich door de dop een weg naar buiten aanschouwt nog net het daglicht en dat dan toch alsnog zwicht soms hebben de juiste woorden even in je gedachten gehangen je was net niet snel genoeg om ze op papier te vangen of je…

Geen mens is perfect en iedereen maakt fouten en juist dat maakt een mens tot een mens. Ieder mens heeft het recht om te vallen en om daarna weer als een Phoenix op te staan. Juist onze ruwe, incomplete kanten maken ons tot goudeerlijke mensen.…

zo ontstond het zand naamloos en zonder aantal plompe klei en handen met hompen vormeloze scheppingsdrang en de overdaad sneed de kneedbal aan restanten zonder getuigenis kruimels geleend uit dogma vanaf daar was de hemel met lucht om van te leven zo ontstond de mens met het toom van onvolmaaktheid voor hem uit een lange lijn…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Een requiem voor één van al die vaders Vrijwilliger, die voor zijn leven rende Een bal van boosheid in je maagstreek en de reacties van de vrienden van de daders Respectvol, waardig, slim noch tolerant Je voelt het; het wordt kouder in dit land…

Gelukkig is er eentje bij gekomen, steeds langer worden de bezoekersstromen en ronduit enthousiast zijn de reacties. Je vindt in heel de regio niets toffers: Museum van de Zestienduizend Koffers.…

STEMBUREAU (haiku gedicht) de mensen kijken stoer naar het rode wapen in hun lege hand ------------------------------ STEMBUREAU lucht van hout en mens alles is vastgetimmerd behalve mijn stem ------------------------------…

’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand. Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant. En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan en…

Als dichter wil ik best een versje schrijven De site moet immers steeds opnieuw gevuld Maar langzaam aan verlies ik mijn geduld Ik vraag me af waar de reacties blijven... Want niets doen, beste lezer, kan niet meer Verzin dus snel iets leuks en reageer…

Het plaatsen van een vers gedicht Al is het nog zo vakbekwaam Het metrum kloppend en ook licht Men leest het subjectief op naam Geef tóch kritiek, liefst expliciet Het loont de moeite anders niet…

Dat het streeft, En zich ontknoopt, Spontane reacties, Er dwarrelt iets, Lucht, ruimte, Weerstand, Er kruipt iets, Knieën, oevers, Gebeden. Ook ik streef, En ontdek, En wordt ontdekt, Dat het verborgen Is, blijft, zal zijn, Maar toch spreekt De kubus, tot zijn Graf. En het graf Spreekt tot zijn Maker, ook ik streef.…

de ivoren toren wankelt gepeupel slaat zijn slag verwarring sloopt brandschattend heilige huizen de havikscherpe blik fixeert genadeloos de wrijving in de orde talenten voor de bijl bagger rotzooi waardeloos zijn ivorentorenhoog cliché voor alles dat niet past in arrogante beelden van het aantal en de macht angst doet grote bekken…

Telkens weer stuur ik bedankjes telkens weer denk ik wat leuk Telkens weer bij ’t lezen van reacties lig ik bijkans in een deuk. Verfrissende kijk op mijn geschrijf vernietigende kritiek soms buiten kijf alles kan en alles mag, omdat ik schrijf, ’t liefst elke dag.…

Een paar scholieren schateren van pret om de reacties op hun pretpakket.…

Amper een miljoen, al tel je de reacties bij elkander. Het was 'een spelletje'zo wordt er nu gezegd. maar doet men daarmee de betrokkenen wel recht?…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Dat iemand een klein meisje kan vermoorden En dan het lichaampje in stukken snijdt En ook het hoofdje van het rompje scheidt Is zelfs in een gedicht te gek voor woorden. Maar triester dan dit alles is beslist Dat er geen mens is die het meisje mist.…

Waar de diepste gedachten in Het binnenste van de mens Tot de mooiste gedichten Worden omgevormd bereiken ze In uitgekristalliseerde vorm Een in woorden gebeeldhouwd Verlangen naar hoe het leven was, En misschien ooit weer zijn zal…

Op een dag komt er een ommekeer die het hart opent als een roos. Dan zullen vrede en vrijheid werkelijkheid zijn. Terwijl velen zonder ellende en pijn door het leven kunnen gaan. En onderwijl staat men voor het recht van een menswaardig bestaan.…

Een mens heeft negen poorten eindeloos veel ramen, vele soorten krijgt invloeden van buitenaf hij krijgt terug, wat hij eens gaf hoe mooier men van binnen is de reacties uit de wereld zijn niet mis het bewustzijn komt van binnen uit het leerproces is heel erg zwaar denk goed na, het keerpunt is reeds daar dat je niet weer op moeilijkheden…

Men moest, om nog in de mens te kunnen geloven, zijn oor te luister leggen bij de steen of met de stem spreken van een steen. Men moest, om de eerste de beste steen te citeren, uit de steenrots een geheel nieuwe mens slaan. ------------------------- Uit: 'Eerste gedichten', 1986.…

Op maandag publiceer ik sinds twee jaar Een actueel en vormvast snelsonnetje Het formuleren blijft een leuk verzetje Maar wat ik mis is pittig commentaar De lezer ventileert niet graag kritiek Slechts Petra Hermans dient mij van repliek…

gisteren liep de volmaakte man zo maar bij ons door de straat edel waren zijn tred en oogopslag die mij aan de grond nagelden hoe mij nu los te rukken vanuit die verdwaasde staat de nagels trok ik uit mijn voeten wreef droomzand uit de ogen gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief die uitgeslapen goede morgen wenste…

In volkomen onvolmaaktheid lag de schoonheid diep verscholen vaak veel mooier nog dan woorden in gevormd spiegelglas waar ik mezelf in herkende in een ogenblik van staren als een toverboek waarin ik mijn geheimen wou bewaren maar dat jij voor mij geopend had terwijl je er uit las om mij er blad na blad te zeggen met een knipoog - wie ik was…

Boze inborst Klaag’lijk zweeft het geluid door de ruimte; rillingen lopen over de rug, een nachtmerrie verdwenen, zoekgeraakt een kind, zoon, dochter gekeurd en weggehaald, meegenomen en kwijtgeraakt Een algemeen gevoel van ontsteltenis neemt plaats verdwenen, de veilige rust een onvolmaakte wereld.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…